Morgunblaðið - 10.02.2011, Page 16

16 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. FEBRÚAR 2011
–– Meira fyrir lesendur
PANTAÐU AUGLÝSINGAPLÁSS
NÁNARI UPPLÝSINGAR GEFUR:
Katrín Theódórsdóttir
Sími: 569 1105
kata@mbl.is
Föstudaginn 4. mars kemur
út hið árlega Fermingarblað
Morgunblaðsins.
Fermingarblaðið hefur verið eitt
af vinsælustu sérblöðum
Morgunblaðsins í gegnum árin
og verður blaðið í ár
sérstaklega glæsilegt.
MEÐAL EFNIS:
Veitingar í veisluna.
Mismunandi fermingar.
Fermingartíska.
Hárgreiðslan.
Myndatakan.
Fermingargjafir.
Fermingar erlendis.
Hvað þýðir fermingin?
Viðtöl við fermingarbörn.
Nöfn fermingarbarna.
Fermingarskeytin.
Boðskort.
Ásamt fullt af
spennandi efni.
FERMI GAR
PÖNTUNARTÍMI AUGLÝSINGA:
Fyrir kl. 16, mánudaginn 28. febrúar.
Ferm
ing
S
É
R
B
L
A
Ð
St. Jósefsspítali
hefur verið rekinn frá
5. september 1926 og
hefur frá þeim tíma
þjónað íbúum Hafn-
arfjarðar og nágrenn-
is ásamt fólki alls
staðar af landinu. Í
rúm tvö ár hefur ver-
ið óvissa um hvað
verði um St. Jós-
efsspítala. Við höfum
vonað að hann fái að
halda áfram á þeirri braut sem
hann er á. Að hann fái að halda því
góða starfi áfram sem búið er að
byggja upp. Fyrir tveimur áurm
var haldinn fjölmennur borg-
arafundur í Íþróttahúsinu við
Strandgötu í Hafnarfirði þar sem
hugmyndum um lokun St. Jós-
efsspítla var mótmælt. Um 14 þús-
und manns mótmæltu lokuninni
með undirskriftasöfnun. Þrátt fyrir
það héldu ráðamenn þjóðarinnar
áfram að vinna að því að loka St.
Jósefsspítala. Nú er komið að því
sem ég og fleiri höfum óttast. St.
Jósefsspítala verður lokað. Ég segi
lokað vegna þess að í mínum huga
eru orðin sameining, yfirtaka eða
lokun það sama.
Ég skil að það þurfi að spara.
Nú síðustu ár hafa dunið á okkur
sífellt fleiri yfirlýsingar um yfirvof-
andi niðurskurð á öllum sviðum og
í kjölfarið fylgir svo fjöldi greina
þar sem öllum finnst að þeirra
málefni sé mikilvægara en hin sem
ýmist þarf ekki að skera eins mik-
ið niður eða fá auka-
fjárveitingu. Þó að ég
hafi treyst svo lengi á
þjónustu St. Jós-
efsspítala vil ég ekki
halda því fram að
hann sé mikilvægari
en til að mynda skóla-
kerfið eða önnur heil-
brigðisþjónusta. En
ég er samt þeirrar
skoðunar að ekki sé
alltaf allt áunnið með
því að skoða aðeins
tölur á blaði. Á St.
Jósefsspítala hefur
myndast gríðarlegur auður sem
fólginn er í starfsfólkinu og þeirri
einingu sem myndast hefur þar.
Það er nokkuð ljóst að slíkt verður
ekki bætt á einni nóttu. Að mínu
mati eiga sjúklingarnir ekki að
hafa áhyggjur af því að loka eigi
stofnunum eða einstökum deildum
sem í mörg ár hafa þróast í það
sem þær eru í dag. Ég sé það í
fjölmiðlum að þjónustan verði sú
sama þrátt fyrir að starfsemin
flytji. Hvernig verður það mögu-
legt? Hvers vegna fær sú starf-
semi sem er til staðar ekki að
halda áfram í núverandi mynd og
þróast áfram? Bara spyr.
Eftir Þuríði Rúrí
Valgeirsdóttur
»Ég segi lokað vegna
þess að í mínum
huga eru orðin samein-
ing, yfirtaka eða lokun
það sama.
Þuríður Rúrí
Valgeirsdóttir
Höfundur er leikskólakennari.
Lokun St. Jósefs-
spítala er kaldur
veruleiki „Rasismi“ er mjögóskýrt hugtak og full-yrðing rasista er því
einnig órökstudd og
ótraust. Rasismi merk-
ir fyrst og fremst nei-
kvætt álit og/eða andúð
manns gagnvart öðrum
kynþætti en sínum eig-
in. Ef manneskja vill
trúa því að hvítir menn
(caucasoid) séu meira
virði sem manneskjur
en fólk með litaða húð (t.d. negroid
eða mongoloid), er hún með kyn-
þáttafordóma. Að því leyti byggist
rasismi á hugsjón um að einn kyn-
stofn sé æðri en aðrir kynstofnar
mannkynsins.
Í öðru lagi vísar orðið „rasismi“ til
þess þegar manneskjur mismuna
fólki sem tilheyrir öðru þjóðarbroti
en fellur að þeirra eigin menning-
arheimi. „Gyðingahatur“ er t.d. ekki
mismunun vegna kynþáttar heldur
vegna þjóðarbrots (ethnicity) og
menningar þess, þar sem „gyðingur“
er ekki hugtak um kynstofn.
„Rasismi“ felur þannig í sér tvo
kjarna, annað er hugsjónin um kyn-
stofn og hitt er um þjóðarbrot og
menningarheim þess. Fólk talar oft
um „rasisma“ án þess að vera með-
vitað um þetta.
Við mannkynið erum aðeins ein
tegund, þ.e.a.s. „homo sapiens“, eins
og við vitum vel. Kynstofn er eins
konar undirtegund homo sapiens.
Slík undirtegund getur verið mik-
ilvægt hugtak og áhugavert á sér-
stökum sviðum eins og í félagsvís-
indum eða mannfræði. En þegar
„Kort yfir genamengi mannsins“ var
kynnt fyrir tíu árum, sagði Eric
Lander sem hafði umsjón með verk-
efninu hjá Whitehead Institute :
„Genamengi allra manna á jörðinni er
99,9 prósent alveg eins.
Munur meðal kynstofna
eða þjóðarbrota eru
ekki annað en yf-
irborðslegur“. Margir
aðrir í sama verkefninu
fullyrtu þetta: „Kyn-
stofn er ekki nátt-
úruvísindalegt hugtak“
(þó að það séu til vís-
indamenn sem vilja
fjalla um kynstofn í vís-
indum, til dæmis til
þess að skoða nánar
hinn 0,1% mun í gena-
mengi mannsins). Þetta sýnir að það
er ekkert sem rasistar hafa í hendi til
þess að rökstyðja að ákveðinn kyn-
stofn sé meira virði en aðrir.
Umfjöllun um rasisma eða ummæli
rasista sjást og heyrast af og til í sam-
félagi okkar. Sem betur fer eru ofsa-
legir rasistar örfáir hérlendis og við
skulum notfæra okkur þá staðreynd
og tækifæri til þess að byggja upp
kynþáttafordómalaust samfélag.
Þegar ég skoðaði það sem var sagt af
fólki sem hafði rasistahugmyndir ný-
lega, tók ég eftir því að það átti eitt
sameiginlegt: Það var á móti fjöl-
menningu. Í stuttu máli heldur það að
það gangi ekki að í einu samfélagi
rúmist margs konar menning. Að því
leyti beina rasistar sjónum sínum að
þjóðarbrotum og framandi menning-
arheimum en ekki ákveðnum kyn-
stofnum. Það er síðarnefndi kjarninn
sem getið er í upphafi þessa pistils.
En hver er ástæðan fyrir því að
þeir hugsa neikvætt um fjölmenn-
ingu? Eftir því sem ég best fæ skilið
er engin áþreifanleg ástæða til. Það
sem þeir eiga sameiginlegt eru hug-
myndir eins og „fjölmenning hefur
slæm áhrif á okkar ekta menningu“,
„öll önnur lönd í Evrópu eru í vand-
ræðum vegna innflytjenda“, „inn-
flytjendur ræna af innfæddum vinnu“
eða „innflytjendur misnota velferð-
arkerfi okkar“. Rasistar saka sem
sagt innflytjendur og fjölmenninguna
sem þeim fylgja um vandræði í sam-
félaginu, hvar sem þeir eru. Ég ætla
ekki að andmæla ítarlega hér en
stærstu vandræðin hérlendis, sem er
bankahrunið og afleiðingar þess, eiga
ekki rætur sínar að rekja til innflytj-
enda eða fjölmenningar. Það eru
fyrst og fremst Íslendingar sem bera
ábyrgðina og voru í ábyrgðarstöðum
(þó að innflytjendur hérlendis deili
sömu ábyrgð og beri sömu byrðar
vegna þess og almenningur almennt).
Rasistar virðast að minnsta kosti
hafa aðra sameiginlega hugsjón sem
er afleiðing andúðar gagnvart fjöl-
menningu. Hún er „Við skulum vera
stolt af því að vera hvítir menn!“ Mér
finnst þetta mjög áhugaverð viðbrögð
hjá rasistum. Eins og ég sagði í upp-
hafi, skiptast hugmyndir rasista í tvo
kjarna. Annað er misskilningur á því
hvað felst í kynstofni og hitt er andúð
til þjóðarbrota og menningarheims
sem þeir hafa ekki skilning á. Andúð
þeirra á fjölmenningu er komin frá
síðarnefnda kjarnanum en viðbrögðin
sem þau vekja leiða til fyrri kjarnans.
Að sjálfsögðu eru mörg mismunandi
þjóðarbrot til á meðal hvítra manna
og ekki síst menningarheimar. Bar-
átta, jafnvel með ofbeldi, á meðal
hvítra manna hefur í gegnum tíðina
verið stöðug, t.d. í Evrópu. Að mót-
mæla fjölmenningu annars vegar og
boða jafnframt samstöðu hvítra
manna er hins vegar ekkert annað en
þversögn í sjálfu sér.
Ástæða þess að ég skrifa þennan
pistil er sú að mig langar að fólk á Ís-
landi, sérstaklega ungt fólk, haldi
áfram á réttri braut og haldi áfram að
berjast gegn rasisma. Eins og fyrr
segir þá er enn ekki mikill kraftur í
rasistum hér á landi. Við þurfum ekki
að óttast rasisma, en við verðum að
vera vakandi fyrir því að slíkar órök-
studdar og óhugnanlegar hugmyndir
læðist ekki inn í okkar samfélag.
Hvert eitt og einasta samfélag glímir
við einhver vandræði. En það leysir
ekki vandann að saka saklaust fólk
um þau. Við leysum þau með því að
axla ábyrgð á okkur sjálfum og þeim
verkefnum sem við tökumst á við og
að því vinnum við saman, innflytj-
endur og innfæddir.
Rasismi er þversögn
Eftir Toshiki Toma » Við þurfum ekki að
óttast rasisma, en
við verðum að vera
vakandi fyrir því að
slíkar órökstuddar og
óhugnanlegar hug-
myndir læðist ekki
inn í okkar samfélag.
Toshiki Toma
Höfundur er prestur innflytjenda.
Bréf til blaðsins
Kínverjar láni okkur 50
milljarða út af Icesave
Nú er talað um
að leysa Icesave
með samningum.
Það myndi
hjálpa okkur
mikið ef Kínverj-
ar lána okkur 50
milljarða. Þetta
yrði endurgreitt
af okkur með
samvinnu í efna-
hags- og menningarmálum á breið-
um grundvelli við Kína. Náin sam-
vinna. Það léttir mikið á okkur í
sambandi við Icesave að hafa vara-
sjóð í gjaldeyri í Seðlabanka, 50
milljarða sem lán frá Kína. Einnig
gætu Kínverjar reist hér verk-
smiðjur með okkur sem framleiddu
vörur til útflutnings sérstaklega úr
áli, sem hér er nóg af. Vantar meiri
vinnslu. Talað hefur verið um að
við byggjum hitaveitur í Kína. Líka
getum við borað eftir heitu vatni og
gufu fyrir Kínverja.
Kínverjar verða að koma með til-
lögur um samstarf, ef þeir lána
okkur 50 milljarða til að hafa sem
varasjóð út af Icesave.
Svo getur Icesave fallið í nýrri
þjóðaratkvæðagreiðslu.
LÚÐVÍK GIZURARSON,
hæstaréttarlögmaður.
Lúðvík Gizurarson
Frá Lúðvík Gizurarsyni
Landsdómur
Landsdómur er tvenns konar:
1. Kosningar. Þær eru bæði til Al-
þingis og sveitarstjórna. Þar eru
komnir þeir (karlar og konur) sem
landsmenn velja. Einfalt system:
Kosið í Austurlandskjördæmi, Suð-
urlandskjördæmi o.s.frv. Alþingi eða
sveitarstjórnir velja svo sinn verk-
stjóra; forsætisráðherra eða sveit-
arstjóra (oddvita).
2. Dómur sögunnar. Annaðhvort
er þingmaður, ráðherra eða sveit-
arstjórnarmaður útskúfaður eða
ekki. Sagan segir ekkert um suma
en margt slæmt eða gott um aðra.
Þetta er allt og sumt. Til hvers
þarf þá lögmanna- og dómarahrauk
um þetta allt saman? Og svo ætla al-
þingismenn að dæma ef þingmaður
eða ráðherra hefur gert eitthvað vit-
laust eða ekki gert eitthvað. Hvaða
landsdóm fá t.d. Hannes Hafstein,
Lúðvík Jósepsson, Jónas Jónsson
eða Gylfi Þ. Gíslason?
GUNNLAUGUR EIÐSSON,
afgreiðslumaður.
Frá Gunnlaugi Eiðssyni