Morgunblaðið - 26.01.2011, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 2011
Stórt skarð hefur
verið höggvið í hóp
okkar þýðenda við
Stöð 2 við fráfall félaga
okkar Guðmundar
Þorsteinssonar. Guð-
mundur starfaði sem þýðandi fyrir
Stöð 2 frá fyrstu dögum sjónvarps-
stöðvarinnar og dró vagninn á mót-
unarárum félags okkar og starfs-
greinar, lengi sem formaður. Hann
bar hagsmuni sjónvarpsþýðenda
mjög fyrir brjósti því hann taldi rétti-
lega að hagsmunum áhorfenda og
móðurmálsins væri best borgið með
sem bestum þýðingum.
Guðmundur var sjálfur mikilvirk-
ur og vandvirkur þýðandi og hafði
gott lag á að gera nákvæman, skýran
og lipran skjátexta. Hann naut mik-
illar virðingar fyrir verk sín, bæði í
okkar hópi og meðal annarra þýð-
enda, og var okkur öllum bæði hvatn-
ing og fyrirmynd í starfi. Guðmundur
hafði víðtæka reynslu sem nýttist
honum vel við störf sín og var ósínkur
á góð ráð þegar því var að skipta.
Alltaf var gott að leita til hans eins og
við getum mörg borið vitni um.
Guðmundur var maður sem tekið
var eftir hvar sem hann kom, hraust-
legur útivistar- og íþróttamaður, og
við höfðum einhvern veginn reiknað
með því að hann yrði við hlið okkar
um ókomin ár. En svo fór ekki og nú
er komið að kveðjustund.
Við kveðjum kæran vin og félaga
og sendum eiginkonu hans, börnum
og fjölskyldu innilegar samúðar-
kveðjur. Maðurinn kvaddi en minn-
ingin lifir.
F.h. félags þýðenda við Stöð 2,
Úlfar Sigmarsson.
Sjónvarpsþýðingar á Stöð 2 urðu
til þess að leiðir okkar Guðmundar
Þorsteinssonar lágu saman um tíu
ára skeið. Ég var nýkominn til starfa
sem verkstjóri á þessu sviði og því
enn blautur á bak við eyrun þegar
Díana blessunin prinsessa fór í sína
hinstu bílferð í París í ágústlok 1997.
Mikil dagskrárgerð fór þegar í gang í
Bretlandi fyrir langa og mikla minn-
ingarathöfn sem að vonum var ekki
haldin með neinum fyrivara. Ákveðið
Guðmundur
Þorsteinsson
✝ Guðmundur Þor-steinsson fæddist
í Reykjavík 1. október
1942. Hann lést 16.
janúar 2011.
Útför Guðmundar
fór fram í Víðistaða-
kirkju í Hafnarfirði
25. janúar 2011.
var að sýna margra
klukkutíma athöfnina á
Stöð 2. Bretarnir birtu
skrá yfir biblíutexta, og
fleira sem stóð til að
nota, seinnipart dags,
athöfnin daginn eftir og
nú varð veskú að snara
haugnum yfir á ís-
lensku. Eitthvað var
þýðendahópurinn fálið-
aður þessa síðsumar-
daga. Í vandræðum
mínum hringdi ég í
Guðmund og bað hann
fyrir verkið. Þögnin í
símanum var svo stutt að það var
varla að hún væri þögn og eftir and-
artaksumhugsun tók Guðmundur því
sem næst óvinnandi verkið að sér. Ég
skutlaði til hans Biblíulyklinum og
hann vakti til morguns yfir verkefn-
inu.
Mér finnst þessi björgunarleiðang-
ur Guðmundar lýsa honum vel. Hann
var víkingur til verka, óverkkvíðinn
og bóngóður. Guðmundur var ákveð-
inn og gat verið fastur fyrir ef því var
að skipta. Hann var hreinn og beinn
og fyrir bragðið var samstarf okkar
ekki bara hnökralaust heldur alltaf
ánægjulegt þar til ég hvarf til annarra
starfa. Um leið og ég minnist góðs og
öflugs vinnufélaga sendi ég Ásthildi,
börnum þeirra og öðrum ástvinum
samúðarkveðjur.
Hjörleifur Sveinbjörnsson.
Ég kynntist Guðmundi fyrst þegar
ég átti því láni að fagna að spila körfu-
bolta með ÍR sem á þeim tíma hafði á
að skipa úrvals leikmönnum og var
Guðmundur einn þeirra. Snemma eða
um 18 ára aldur var hann ekki aðeins
einn af burðarásum félagsliðs síns
heldur hafði hann unnið sér fastan
sess í landsliði Íslands sem hann hélt
þar til hann þurfti að berjast við erf-
iðan sjúkdóm. Þá baráttu tókst hon-
um að sigra þótt það væri ekki átaka-
laust.
Seinna unnum við saman hjá Úr-
vali-Útsýn þar sem hann var einn af
yfirmönnum ferðaskrifstofunnar og
sýndi þá að hæfileikar hans voru ekki
einskorðaðar við íþróttirnar. Þegar
við nokkrir félagar héldum áfram að
spila körfubolta okkur til ánægju á
efri árum var Guðmundur fljótlega
fenginn til að slást í hópinn og spilaði
hann með okkur í nokkur ár og sýndi
þá oft gamla takta.
Það var þó núna seinustu árin sem
við höfum átt hvað ánægjulegustu
samskipti eftir að við breyttum um
takt og fórum að spila golf. Þar sýndi
Guðmundur hve mikill heiðursmaður
hann var enda var hann í fararbroddi
um samstarf og félagslíf okkar. Hans
verður sárt saknað á þeim vettvangi.
Við hjónin sendum eiginkonu hans
og börnum okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Haukur Hannesson.
Á lífsleiðinni fáum við tækifæri til
þess að kynnast og njóta samveru
með mörgum einstaklingum í leik og
starfi. Þegar við horfum til baka mun-
um við misvel eftir þessu fólki. Sum-
um einstaklingum förum við framhjá
eins og rafmagnsstaurum við þjóð-
veginn. Þeir gleymast um leið og þeir
eru að baki. Aðrir verða ljóslifandi alla
tíð eins og fallegir staðir í landslagi.
Einn af þessum eftirminnilegu ein-
staklingum á lífsbraut minni er Guð-
mundur Þorsteinsson. Við áttum afar
gott samstarf í Hildu hópnum sem
vann með Tómasi Holton og Hönnu
Jóhannsdóttur að uppbyggingu Hildu
ævintýrisins. Á þeim 9 árum sem ég
starfaði við fyrirtækið sextánfaldaðist
útflutningur ullarfatnaðar fyrirtækis-
ins í dollurum talið hægt og vörurnar
voru fluttar út til fjölda landa. Það
þurfti samhentan og góðan hóp starfs-
fólks til að ná slíkum árangri. Guð-
mundur var traustur maður í þeim
hópi. Hann stýrði m.a. framleiðslu-
skipulagningunni og útflutningsdeild-
inni og tók þátt í söluferðum. Það var
mikið verk að skipuleggja framleiðsl-
una. Sölustarfsemin erlendis fór af
stað í janúar og mest var afhent síðari
hluta sumars og haust en saumastof-
urnar þurftu verkefni allt árið. Þegar
mest var umleikis voru undirverktak-
ar Hildu hf. í framleiðslunni um 12 vítt
og breitt um landið auk eigin sauma-
stofu ef ég man rétt.
Við Guðmundur áttum afar gott
samstarf. Hann tók að sér erfið verk-
efni og leysti þau farsællega af hendi
og um þau þurfti ekki að hafa mörg
orð. Hann var afar vel skipulagður í
verkum sínum og ekki verkfælinn.
Guðmundur hafði sín sérkenni eins og
við öll. Hann var mikill skapmaður og
ég áréttaði oft við hann að ef hann
reiddist eða sárnaði við samstarfsfólk
sitt ætti hann að telja upp að 10 áður
en hann segði eitthvað. Þegar hann
náði að bíða og telja gekk allt vel. Guð-
mundur var afar traustur. Hann er
einn af þeim einstaklingum í lífi mínu
sem ég setti í hóp þess fólks sem ég
myndi treysta fyrir miklum fjármun-
um til varðveislu og biðja um að þeim
yrði skilað til mín á tilteknum degi. Ég
myndi ekki einu sinni biðja um kvitt-
un.
Samskiptin eftir að ég hætti störf-
um hjá Hildu hf. vorum einkum þegar
ég mætti þeim hjónum á skokkferðum
mínum í Elliðaárdalnum meðan þau
bjuggu í Breiðholtinu. Þau hjónin
voru dugleg að ganga um dalinn.
Tvennt finnst mér standa upp úr í
þeim samræðum. Annars vegar hve
Guðmundur var stoltur af börnum
sínum og fjölskyldu og hitt að hann
minntist oft á að árin hjá Hildu hf.
hefðu verið ánægjulegasti starfstími
ævi sinnar.
Megi Guð blessa minningu um góð-
an dreng. Við Elín sendum Ásthildi og
fjölskyldu innilegar samúðarkveðjur.
Þráinn Þorvaldsson.
Guðmundur Þorsteinsson sem nú
er fallinn frá hafði þýðingar fyrir Stöð
2 að aðalstarfi. Þar var hann í góðum
hópi fólks sem hefur annast þennan
mikilsverða þátt sjónvarpsvinnslunn-
ar af alúð, smekkvísi og elju allt frá
því stöðin tók til starfa 1986.
Guðmundur var einstaklega bón-
góður og afkastamikill þýðandi. Í
sjónvarpi gerast hlutirnir hratt og
fyrir kemur að þýðendur hafa nauman
tíma til að ljúka sínu verki en alltaf var
Guðmundur tilbúinn að taka á sig
aukaverkefni þótt tíminn væri naum-
ur.
Ég veit ég mæli fyrir munn vinnu-
félaga minna á deildinni, sem og
margra annarra innanbúðarmanna
hér á Stöð 2 sem kynntust Guðmundi í
gegnum árin, þegar ég kveð hann með
væntumþykju og eftirsjá. Fjölskyldu
hans sendi ég innilegar samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd starfsfólks flutnings- og
þýðingardeildar Stöðvar 2,
Ástþrúður Sif Sveinsdóttir.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
VAGN KRISTJÁNSSON,
Boðaþingi 7,
Kópavogi,
áður Fellsmúla 14,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi fimmtudaginn
20. janúar.
Útför hans fer fram frá Grensáskirkju föstudaginn 28. janúar kl. 11.00.
Svana H. Björnsdóttir,
Kristján Vagnsson, Hólmfríður Ingvarsdóttir,
Björn Vagnsson,
Stefán Vagnsson, Guðveig S. Búadóttir,
Hreinn Vagnsson, Guðrún Sverrisdóttir,
Birgir Vagnsson, Kristín Kristinsdóttir,
Gunnar Vagnsson, Elísabet H. Sigurbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUNNAR GUÐBJÖRNSSON
bifreiðarstjóri,
Sóleyjarima 11,
lést á Landspítala Landakoti sunnudaginn
23. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Þórdís Haraldsdóttir,
Ingveldur J. Gunnarsdóttir,
Kristján Á. Gunnarsson, Hafdís Jónsdóttir,
Hilmar B. Gunnarsson,
Haraldur Gunnarsson, Katrín Steingrímsdóttir,
Gunnar G. Gunnarsson, Jóna Kr. Rögnvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
JÓNAS MAGNÚSSON
húsasmíðameistari,
áður til heimilis að Rauðalæk 32,
lést á Hrafnistu í Reykjavík laugardaginn 22. janúar.
Sigríður Þorkelsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐRÚN SALVÖR BJÖRNSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði föstudaginn 14. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Gunnhild Ólafsdóttir, Finnbogi G. Kristjánsson,
Edda Ólafsdóttir, Ágúst Þórðarson,
Jóhanna Guðnadóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÞORVARÐUR GUÐJÓNSSON
fyrrv. framkvæmdastjóri
frá Hesti í Önundarfirði,
Fannborg 8,
Kópavogi,
andaðist mánudaginn 24. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Kópavogskirkju mánudaginn 31. janúar kl. 15.00.
Marta Bíbí Guðmundsdóttir,
Ásgeir H. Þorvarðarson, Sólveig Hrafnsdóttir,
Sveinfríður G. Þorvarðardóttir, Herluf M. Melsen,
R. Svanhvít Þorvarðardóttir, Arnar Ingólfsson,
Hjördís Erlingsdóttir,
Jóhanna Erlingsdóttir, Sigurður Hjálmarsson,
Geirný Ósk Geirsdóttir, Erik Stöhle,
afabörn og langafabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÁRNI HELGASON
frá Neðri-Tungu,
Þórsgötu 1,
Patreksfirði,
lést aðfaranótt sunnudagsins 23. janúar.
Útförin fer fram frá Patreksfjarðarkirkju laugar-
daginn 29. janúar kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Slysavarnadeildina Unni, Patreksfirði.
Anna Hafliðadóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Maðurinn minn,
FRIÐFINNUR FRIÐFINNSSON
frá Baugaseli,
Tjarnarlundi 13c,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð sunnudaginn 23. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Rannveig Ragnarsdóttir og fjölskylda.