Nýr Stormur - 16.09.1966, Blaðsíða 7

FÖSTtTDAGUR 16. sept. 1966
þess aS hann hefur enga trú
á íslenzkum iSnatSi og vill
hvorki heyra hann né sjá.
Flest iSnfyrirtækjanna, sem
sýna á iönsýningunni búa við
rtiikinri fjárskbrt, og sum
ramba á barmi gjaldþrots.
RáSagerðir eru uppi hjá ríkis-
stjórninni um aS gera ráSstaf-
anir, sem setja myndu mikinn
fjölda þessara fyrirtækja á höf
uSiS á einni nóttu.
I-»etta eru nú öll heilindin og
AlþýSublaSiS mjálmar meS,
skoSanalaust, og hlýSir eins
og rakki.
ÞaS er ömurlegt fyrir þá er
aS iSnsýningunni standa, aS
Ie-Sa skrif þessara blaSa, sem
eru málgögn þeirra er standa
meS sverSiS reitt yfir höfuS-
svörSum'’mikiIs hluta iSnaSar-
ins. ISnaSurinn þarf ekki toll-
vemd, ef hann fær aS starfa
meS eSlilegum hætti, en sá
háttur er ekki fyrir hendi. Um
þaS hefur þessi ríkisstjóm séS
meS óSaverSbólgu þeirri er
hún hefur hellt yfir þjóSina.
HagræSingu í iSnaSi verSur
ekki komiS á nema meS auknu
fjármagni og aSstoS þess opin-
bera, eins og nú er komiS mál-
um. Eina fyrirgreiSslan er hins
vegar fagurgali og skmm iSn-
aSarmálaráSherrans, sem er
látin halda heimskulegar áróS-
ursræSur, sem iSnaSarmenn
vita sjálfir aS er þvaSur eitt,
en er hins vegar ætlaSar til aS
kasta ryki í augu þeirra, sem
ókunnir em málum.
Undir þennan söng taka
svo stjórnarblöSin og skófla
saman fé á auglýsingum frá
iSnfyrirtækjunum, sem nú nota
síSasta tækifæri til aS láta
landsfólkiS vita, aS einnig á
þessu sviSi, aS „eyjan hvíta á
sér vor, ef fólkiS þorlr.“
Orðskviðir
Heyrið, synir, áminning föður yðar
og hlýöið til, svo að þér lærið hyggindi!
Því að góðan lærdóm gef ég yður,
hafnið eigi kenning minni!
Því að þegar ég var barn í föðurhúsum,
viðkvæmt einkabarn heima hjá móður minni,
þá kenndi. hann mér og sagði viö mig:
„Hjarta þitt haldi fast orðum mínum;
varöveit þú boðorð mín, og þá muntu lifa!
Orðskviðir Salomons
Filistear —
Framh. af bls. 12.
ið snurðulaus frá upphafi
vega. En svo bregðast kross-
tré sem önnur tré! — Nokkru
eftir að sala bifreiðarinnar
hafði farið fram fékk sá skóla
bræðranna, sem annast hafði
söluna, bréf frá lögfræðingi
hér í borg, þar sem hann var
krafinn margs konar sagna
um „háttalag" sitt, og enn-
fremur var hann látinn vita
það umbúðalaust, að „mál“
þetta myndi* verða kært til
sakadómara, ef hann eigi
greiddi tiltekna fjárhæð í pen
ingum fyrir tilsettan tíma!
Viðtakandi hótunarbréfs
lögmannsins vissi á sig enga
sök, og lét allt kyrrt liggja,
nema hvað hann símhringdi
nokkrum sinnum til skóla-
bróður síns, og bað hann taka
við hluta sínum af kaupverði
bí'lsins og Ijúka skiptum.
Dómur gekk i sakadómi í
máli þessu, og þar var hinn
grandalausi skólabróðir sek-
ur fundinn FYRIR AÐ SELJA
HEIMILDARLAUST EIGUR
SKÓLABRŒÐUR SÍNS! —
Hann fékk þriggja mánaða
fangelsi — og jafnframt gert
að greiða bætur til þessa
„stálheiðarlega" skólafélaga!
— Svona er réttlætinu stund-
um framfylgt — en ekki allt-
af . . . ! Segir máske síðar
frá öðru---------!
Viti.
iar á afgreiðsluna
Áætlun m.s.
„Kronprins Fredrik”
í september til desember 1966
O „1,4- OO „1,4.
UaiWmíaKi.'KittiiKiiiílHi.-nniiKittWKKtKiiiliiitiitKWHKiHlKilKHitKiliíatHiKMttWiKjSjiitKWtititWKiiHiKiitiiiaWiiKiKiiiiiiiíiiiiMiiiiiMHHtiÍiHliHÍÍÍMKHÍÍMÍÍÍÍiiÍHÍÍÍÍÍBÍriirÍfjjgrjTÍffHV;;!
.’t c
samt öðrum sjúklingum. —
Þetta voru allt karlmenn; kon
ur eru teknar sér á öðrum
dögum..
Ein af rannsóknunum var
rafmagnshjartarannsókn. —
Llnuritin eru rannsökuð um
leið af hjartasérfræðingum
stofnunarinnar, en menn bú-
ast vi ðað geta bráðlega yfir-
fært viðbrögð hjartans á mál
sem rafeindavélin skilur.
Á næstu stöð var ég veginn
og mældur á alla kanta. Mál-
in voru færð inn á „automat-
iskan mannfræðimæli", sem
var síðan yfirfarinn undir
leiðsögn forstöðumanns stofn
unarinnar, dr. Morris Collen.
Áfram var haldið. Lungu
min voru röntgenmynduð,
slagæðin og blóðþrýstingur-
inn. Síðan var gerð augna-
prófun (glaukomrannsókn).
Eg las bókstafinn á töflunni
— sjónin var mæld við mis-
munandi ljósstyrk. Um leið
vætti hjúkrunarkonan vinstri
augasteininn með vökva til
að stækka augasteininn. Og
hún skýrði mér frá, að síðar
myndi nethimnan verða
mynduð i gegnum hinn útvíkk
aða augastein.
Síðar var ég látinn ajida í
gegnum spíralmæli, sem var
verkfæri með þykkum bogn-
um slöngum. Eg var látinn
tæma lungun eftir mætti. —
Verkfærið mældi lungun og
var það prófun fyrir asma.
Dr. Collen og samstarfs-
menn hans gera allt hva'ð
þeir geta til að sjúklingarnir
hafi ekki á tilfinningunni að
þeir séu komnir inn- í kalda
og ópersónulega rannsóknar-
vél. Eg tók eftir þvl að bæði
hjúkrunarkonurnar og tækni
fræðingarnir voru mjög vilj-
ugir á að útskýra fyrir mönn-
um, hvað verið væri að gera.
í herbergi nr. 13, sem er
hljóðhellt var ég prófaður á-
samt þrem öðrum. Við feng-
um heymartæki og áttum að
hlusta eftir sex mismunandi
hljóðum, i mismunandi styrk.
Um leið og við heyrðum hljóm
áttum við að þrýsta á hnapp
og halda honum niðri þar til
hljómurinn hljóðnaði. Tækið
mældi heyrnina og niðurstað
an var færð jafnóðum inn á
gatakortið.
Síðan vorum við sendir inn
í sérstakt herbergi og þar
fengum við bakka meö þrem
hólfum. í einu hólfinu lá stór
bunki af gatakortum, hvert
með prentaðri spurningu, —
samtals 207. Spurningunum
átti að svara með því að láta
kortin í hin hólfin, sem voru
merkt: „Já, rétt“ og Nei,
skakt“. Aðstoðarmaðurinn
benti okkur að setjast í bása
meðfram veggnum og sagði:
„Gjörið svo vel og setjist
þama með kortln, þar til á
ykkur verður kallað.“
Nafn mitt var kallað upp,
rétt eftir að ég hafði raðað
kortunum og ég var látin í
þrjár síðustu prófanimar. í
herbergi nr. 16 var tekin af
mér blóðsýnishom, sem hellt
var í automatiskan rannsókn-
armæli. Hér var blóðið rann-
sakað á átta mismuT>andi
vegu: Glukose, kreatinin, al-
bumin, totalrotein, kolestrol,
urlnsýru, kalcium og trans-
aminase.
í næsta herbergi var kol-
svart myrkur og þar var tek-
in mynd af nethimnu augans.
Strax á eftir lét hjúkrunar
konan vökva i augað til að fá
augnsteininn í rétta stærð.
Myndin yrði slðan rann°«kuð
af sérfræðingum, en rann-
sóknin gæti leitt fleira í ljós,
en augnsjúkdóma, svo sem
sykursýki, nýrnasjúkdóma og
of háan blóðþrýsting.
Þegar ég kom í síðustu
rannsóknina, afhenti ég kort
mín með öllum spurningun-
um, sem ég hafði svarað og
svo beið ég meðan rafeinda-
vélin tók til við rannsóknina.
(Ef eitthvað finnst athuga-
vert, skal sjúklingurinn undlr
sérstaka rannsókn áður en
hann yfirgefur rannsóknar-
stofuna.).
Hjúkrunarkona pantaði við
tal við lækni minn til að láta
hann fá niðurstöðurnar af
rannsókninni. Samtimis fékk
ég skilaboð um að koma til
lokarannsóknar, til að árétta
fyrir rannsóknina.
Hvað þýðir þá 1 dag slíkar
rannsóknarstofur? Þær þýða
það, eftir þvi sem dr. Collon
segir, að menn geta fengið
nákvæma vitneskju um hvort
einhver sjúkdómur er í undir
búningi í mannslíkamanum.
„Því fyrr, sem sjúkdómur
er uppgötvaður, því meiri lík
ur eru fyrir lækningu, auk
bess sem líkurnar margfald-
ast fyrir því að síúkdrtmnr nái
ekki útbreiðslu“, segir dr. Coll
en einnig.
Hinar automatisku rann-
sóknir eru varðveittar á sér-
stöku bandi. Þær eru til reiðu
þegar sjúkdómur brýzt út og
læknirlnn hefir nákvæmar
upplýslngar um heilbrigðis-
ástand sjúklingsins. Þetta auð
veldar stórum sjúkdómsgrein
ingar og eykur möguleikana
á að koma I veg fyrir sjúk-
dóma.
Hvað þarf marga ibúa til
að unnt sé að koma upp sllkri
rannsóknarstöð? Dr. Collen
segir að 200.000 manna borg
sé nægilega stór til að slík
rannsóknarstöð geti starfað
— að minnsta kosti í USA. —
Fyrir minni bæi er möguleiki
á að sameinast um slíka raf
eindarannsóknarstöð, sem þá
væri í sambandi við rannsókn
arstofurnar.
Slíkar rannsóknarstofur
myndu spara mikínn tfma fyr
ir Jæknana við að taka víð
hinum venjulegu heilbrigðis-
rannsóknum. En miklu þýð-
ingarmeira væri það,
að þær gætu komið í veg fyrir
sjúkdóma, með hinni ná-
kvæmu sjúkdómsgreiningar-
rannsókn og fljótvirkari að-
ferðum.