Nýr Stormur - 16.12.1966, Blaðsíða 2

2
Springur stjórnin —
Framh. af bls. .1.
mætur á fjáraflamönnum og
bröskurum.
Hann hefir þó neyðst til að
haldast í hendur við þá lengst
af, vcgna hinnar miklu fjárþarf-
ar flokksins. En hann metur lýð-
hyllina jneir og ef hún er í hættu
vegna trúnaðar við hina fyrr-
nefndu, mega þeir sigla sinn sjó
fyrir ráðherranum, því fyrir hon-
um eru völd og uppliefð allt í
þessum hcimi.
Þessi yfirlýsing er þó allfurðu
legt plagg, því að 1 fyrri hlutan-
um aftekur hann með öllu, að
gengislækkun sé framundan, en
i síðari hlutanum segiy hann
hinsvegar að það „geti komið
fyrir“ að gengið verði fellt!
Það mun þó vera ætlun ríkis-
stjórnarinnar að fella ekki gengi
íslenzku krónunnar að sinni.
Óttinn við skilningsleysi almenn
ings á málinu og óvinsælar ráð-
stafanir, sem óhjákvæmilega
myndu fylgja i kjölfarið, mun
fá liana til að fresta öllum slík-
um ráðstöfimum fram yfir næstu
kosningar.
Hitt er svo annað mál og
það mun forsætisráðherrann
eiga við, með „yfirlýsingu“ sinni
að búast má við, að það kosti
slíkar fjárfúlgur að korna útgerð-
inni af stað um áramót, að ekki
verði hjá gengisfellingu komist.
Útgerðin getur ekki greitt
vexti af skuldum sínum, hvað
þá afborganir og það er ekki
rétt, að það sé að mestu hrá-
efnaskortur, sem háir frystihús-
unum.
Framleiðslukostnaðurinn er
svo hár, að afurðaverðið nægir
ekki, nema með stórfelldum nið-
urgreiðslum og fyrir þeim er
ekki gert ráð á fjárlögum.
Búast má og við, að tekju-
stofnar ríkissjóðs og sveitarfél-
aga, standi ekki undir áætluðum
tekjum. Nú þegar hefir eftir-
vinna í iðnaði og öðrum atvinnu
greinum minnkað stórlega og
miklar líkur eru til að nú slakni
á þenzluástandinu, sem hin
mikla yfirvinna undanfarinna
ára hefur skapað. Þegar þetta
tvennt m. a. er haft í huga,
ætti engum að dyljast að litlar
líkur eru fyrir að áætlaðar tekj-
ur ríkissjóðs hrökkvi fyrir mörg
wÍftoiHinm_____________
hundruð milljóna króna niður-
greiðslum í viðbót.
Auk þess fer það þjóðfélag,
jafnvel þótt dvergríki sé, að
verða allfurðulegt, þegar undir-
'stöðuatvinnuvegirnir allir eru
st)rrktir af ríkisfé.
Það er ekki óeðlilegt að menn
spyrji þá: Hvaðan kemur ríkinu
fé til að greiða niður framleiðslu
vörur atvinnuveganna til lands
og sjávar, bæði til útflutnings
og neyzlu?
Það þarf ekki gáfað fólk til að
skilja, að að því hlýtur að reka
að afnema verði þetta óheil-
brigða ástand. Það er því al-
rangt hjá forsætisráðherranum
að það þurfi að láta einhverja
ákveðna menn greiða fyrir ein-
hver hlunnindi, sem samfara
verði gengisfellingu og sem
valdi því að þeir reki á eftir
henni. Þó ráðherrann hafi verið
fulleftirlátur þeim mönnum sem
hann ræðir um, þá ætlast áreið-
anlega enginn til að liann hlýði
þeim í einu og öllu. Það verða
heldur áreiðanlega ekki þessir
menn, sem knýja veentanlega
gengisfellingu í gegn. Það verð-
ur aðeins neyðin ein, sem knýja
mun fram nýja gengisfellingu
og þá kemur auðvitað til þess,
sem ráðherrann talar um í yfir-
lýsingu sinni.
Allir kannast við vísurnar um
negrastrákana tíu, sem heltuzt
úr lestinni einn og einn eftir
ýmis kátbrosleg atvik. Eitt
þeirra gerðist er þeir voru að
syngja vísur um Dimmalimm,
að einn þeirra sprakk á limm-
inu og þá voru eftir fimm.
Dimmalimm vísurnar urn æv-
intýrið mikla á íslandi, sem for-
sætisráðherrann og viðskipta-
málaráðherrann hafa gjarnan
viljað nefna efnahagsundur og
bera saman við hið þýzka, þótt
samanburðurinn sé ákaflega ó-
heppilegur, hafa nú verið sungn
ar svo hátt síðastliðin þrjú ár,
af þeim tveim, að hætt er við
að þeir springi fljótlega á limm-
inu og þá verða þeir eftir fimm
í ríkisstjórninni og er meira en
nóg.
Söngur forsætisráðherrans, er
hann fullyrðir að engin gengis-
felling verði, er svo aumur, að
í næstu setningu er hann sprung
inn. Hann VEIT að engin önn-
ur úrræði eru frámundan, þótt
ef til vill verði hægt að slá þeim
eitthvað á frest.
Þessvegna er hann að undir-
búa jarðveginn með því að hóta
sínurn mönnum öllu illu til þess
að hafa að minnsta kosti frið
fyrir þeim.
Á næstu vikum munu línurn-
ar skýrast og verður fróðlegt að
sjá hvort digurmæli forsætisráð-
herrans munu halda og hvort
hann verður þess megnugur að
standa við þau. Hinu verður
ekki móti mælt, að völd hans
aukast með hverjum degi og
samráðherrar hans eru ekki orðn
ir annað en vikadrengir, sem
hann skipar út í óveðrið, þegar
ekki er hundi út sigandi.
Félagsheimili —
Framh. af bls. 1.
þegar athuguð voru óvenju
snilldarleg bréf, sem birtust
með nokkru millibil í málgagni
ættar þinnar. Samhengið kom
í Ijós, er síðara bréfið birtist.
Nokkru áður hafði verið
minnst á tvo höfuðpaura ættar
þinnar í þessu blaði, sitt í hvort
skiptið og það knúði þig fram
á ritvöllinn. Sá þriðji er utan
sjónvíddar í þessu máli. Þú veizt
að hann þarf ekki málsvara við.
Þetta sýnir að hin óvenjulega
frændrækni þín og fylgispekt
við ættmenn þína, hefir ekki lát-
ið á sjá með árunum.
Eins og menn vita voru prúð-
mennzka, heiðarleiki og rétt-
lætiskennd helztu eiginleikar í
fari þínu og hinir víðfrægustu.
Þð er gleðilegt að vita til þess
að þeir eiginleikar hafa ekki
dofnað með aldrinum. Þess-
vegna er eðlilegt að þú takir
þér penna í hönd og ritir áminn-
FÖSTUDAGUR 16. DES. 1966.
ingarbréf til þeirra manna, sem
dirfast að gagnrýma þá rnenn,
sem að sjálfsögðu eru yfir alla
gagnrýni hafnir.
Þú ritar á kjarngóðu máli og
dregur ekki af, enda heitir þetta
„rógur“ og „níð“ „dæmdra
manna“. Þú minnist þess sjálf-
sagt úr æsku þinni, að réttvís-
in var ekkert lamb við að leika.
Menn hlutu gjarnan fangelsis-
dóma, betrunarhúsvinnu og jafn
vel líflát fyrir að stela mat, eða
sofa hjá. Þótt menn slyppu lif-
andi við slíkar refsingar og af-
plánuðu þær og kvittuðu þannig
fyrir misgerðir sínar, voru þeir
samt sem áður dæmdir menn
það sem eftir var æfinnar. Hins-
vegar var annar réttur til, eins
og nú, fyrir höfðingja þinnar
samtíðar, eins og vera bar og
voru þeir hafnir yfir alla gagn-
rýni, sem sjálfsagt var. Það er
því skiljanlegt að þú getir ekki
orða bundist og takir þér penna
í hönd og skrifir kollega þínum
á Morgunblaðinu, sem slapp yf-
ir landamæri lífs og dauða, með
þeim hætti er óhugsandi hefði
verið á hérvistardögum þínum.
Þótt lagakunnátta liggi að
sjálfsögðu í blóði þínu, verður
af fyrj-greindum ástæðum að
virða þér til vorkunnar, þótt þér
hafi skotist yfir að Iesa úr ís-
lenzkum lögum, eftirfarandi:
„Hafi maður, er sætt hefir
refsidómi fyrir einhvem verkn-
að, síðar öðlast uppreisn æm,
er ekki heimilt að bera hann
framar þeim sökum . . .“
Það er ekki von að þú vitir
þetta Móri rninn og er það því
afsökun fyrir þig, að þú í Morg-
unblaðsgreinum þínum brýtur
íslenzk lög og færir hið virðu-
lega blað, Morgunblaðið í dilk
sorpblaða, sem þeir vinir þínir
þar þykjast vita deili á.
Hinsvegar ættir þú að lesa
meiðyrðalöggjöfina íslenzku,
því að hún er hið furðulegasta
og varasamasta plagg, sem vit-
að er um í nálægum löndum.
Þú mátt ekki segja sannleik-
ann um mig eða aðra, því að þá
verður þú dæmdur i sektir og
jafnVel fangelsi. Senilega verður
þó eitthvað erfitt að festa hend-
ur á þér og mun þér því óhætt
að setja nafn þitt undir greinarn-
ar.
En fyrst við erum nú farnir
að ræða þetta mál, þá ættir þú
líka að lesa greinarnar nm auðg
unarbrot í refsilögunum. Og
þar sem gera má ráð fyrir að
þú hafir betri og hlutlausari vfir
sýn yfir öll þessi mál, en þeir
sem á einn eða annan hátt em
„innviklaðir“ þvargi og þrasi
hinna einkennilegu fjármála á
íslandi; þá mætti búast við
raunhæfari greinum frá þér,
heldur en upphrópunum um af-
brot, sem ekki eiga skilt við
auðgun, en hlljótast af starf-
semj leigumorðingjanna ís-
DANAsófasettið
DANA-settið fékk viðurkenningu á Iðnsýningunni 1966
Kaupið jólahúsgögnin í
\ •
Húsgagnaverzlun Austurbæjar
Skólavörðustíg 16 — Sími 24620.