Hamar - 16.06.1950, Blaðsíða 3

HAMAR
3
Ennþá fresfað aðgerðum f
atvinnumalum vörubílstjóra
TILKYNNING
um uppbótargreiðslur til ellilífeyrisþega og öryrkja
fyrir bótatímabilið 1. júlí 1949 til 30. júní 1950.
Tryggiíigíiráð hefur ákveðið að neyta heimildar þeirr-
ar, er síðasta Alþingi veitti því, til þess að greiða uppbæt-
ur á ellilífeyri, örorkulífeyri, örorkustyrk og makabætur
fyrir bótatímabilið frá 1. júlí 1949 til 30. júní 1950. Upp-
bætur þessar nema 10% af framangreindum bótagreiðsl-
um, og hefur Tryggingastofnun ríkisins lagt fyrir um-
boðsmenn sína að greiSa uppbætur þessar í einu lagi
fyrir nefnt tímabil, um leið og júnígreiðsla fer fram, þ. e.
lokagreiðsla fyrir yfirstandandi bótaár.
Uppbæturnar greiðast bótaþegum á venjulegan hátt,
eða þeim, sem hefur löglegt umboð til að taka á móti
bótunum. Hafi bótaþegi látizt á tímabilinu, greiðast upp-
bætur til eftirlifandi maka.
Um greiðslu vísitöluuppbótar samkvæmt lögum um
gengisskráningu o. fl. verður tilkynnt síðar.
Reykjavík, 7. júní 1950.
Tryggingastofnun ríkisins.
Nr. 19/1950
TILKYNNING
Innflutnings- og gjaldeyrisdeild Fjárhagsráðs hefur
ákveðið eftirfarandi hámarksverð á brenndu og möluðu
kaffi frá innlendum kaffibrennslum:
Heildsöluverð án söluskatts .......... kr. 24,66
Heildsöulverð með söluskatti.......... kr. 25,42
Smásöluverð án söluskatts í smásölu .... kr. 27,42
Smásöluverð með söluskatti í smásölu .. kr. 28,00
Sé kaffi selt ópakkað, skal það vera kr. 0,40 ódýrara
hvert kg.
Reykjavík, 6. júní, 1950,
Verðlagsstjórinn
Nr. 18/1950
Tilkynning
Innflutnings- og gjaldeyrisdeild Fjárhagsráðs hefur
ákveðið að fella úr gildi verðlagsákvæði á sælgæti, bæði að
því er snertir heildsölu- og smásöluverð.
Reykjavík, 5 júní, 1950,
V erðlagsst j órinn
Á fundi bæjarstjórnar þriðju-
daginn 13. júní s. 1. var á ný
tekið fyrir erindi vörubílstjóra
um skiptingu þeirrar bifreiða-
vinnu, sem bær og bæjarfyrir-
tæki hafa með höndum.
Það var samþ. í Félagi Vöru-
bílaeigenda 19. febr. s. 1. með
20:5 atkv. að skora á bæjarstjórn
að láta fara fram umrædda skipt
ingu, en meirihluti bæjarráðs
þurfti að láta athuga málið og
fékkst það ekki tekið fyrir bæjar
stjórnarfund fyrr en 28. marz
s. 1. eftir kröfu Þorleifs Jónsson-
ar, og lagði hann fram eftirfar-
andi tillögu í málinu:
„Þar sem upplýsingar liggja
nú fyrir um það, að tekjur
þeirra vörubílstjóra, sem
stunda almenna vinnu hér
í bænum, eru ó s. 1. óri nær-
fellt helmingi lægri en tekjur
stéttarbræðra þeirra, er unn
ið hafa hjó bæjarsjóði og
bæjarfyrirtækjum, og hjó
sumum þeirra svo lógar, að
ekki geta talizt nægilegar
til að framfleyta fjölskyldu,
þó leggur bæjarróð til, að
tekin verði nú þegar upp
skipting ó milli vörubílaeig-
enda í bænum á þeirri bif-
reiðavinnu sem bæjarsjóður
og bæjarfyrirtæki hafa með
höndum og fari skipting
þessi fram í samráði við
stjórn Vörubílstjórafélags-
ins."
Þessari tillögu var þá vísað til
bæjarráðs með atkvæðum Al-
þýðuflokksmeirihlutans gegn
atkv. hinna flokkanna. Þá harm-
aði formaður bæjarráðs, Emil
Jónsson, að máhð skyldi vera
komið fyrir bæjarstjórn, því bæj-
arráð þyrfti að athuga það miklu
betur. Síðan eru liðnir tveir og
hálfur mánuður, sem virðist vera
nokkuð langur tími að minnsta
kosti fyrir þá, sem bíða eftir úr-
lausn með vinnu. Og hver er
svo úrlausnin? Jú, eftirfarandi
tillaga frá meirihluta bæjarráðs.
„í tilefni þessa erindis, felur
meirihluti bæjarráðs, þeir
Emil Jónsson og Óskar Jóns-
son, bæjarstjóra að leita um
það upplýsinga hjá atvinnu-
rekendum í bænum, hvort
þeir væru tilbúnir að taka
upp samskonar skiptingu
bílavinnu hjá sér. Ennfrem-
ur að óska skriflegrar um-
sagnar verkstjóra bæjarins
og hafnarinnar um, hvort
skipting bílavinnunnar, ef
til kæmi, hefði aukinn kostn-
að eða óþægindi í för með
sér."
Þorleifur Jónsson lagði hins-
vegar til að málið yrði afgreitt
á grundvelli tillögu sinnar, sem
birt er hér að framan.
Undir umræðum um málið
gat Þorleifur þess að erindi vöru
bílstjóra væri búið að liggja
nokkuð lengi í salti vegna hinna
nánu athugana meirihlutans og
nú væri enn farið undan í flæm-
ingi á þeim grundvelli, að það
þyrfti að afla nýrra upplýsinga
og umsagna hjá atvinnurekend-
um og verkstjórum bæjarins.
Staðreyndin væri hinsvegar sú,
að atvinnuhorfur hefðu ekki
batnað og það væri ekki sæm-
andi fyrir bæjarstjórn að fara
svona með mál þessarar stéttar.
Hér væri um réttlætiskröfu vöru
bílstjóra að ræða á hendur.sam-
eignasjóðs borgaranna, sem
þurfi að leysa og það sem fyrst
Ólafur Jónsson, sem mættur
var í forföllum Kristjáns Andrés-
sonar tók efnislega í sama streng
og Þorleifur í þessu máli.
Emil Jónsson viðurkenndi að
vinnan væri ójöfn en nauðsyn-
legt væri að afla upplýsinga um
málið. Fór hann út í það hvað
gerðist í Reykjavík í þessum mál
um og gat þess að vörubílstjórar
þar hefðu fellt í sínu félagi að
taka upp skiptingu. Var engu
líkara en hann teldi meiri
ástæðu til að fara eftir því held-
ur en óskum vörubílstjóra hér í
bæ. Taldi hann neyðarúrræði
að taka skiptingu upp því að
hún myndi draga úr vinnuafköst
um að öðru jöfnu. Sagði hann
í því sambandi, að þeir sem
gættu hins sameiginlega sjóðs
ættu að sjá um að forsvaranlega
væri með féð farið. (Bara að
þess sé þá gætt af bæjarstjórnar-
meirihlutanum). Þá taldi hann
að hver önnur leið til lausnar
á þessum rnálum væri réttmæt-
ari en vinnuskipting.
Þorleifur sagði það, að ekkert
nýtt hefði komið fram hjá Emil
síðan 28. marz og frestur til at-
hugunar væri því aðeins til að
komast hjá skiptingu og taldi
hann að tjón af skiptingu mundi
ekki vera það mikið að um það
væri talandi, bifreiðar og bif-
reiðastjórar væru nokkuð jafn-
hæfir til vinnunnar. Enda mundi
bæjarstjórnin oft hafa farið ó-
gætilegar með fé bæjarins en
það, þó að bifreiðavinnunni væri
skipt. Þá taldi hann að meiri-
hlutinn hefði haft tóm til að
afla þeirra upplýsinga, sem um
væri rætt í tillögu meirihlutans.
Það væri því nokkurn veginn
ljóst að það væri viljann, sem
vantaði til að greiða úr þessum
málum samkvæmt óskum vöru-
bílstjóra.
Hins vegar sagðist Þorleifur
vera Emil sammála um það, að
bezt væri ef málið leystist þann-
ig að allir gætu fengið viðun-
andi vinnu en það bólaði bara
ekki á því ennþá.
Emil sagði að skipting vinn-
unnar leysti engan vanda, og
virðst hann þá hafa gleymt
hvaða flokki hann tilheyrði, því
Alþýðuflokkurinn hefur þó hing
að til þótzt telja það skipta
nokkru máli, hvernig þjóðar-
tekjunum væri skipt milli stétta
og ætti það þá ekki síður að
skipta máli hvernig tekjum einn-
ar stéttar er skipt á milli ein-
staklinga hennar. Enda sagði
Þorleifur, að hann furðaði sig
á að „jafnaðarmaður" skuh við-
hafa slík ummæli og vilja ekki
jafna vinnunni.
Emil ræddi þá um aðra
möguleika um Iausn þessa máls
og voru þeir að vel gæti orðið
að einhver vegavinna fengizt og
í öðru lagi það, að verði bærinn
svo „lánssamur" að fá strætis-
vagnana sem hann hefði sótt um
og gert tilboð í, þá gæti vel
verið að hægt yrði að láta vöru-
bílstjóra fá atvinnu við þá.
Tillaga Emils og Óskars var
samþ. með 5:4 atkv. og ennþá
mega atvinnulausir vörubílstjór-
ar bíða eftir vinnu. Það virðist
að Alþýðufl.meirihlutinn hafi
ekki mikinn áhuga fyrir því að
leysa mál þeirra, sem verst eru
staddir, þeir eiga bara að bíða
í nokkra mánuði ennþá. Málið
er í athugun, það þarf að afla
upplýsinga, bílstjórar í Reykja-
vík felldu skiptingu hjá sér,
vinnuafköstin verða minni, það
þarf að athuga með að auka
vinnuna o. s. frv. Meðan bíða
hinir atvinnulausu vörubílstjór-
ar og geta varla keypt mál-
ungi matar handa sér og sínum.
Bæjarútgerðin
greiði útsvar
Á bæjarstjórnarfundi 25. apr.
s. 1. bar Þorleifur Jónsson fram
tillögu um útsvarsskyldu Bæjar-
útgerðarinnar og var henni þá
vísað til bæjarráðs. Á síðasta
bæjarstjórnarfundi var eftirfar-
andi tillaga samþykkt frá bæjar-
ráði með 8:1 atkv. Fulltrúi Sós-
íalist greiddi mótatkv.
„Bæjarráð leggur til við bæj-
arstjórn að fela niðurjöfnun-
arnefnd að leggja útsvar á
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar
eftir sömu reglum og önnur
útgerðarfyrirtæki."
Frétt
frá verðlagsstjóra
Vegna fyrirspurna út af verð-
hækkun á benzíni og olíum, sem
varð 1. apríl, skal þess getið að
olíufélögin fengu ekki heimild
til verðhækkunar fyrr en þau
voru búin að selja sem samsvar-
aði öllum eldri birgðum sínum
á lægra verðinu. Voru þá til á
nokkrum stöðum eldri birgðir,
en á öðrum stöðum var búið að
selja svipað magn af nýjum
birgðum. Var talið óhjákvæmi-
legt, að verðhækkunin gengi í
gildi samtímis á öllu landinu.
Dvalarheimili aldraðra sjó-
manna boðið land á Hvaleyri
Á bæjarstjórnarfundi 13. þ. m. var samþykktur eftir-
farandi liður úr fundargerðum bæjarráðs:
„Bæjarráð samþykkir eftir tillögu bæjarstjóra
að leggja til við bæjarstjórn að bjóða fulltrúaráði
Sjómannadagsins land á Hvaleyri fyrir dvalar-
heimili aldraðra sjómanna, allt eftir nánari ákvörð-
un um stærð og þ. h., eftir óskum ráðsins, ef það
tekur boði þessu.