Nýr Stormur - 16.12.1966, Page 3

FÖSTUDAGUR 16. DES. 1966.
^BNUR
3
lenzku, sem eru umboðsmenn
hinna raunverulegu glæpa-
manna, sem festa menn og fjöl-
skyklur þeirra í fjötra og hætta
eigi fyrr en þeir hafa rúið þá
öllu fé og er þá stundum eftir
næsta lítið af fjörvi þeirra.
Frændrækni þín má ekki
hlaupa svo með þig í gönur, að
þú missir auga á sannleikanum.
Það, að þú gengur í lið með lyg-
inni og yfirdrepsskapnum og vilt
stiðja þá, er óska að fá að vinna
myrkraverk sín í friði — svíkja
þjóðfélag sitt um lögboðin gjiild
— falsa fakti'mir í því skyni að
afla ólöglegs fjár, með þ\d að
hirða sjálfir þá tolla, sem skila
ber — þeim er nota sér neyð
náunga síns til að hirða af hon-
um síðustu fjármunina og ótal
margt fleira, sem þú hlýtur að
vita um og frændi þinn hefir
kallað starfsemi bófaflokka —
það, að þú gengur í lið með
þessu öllu með því að skrifa
greinar þar sem þú kallar gagn-
rýni á öllu slíku, róg og níðskrif,
bendir til þess að þú gerir þér
of títt um verri staðinn.
Og þar sem þér er áreiðan-
lega annt um „Velvakanda" vin
þinn, og hann vill áreiðanlega
allt fyrir þig gera, þá ættir þú
þó ekki að koma honum í þann
vanda að demba honum á haus
ofan í það svað, sem þú í ein-
feldni þinni heldur að aðrir séu
fallnir í.
AUir þeir, allt frá þínum dög-
um, Móri minn, sem fengið hafa
að leika lausum hala í miskunn-
arlausri söfnun fjármuna, án til-
lits til réttlætis eða rangsleitni,
munu að vísu senda þér hlýjar
hugsanir, er þú gengur svo
drengilega í lið með þeim.
Hinsvegar vil ég í allri vin-
semd' benda þér á að öll köpur-
yrði þín í garð þessa blaðs mun
ég láta sem vind um eyrun
þjóta. Að ég hafi gengið með
ósigri af hólmi við hina íslenzku
„fjármálamenn“ sem þú ert að
taka upp hanzkann fyrir og átt
af þeim sökum óuppgert við ís-
lenzka réttvísi, er hlutur, sem
ég hefi þegar orðið að gjalda
fyrir, ekki aðeins með því að
þeir hirtu af mér allar eignir
mínar á tiltölulega stuttum tíma
og ég stend nú skuldugri en
nokkru sinni fyrr, en samt sem
áður með möguleika til að geta
greitt allar mínar skuldir, áður
en yfir líkur. Þá get ég hinsveg-
ar sagt þér það, kæri vinur, og
ég veit að þú munt gleðjast með
mér, að ég skulda þjóðfélaginu
ekki neitt í þeiini merkingu, sem
þú varst að gefa í skyn í hinum
prúðu greinum þínum.
Hinsvegar veit ég um marga,
sem skulda því mikið og ekki
liafa hugsað sér að gera þær
skuldir upp. Þeir em margir
auðugir að'fé, en fæstir að ann-
arri sæmd en þeirri er fæst
keypt fyrir fé og það illa fengið
fé. Ég hefði gaman af að ganga
T
Lang-mest seldu
filter sígarettur Ameríku
Avallt nýjar og ferskar frá U.S.A.
Reynið Winston strax í dag

| TUTCE'R.- CIGXK'ETTES
fJSfXfí
ÍEV.E- RICH
'I°Bft.CCO EEA.VOB
MKOE VN C.8.X

með þér eftir aðalgötu borgar-
innar einhvem daginn og benda
þér á hina seku. Þá sem kaupa
sér vemd jafnvel vina þinna og
frænda. Þó að það hafi hent þig
í gamla daga að binda kýmar
hans frænda þíns saman á höl-
unum þá trúi ég ekki öðru en ]ni
hafir ekki lengur gaman af slík-
um leik. Hinsvegar er íslenzkt
þjóðfélag engu líkara nú, en fjós
inu í Engey forðum, þegar þú
varst upp á þitt bezta.
Ég veit að það er á misskiln-
ingi byggt, að þú gerist mál-
svari fyrir púkana í íslenzku
þjóðlífi. Við skulum hvorugur
draga fjöður yfir fortíð okkar og
hvað mína snertir er hún öllum
heimil til rannsóknar. En við
skulum heldur hvoragur láta
segja oklcur fyrir verkum, ef við
vitum að við emm að segja satt.
Ég get sagt þér það í trúnaði,
að það er ekki lengra síðan en
í gær, að mér yar boðið fé fyrir
að þegja. Það heita mútur og er
notað Jiegar valdið dugir ekki.
Seztu nú á fjósbitann og hlæðu
ekki fyrr en búið er að moka
flórinn og reyndu að fá ættkvísl
þína til að taka sér skóflu í
hönd.
Láttu svo umhyggjuna fyrir
vinum og vandamönnum þínum
ekki raska ró þinni; þeir komast
áreiðanlega vel af!
Með beztu kveðju.
Félagsheimili —
Framh. af bls. 1.
fólk, sem telur sig vera af „betra
taginu“ og í daglegu tali er nefnt
„snobb“. Em þá gjarnan allir
helztu menn kauptúnsins, t. d.
þátttakendur í slíkum klúbb og
vilja þá hafa á sér heldri manna
snið.
Það þykir allfínt nú á dögum
að ganga prúðbúinn um gólf,
með glas í hendi, hajfandi á
þönum í krigum sig fram-
reiðslufólk með bakka á hönd-
um, sem hlaðnir em glösum
með öli og víni og brauði og
snittum. Ekki er heldur ónýtt
að geta brugðið sér á bar og
tekið þar glas og glas og rabbað
saman. Þessi hlunnindi heyra
þó fyrst og fremst höfuðstaðn-
um til, því að víða annarsstaðar
em slíkir hlutir ekki leyfðir í
hinni heimskulegu áfengislög-
gjöf okkar.
Þessi fínlieit eru bönnuð í
félagsheimilum úti á landi, en
fara þar samt fram á ýmsum
stöðum. Er það þá oft í sam-
bandi við fyrrnefnda klúbba,
sem eru þá orðin einskonar klíku
félög „heldra fólksins". Bregða
menn sér þá á einskonar bari,
þar sem snafsár eru seldir, en
rökstuddur grunur liggur á að
hagnaðurinn af þeirri sölu renni
til félagsheimilanna, sem þar
með hafa hafið algjörlega ólög-
lega starfsemi/
Þetta mun þó „kamfóerað“
með því, að menn leggi á borð
með sér vínföng, en svo er í
rauninni ekki.
Með þessu og fleiru, er hug-
sjónin um félagsheimili í strjál-
býlinu þverbrotin. Áfengisneyzl
an er nægilegt þjóðarböl ís-
lendinga, þótt stofnanir, sem
þjóna góðum tilgangi, taki ekki
þátt í að auka það á ólöglegan
hátt.
Mörg félagsheimilanna eru
hreinræktaðar svínastíur af völd
um drukkinna unglinga og að-
komulýðs úr baéjunum. Eina af-
sökun félagsheimilanna er fjár-
þörf þeirra. Sú afsökun verður
hinsvegar ekki tekin gild, þegar
teknar eru upp ólöglegar vín-
veitingar í sumum þeirra, sem
verður svo til að kasta rýrð á
þau öll og hugsjónina í heild
sinni.
Krefjast verður þess af sýslu-
mönnum, að þeir fylgist vel með
öllu slíku, auk þess sem til þess
verður að ætlast, að þeir leyfi
ekki félögum eða klúbbum. sem
þeir eru sjálfir meðlimir í, að
standa fyrir slíku.
Auglýsið í Nýjum Stormi