Skólablaðið - 01.02.1989, Side 25
Dándimaður
Síðsumars árið 1971 fló storkur nokkur yfir hafið í
átt til Reykjavíkur. Þar kom að flogþol hans þvarr og
kom hann niður á útnesi því er nefnt er eftir pytti
nokkrum og kallast Seltjarnarnes.
Samkvæmt Hagstofunni er dándimaður í heiminn
borinn í Seltjarnarnesshreppi á Ágústínusarmessu
1971. Dándimaður varð snemma ólæs en það eltist af
honum er hann, 5 ára gamall, brauzt til mennta og
hélt til skóla þess er kenndur er við bæ einn í pláss-
inu, Mýrarhús. Undi dándimaður sér þar um sjö ára
skeið unz hann hélt til stofnunar þeirrar er í daglegu
tali er nefnd Valhúsaskóli. Strax í frumbernsku varð
dándimaður einn efnilegasti krakki er nokkurn tíma
hafði stigið í sandkassa í plássinu og á fyrsta ári sínu
í Valhúsaskóla var dándimaður skipaður stuðnings-
maður meðmælanda frummælanda ræðuliðs skólans í
hinni árlegu ræðukeppni við Hagaskóla; keppni sem
af ókunnum ástæðum er kennd við vináttu. Að sjö-
unda bekk dándimanns loknum hafði Ólafur skóla-
stjóri Óskarsson sannfærzt um að annar bekkur gagn-
fræðaskólans yrði tímasóun á leið dándimanns til vegs
og virðingar og settist dándimaður því í þann bekk er
nútímamenn nefna hinn níunda. Þann vetur var dándi-
maður gerður að liðstjóra ræðuliðs skólans og var
ekki að sökum að spyrja; landsbygðarbúar sigruðu.
Slíkt hafði þá ekki gerzt í háa Herrans tíð. Þegar dándi-
maður hafði lokið því námi er skólakerfi Seltjarnar-
ness bauð upp á hélt hann til byggða og settist í þriðja
bekk Menntaskólans.
Bar ekkert til tíðinda fyrstu tvo vetur dándimanns í
skólanum en er dándimaður hafði setzt í fimmta bekk
sá hann að hann yrði að láta meira að sér kveða.
I sagnfræðibókum birtast myndir af helztu mikil-
mennum sögunnar. Eitt sinn riðu hetjur um héruð og
sátu þá konungar fyrir á hestbaki en í seinni tíð hafa
helztu menn verið myndaðir í risastórum marmara-
lögðum skrifstofum. Þetta vissi dándimaður vel en
gerði sér einnig ljóst að eins og ástand var í húsnæðis-
málum Menntaskólans yrði þess langt að bíða að sess
dándimanns í sögubókum framtíðarinnar yrði með
þeim hætti er vert væri. Gerðist dándimaður brátt
ákafur talsmaður þess að þegar yrði bætt úr því er
lengi hefur nefnzt húsnæðisleysi Menntaskólans. Gekk
dándimaður manna á milli og leitaði ásjár. Slíkur var
sannfæringarkraftur dándimanns að honum hafði brátt
tekizt að fá forsætisráðherra landsins til að skora á
ríkisstjórnina að bæta brátt úr böli þungu. Er því ekki
að efa að ríkisstjórnin mun innan skamms leggja
áherzlu á að stefnt verði að því að reynt skuli að leita
leiða til að freista þess að gera eitthvað. Einnig voru
ráðherrar boðnir í skoðunarferð um Menntaskólann.
Ma voru þeir teymdir í svk sturtuklefa undir leik-
fimihúsi (byggðu 1895) skólans. Datt þar hvorki né
draup af ráðherrunum fremur en sturtunum dags dag-
lega.
Barátta dándimanns fyrir bættum húsakosti skólans
hafði fleiri kosti en þá að fjárveiting til skólans hækk-
aði og Þórir Auðólfsson komst í sjónvarpið. Svo mikla
athygli hafði dándimaður fengið að í inspectorsforvali
5. bekkjar skömmu síðar varð dándimaður í efsta sæti,
hverju hann hélt í kosningunum viku síðar. Því verður
vart haldið fram að dándimaður hafi setzt í inspec-
torsstól á friðsömum tímum. Miður rólegt kennara-
verkfall hófst daginn eftir kosningar. Óþarft er að taka
fram að kunnara sé en frá þurfi að segja að það væri
að bera í bakkafullan lækinn að segja að það hafi víst
ekki farið fram hjá neinum að margir nemendur hafi
æstst ekki minna en samningsaðilar og klögumál og
brigzlyrði gengið á víxl. Þó skrifa mætti langa grein
um þau mál og þátt dándimanns og annarra í þeim
verður að eftirláta sagnfræðingum framtíðarinnar
þann öfundsverða starfa þar sem
um munn minn þvert nú mjög er hert,
mér er gert að þegja.
En opinbert það alt er gert
er frá er vert að segja.
Þ.D.
Ég trúi því, sannleiki, að sigurinn þinn
að síðustu vegina jafni.
Þorsteinn Erlingsson.