Eyjablaðið - 05.01.1955, Blaðsíða 3

EYJ.iE LAÐIÐ
3
Ótækt ástand
Síðan flugfélagið Loftleiðir
hætti flugferðum til Vestmanna-
eyja og öll samkeppni hvarf þar
af leiðandi milli flugfélag-
anna, hefur sannarlega oft verið
heldur slæm aðstaða, að þurfa
að komast milli landí og Eyja
og vera háður flugferðum frá
Flugfélagi íslands.
Eg gæti trúað að livergi í
heimi væri að finna jafnómerki-
legar flugáætlanir, sem þær, er
það gefur út.
Að því er ég bezt þekki til,
fara járnbrautarlestir, flugvélar,
skip og áætiunarbílar erlendis
nákvæmlega á þeirri stundu, sem
auglýst hefur verið.
Hjá oss íslendingum er stund-
vísin á öllu lægra stigi, yfirleitt,
en útyfir mun þó taka óstund-
vísi flugvéla Flugfélagsins.
Það munu flestir m. k. VeSt-
mannaeyingar, þekkja, aðalgengt
er að flugvélarnar fari þetta 20-
30 mínútum eða jafnvel yfir
klukkustund á eftir auglýstum
tíma, þótt ekkert sé að flug-
veðri, og hendir sig æði oft, að
drátturinn er nógu langur til
þess, að flugveður hefur tekið
af, loksins er komist var af stað.
Hafa menn þá venjulega eytt
peningum í bíla út á flugvöll
til einskis, e. t. v- sagt upp
hótelhúsnæði, sem í millitíðinni
er öðrum leigt o- s. frv.
Kæmi þetta nú fyrir aðeins
þegar ófyrirsjáanleg bilun kem-
ur fram á vél á síðasta augna-
bliki væri þetta afsakanlegt, og
þo því aðeins, að Flugfélagið
léti aka fólki ljeim, sem þess
óskaði og sækti það aftur á til-
settum tíma, því að kostnaðar-
lausu.
Frlendis eru það samgöngu-
tæki öðru fremur, sem kennir
fólki stundvísi. Hér virðast jjau
því miður miða að því gagn-
stæða.
Það virðist helzt svo, að flug-
vélum Flugfélags íslands sé svo
naumt skammtaður tími, að
undir hælinn sé lagt, hvort þær
geti staðið rétta áætlun, og að
Jjað sé engin vél til vai'a.
Um þennan ómyndarhátt er
raunar óþarft að fjölyiða, hann
er öllum of kunnur, a. m. k. í
V es tmannaeyj u m.
Það, sem knúði mig til að
skrifa þessa grein, er atvik, sem
ég varð sjálfur að reyna, og þar
h'eld ég að Flugfélagið slái
öll met í óskannnfeilni og á-
byrgðarleysi gagnvart farþegnm
sínum.
Það var laugardaginn 28. ág.,
í flugmálum,
s. 1., að 17 manns, börn og full-
orðnir, \ioru mæfctir austur á
Skógarsandi kl. 10, í þeim til-
gangi, að fljúga til Vestmanna-
eyja, en þá er einmitt auglýst-
ur áætlunartími •
Þegar klukkan var að verða
11 og engin vél var komin, fór
afgreiðslumaðurinn heim að
Skarðshlíð til að lningja og
spurja hverju töfin sætti. Fékk
hann þá það svar ,að flugveður
hefði ekki verið um morguninn
vegna of suðlægrar áttar, þ. e.
suðaustan, en væri nú að lagast.
Hefði nú flestum fundist nokk-
urn veginn sjálfsögð kurteisi, að
tilkynna þennan flugveðursbrest
strax á áætlunartíma heldur en
að láta fólk bíða án þess að vita
nokkuð. Nú var haldið spurn-
um fyrir og kl. á tólfta tíma var
okkur sagt að komið væri bezta
flugveður alls staðar, líka í
Vestmannaeyjum.
Nú töldu allir vél vísa kl. 12
til 1 og létu bíla sína fara.
En er fólk fór að lengja eftir
vélinni, var enn einusinni hringt
til Eyja. Sagði Jjá afgreiðslu-
maðurinn jjar, Guðmundur
Ágústsson, (Karl Kristmanns
mun ekki liafa verið í bænum)
að vél yrði ekki send fyry en kl.
3>3°-
Þetta jjótti okkur farþegum
fremur þunnar trakteringar, að
eiga í vændum að híma úti á
sandi í 3 til 4 tíma enn, með
smábörn í kuldanepju, matar-
lauS, því ekki er nú myndar-
skapurinn svo mikill, að reist sé
biðskýli á sandinum.
Datt mér nú, satt að segja,
helzt í hug, að afgreiðslumenn
FluglelagsinS athuguðu ekki
hvað jjeir væru að geia, eða við
hvaða skilyrði fólkið byggi á
Skógarsandi, óg þó ekki Væri
flugveður á réttum áætlunar-
tíma, var þó Skógarsandsflugið
fyrsta áætlun frá Vestmannaeyj-
um- Þótt fólk biði á Hellu, þá
var jjar þó hægt að fá húsaskjól
og keyptan mat og kaffi.
Eg hringdi því frá Skarðs-
hlíð til afgreiðslumannsins í
Eyjum og útskýiði hvernig mál
in stóðu og sjjurði, livort þetta
væri alls ekki breytanleg
ákvörðun. Kvað hann nei við
og sagði ekki hægt að breyta
þessu!!!
Hvers vegna var ekki hœgt
annað en að svíkja áætlunarfei'ð-
ina og brjóta þar með lög á far-
þegum?
Var Jjað vegna þess að flytja
þurfti sérstaka forréttindamenn
í tveím eða þrem vélurn upp að
Hellu?
Nú varð klukkan 3,30 og hún
vaið 4, en ekki kom vélin. Þá
fyrst fannst okkur farþegunum
skörin vera farin að færast upp
í bekkinn. Hiingdi ég nú suður
á skirfstofu forstjóra Flugfélags-
ins. Hann var sjálfur ekki við en
staðgengill svaraði í sírnann. Eg
skýrði nú málin fyrir náunga
Jjessum og spurði, hver bæri á-
byrgð á slíkum aðförum. Svaraði
liann þeirri spurningu á þann
eðlilega hátt, að lorstjóri hlyti
fyrst og fremst að bera ábyrgð
á sínu fyrirtæki. Það sannar þó
vitaskuld alls ekki að hann hafi
fyrirskipað jjessa aðferð. Eftir að
hafa athugað málin andartak,
bætti sá við, er svaraði í síma
forstjórans, að vél væri nú á leið-
inni til okkar.
Þettá reyndust þó ein ósann-
indin enn, því sú flugvél fór
einnig að Hellu, hver sem Jjví
hefur ráðið. Klukkan 6 (Jj. e. 18)
kom svo flugvélin til okkar-
Kom hún þá full af skátum,
sem ætluðu að nota helgina til
að ferðast um Suðurlandsundir-
lendið, og hafði þeim verið lof-
að fari klukkan 2 e. h., en ver-
ið sviknir þar til nú. Var Jjví
vel farið að skarða í þeirra tíma.
Þegar hér var komið sögu,
vorum við Skógaandsfarþegar
búnir að bíða á sandinum skýlis-
lausir og matarlausir, m. a. kon-
ur og börn, í 8 klukkustundir,
segi og skrifa átta klukkustund-
ir, og er ég efins í, að þeir háu
herrar, sem Jjessum skepnuskap
ollu, hefðu viljað svelta og
geyma sín börn á sandinum all-
an Jjennan tíma og þora aldrei
frá að víkja af ótta við að missa
af vélinni.
í stað 8 stunda hefðu farþeg-
ar aðeins þurft að bíða 2-2 l/9
tíma, ef við stjórn Flugfélagsins
hefðu verið menn, Sem færir
voru til þessa starfs.
Ff nú börn liefðu veikst alvar-
lega, eða e.t.v. dáið vegna þessar-
ar algerlega óþörfu og óforsvaran
legu meferðar og mál hefði ver-
ið höfðað á hendur Flugfélag-
inu, hvernig hefði það farið?
Eða skyldi samgöngumálaráðu-
neytið nokkuð hafa að athuga
við Jjessa frannnistöðu? Eða —
skyldu menn yfirleitt liafa heyrt
öllu meiri lítilsvirðingu fyrir
fólkinu og ábyrgðarleysi, en hér
um ræðir?
Um það, hvort ég fari með
rétt mál geta borið vitni allir
farþegar, sem vitnisbærir eru
fyrir ,aldurs sakir, og einnig
hygg ég, að afgreiðslumaður
Flugfélagsins, Jón í Skarðshlíð
muni eftir þessu.
Það er svo annað mál, ó-
vitað og óviðkomandi Flugfélagi
íslands, og ekki því að þakka á
nokkurn hátt, að Jón í Skarðs-
lilíð léði okkur bíla frá sér til
að skýla okkur í og fór fyrir
okkur í búð og náði í kex og öl,
utan búðartíma.
Vil ég hér nota tækifærið og
þakka honum fyrir alla fyrir-
höfn, tafir og óþægindi, sem
hann lagði á sig, borgunarlaust,
fyrir okkur-
Þór. Magnússon.
Ginntir sem
E: þursar.
#.
Ekki hafði ríkisstórnin fyrr
sölsað togara Vestmannaey-
inga út úr fjórmólaspekingun-
um Guðlaugi, Þorsteini og
Ársæli, en hún reynir að lækko
bótafiskinn í verði og hækka
með því fiskverð togaranna.
Svo sem alknnnugt er ráðger-
ir ríkisstjórnin nú að gera Jjær
breytingar á bátagjaldeyrisfríð-
indunum að 20% Jjeirra rénni
framvegis til togaraútgerðarinn-
ar.
Ef af framkvæmd Jjessa verð-
ur hefur Jjað þau áhrif að raun-
verulegt fiskverð til útgerðar-
manna vélbáta lækkar um 10 til
11 aura hvert kíló.
Togarasölumennirnir hafa
hins vegar séð fyrir því,' að ekk
ert af því fé, sem vélbátaútgerð-
in missir við þetta getur komið
Vestmannaeyingum að gagni, en
líklegt er að fé þetta nemi l/
milljón á hvern togara.
Líklega hafa kaupendur \ il-
borgar Herjólfsdóttur Jjagað
vandlega um þessa fyrirætlun og
notað sér þekkingarleysi seljend-
anna til að ginna þá sem þursa
til þeirrar sölu sem þeir eru nú
frægir fyrir um lands allt.
Sem ný
NE CCY-saumavél
stigin, sem zikk-zakkar o. fl-,
er til sölu.
Upplýsingar í prentsmiðj-
unni.
Tek að mér
zikk-zðkk
fyrir fólk.
RAGNHEIÐUR
FRIÐRIKSDÓTTIR
Vestmannabr. 47.
skhkhkhhhkhhh^