Framsóknarblaðið - 20.01.1950, Qupperneq 1

13. árgangur. Vestm.eyjum, 20. jan. 1950. 1. tölublað.

i
V.S. HELGIFERST Á FAXASKERI
7. janúar 1950
„Eg vinum mínum einnar auðnu beiði:
góðs eftirmælisí Nem það gleðifeginn.
Að kyndlar brynnu ó gæfumannagröfum,
sem góðvirkt unnu, trúað sott við höfum. . . ."
St. G. St.
Vélskipið Helgi, V. E. 333.
Á skammri stundu skipast veður í lofti, segir gamall móls-
hóttur, og skammt er milli lífs og dauða.
Nýliðið ór hafði ó ýmsa lund verið okkur Islendingum happa-
drjúgt, gæfudísin verið okkur hliðholl.
Sjóslys urðu t. d. færri á því óri en dæmi eru til í seinni tíma
sögu þjóðarinnar. Það er veigamikið atriði hjó okkur íslendingum.
Um óramótin hafði því margt íslenzkt heimili við sjóinn alveg
sérstaka óstæðu til að gleðjcst og þakka. Höpp og hamingja liðna
órsins skapaði mörgum nýjar vonir, nýjan dug, nýja sóknarþró.
Þegar eftir óramótin hófst hér i Eyjum og víðsvegar um landið
marghóttaður undirbúningur nýrrar vertíðar. Ný sókn skyldi hafin
með hækkandi sól til bjargræðis úr greipum Ægis.
Hallgrímur Júlíusson, skipstjóri, Vest-
mannaeyjum, f. 3. júní 1906, kvæntur,
átti tvö börn og þrjú stjúpbörn.
Þó dró allt í einu sorta fyrir sólu.
Laugardagurinn 7. jan. mun lengi verða okkur Vestmanna-
eyingum minnisstæður. Harmur og sorg lagðist yfir þetta hérað og
landið allt; vélskipið Helgi fórst við Faxasker eða svo að segja við
bæjardyrnar okkar.
Átta úrvals sjómenn hurfu í hafið auk tveggja annarra nýtra
drengja.