Blómið - 01.03.1929, Blaðsíða 9

BLÓMIÐ
7
Rjetta leidin.
Öll ungmenni vilja veiða miklir
og góðir mann, foreldrum sínum
til ánægju og landi sínu t.il gagns
og sóma. Athugaðu það lesaii
góður, að vegur sá, sem liggur
fram til gagns og gleði, landi og
lýð, er ekki varðaður með „sigar-
rettupökkum", eða áfengisflöskum
Ekki heldur liggur hann í gegnum
danssali eða biljarðsholur.
Rétta leiðin er vörðuð góðum
bókum og liggur gegnum skóla
sem leiða mega til þroska og göfgi
í starfsómu lífi og góðu siðfeiði.
Framh.
Þeir, sem venja sig snemma á
tóbak, þola meira tóbakseitur en
aðrir. Líkami þeirra eitrast. En
svo er aunað verra. Tóbakseitrið
krefst þess, að því sje haldið við
í líkamanum. Tóbaksmaðurinn
verður því sólginn í tóbak og
neytir svo aÖ segja allra bragða
til að ná í það. Þannig veiður
hann þræll tóbaksnautnaiínnav.
Sá, sem einu sinni vennr síg á
tóbak, getur því elcki meö iiægu
móti vanið sig at því aftur. Því
er best að venja sig aldrei á að
neyta þess.
Þeir sein neyta mikils tóbaks
geta orðið veikir, fá „tóbakseitrun"
Þeir verða lystarlausir, höfuðveikir
og hjartveikir: verða. iila lyntir og
laussvarfir. Stundum verða þeir
sjóndaprir og jafnvel blindir.
Unglingsdrengur, sem venur sig
á tóbak, gerir það oft af því, að
hannn vill vera mikiíl maður,
sýnast vera karl í krapinu. Vesl-
ings óvitinn. Hann sér þá full-
orðnu gera þetta og hann t#kur
]>að eftir.
Tóbakið er börnum og ungling-
um skaðiegast. Það er með niko-
tinið eins og alt eitur: Það skaðar
mest. þann líkamann, sem er að
vaxa. Unglingar, sem neyta tó--
baks, veiða bleikir, blóðlausir og
lieilsutæpir. Þeir verða minnis-
slójfir, eftirtektarlausir og tornæmir.
Neyttu aldrei tóbaks.

[b
TIL IHUGUNAR.
EiaJBJMBIBJlSMBlIllllÍÍBjlllíÍMl
Heilrædavísur.
Lwrður er í Jyndi glaður,
Jot' fær hann hiá þjóðum.
Hinn er ei nema hálfu r maður
sem hafnar siðurn góðum'