Siglfirðingur - 30.11.1923, Síða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
E.s. Goðafoss
fer frá Reykjavík 1. desember í stað 4. og verður hjer 4. des.
Tekur vörur hjcr til allra viðkomustaða austur um land og til
útlanda.
Afgreiðsla Eimskipafjelags íslands
Pormóður Eyólfsson.
verið kosnir og studdir af sam-
vinnumönnum og Jónasar-flokknum
— enda mátt fremur teljast til hans,
þótt socialistastimpillinn væri á þá
þrykktur til málamynda.
Nú veit þjóðin öll að hún er
sammála að fulluni tveini þriðju
hlutum um það, að framvegis skuli
frjáls og óháð verzlun ríkja í þessu
landi. Tveir þriðju hlutar
þjóðarinnar vill frjálsa
verzlun og atvinnufrelsi.
Petta er glæsilegt tákn þess, að
aldrei hafi íslensk þjóð betur þekt
sinn vitjunartíma, Hún hefir með
þessum kosningum gert tvent í
einu: hrist af sjer óþrif »socialisí-
anna« svonefndu, og krafist þess
að verzlunin yrði framvegis engum
böndum bundin og atvinna ein-
staklinga frjáis, og óháð íhlutun og
eftirliti hins opinbera.
Blöð Jónasar-flokksins liafa verið
að flíka því, einkum Tíminn, að
þrátt fyrir þennan mikla meirihluta
sje óvíst um það hvort takast muni
að mynda sterka meirihluta stjórn
á þessu þingi, og telur þar til þær
orsakir að margt af þessum sam-
keppnismönrium sjeu gamlir sjálf-
stæðismenn. Ætlar Tíminn nú að
fara að telja landsmönnum trú um
það, að t. d. gamlir »heimasjórnar-
menn« og gamlir »sjálfstæðismenn«
hljóti nú, eins og áður, að standa
á öndverðum meið? Nei. Það sem
bar á inilli er nú úr sögunni. Pað
sem nú skiftir þingmönnum — og
þjóðinni yfirleitt — í tvær andstæð-
ur, eru verzlunarmál ís-
lands og ekkert annað.
Rað geta vitanlega komið mörg
mál fyrir á alþingi sem þingmenn
skiftast um á yrnsan hátt, en aðal-
málið — verzlunarpólitíkin og
venzlamál hennar — verður það
sem situr lit sinn á þetta þing og
verðandi stjórn þessa lands, hvað
sem Tíminn eða aðrir segja um það.
Við sem unnum og viljum hafa
frjálsa verzlun, hvort sem hún er í
kaupfjelaga eða samvinnustíl eða
ekki, fögnuin yfir þessum kosninga-
úrslitum, og við vonuni að fulltrú-
ar okkar bregðist okkur ekki í
þessu aðalmáli. Og við vitum að
þeir gera það ekki. Við vitum að
framtíðarheill þessar þjóðar hefir
ekki til langs tíma staðið á traust-
ari grundvelli nje átt við öruggari
vonir að styðjast en einmitt nú.
Að því er snertir kosninguna
hjer í Eyjafjarðarsýslu sjerstaklega,
er kunnugt orðið, að vafamál er,
hvor þeirra Bernharð á Rverá eða
Stefán í Fagraskógi verði 2. þing-
maður sýslunnar. Rað hafa verið
gerðar ráðstafanir til þess af fylgis-
mönnum Stefáns — einnig Sigl-
firðingum — að annað tveggja
yrði Stefáni dæmt kjörbrjefið, eða
að kosning færi fram á ný í sýsl-
unni, milli þessara tveggja þing-
mannsefna. Oss Siglfirðingum þótti
hart að missa þingmann vorn, og
það því fremur er það upplýstist,
að yfirkjörstjórn sýslunnar hefði
tæplega mátt kallast óhtutdræg, er
hún afhenti Bernharði kjörbrjef,
vitandi þó, að honum höfáu greidd
verið færri atkvæði. Retta skal ekki
rætt hjer frekar. Alþingi leggur
sinn dóm á það. Vjer Siglfirðingar
viljum fá þingsætið dæmt Stefáni
og vonum það verði. Og vjer ætt-
um að geta með fullum rjetti kraf-
ist þess að í yfirkjörstjórn Eyja-
fjarðarsýslu yrðu valdir nýir menn,
og þessir menn er hana skipa nú,
fái aldrei framar að fara með slíkt
vald. Peir hafa sýnt sig óhæfa til
þess. Hvernig sem fer meó þing-
sætið, verðum vjer að fá nýja yfir-
kjörstjórn. Það er sanngirniskrafa
sem fleiri munu bera fram en
Siglfirðingar.
Sn x Bn
Leiguútboð
Hafnarbryggjanna.
Fyrir nokkru síðan var það sain-
þykt í Hafnarnefnd og Bæjarstjórn
Siglufjarðar, að bjóða út bryggjur
bæjarins til síldarsöltunar næsta
sumar. Tilboðin áttu að vera kom-
in til Hafnarnefndar í síðasta iagi
M.b. „Ýmir“
eign Db. Júlíusar sál. Jóhanns-
sonar er til sölu ásamt með öllum
veiðarfærutn sem er ca. 90 stokkar
af nýrri Línu með tilheyrandi uppi-
stöðum og belgjum alt í ágætu
standi. Reir sem kynnu að vilja
kaupa, eru beðnir að koma með
ákveðin tilboð til undirritaðs er
gefur allar nánari upplýsingar.
Siglufirði 28. Nóv. 1923
Jón Guðmundsson.
fyrir 5. Des. Rað virðist vera í
meira lagi undarlegt að hraða þessu
svo mjög, og mun það orka tvi-
mælis hve mikill hagui Hafnarsjóðs
verður að slíku. Yfirleitt munu þeir,
er við útgerð og síldarsöltum fást,
tæplega vera farnir að ákveða á
þeim tíma, hvort og að hve miklu
leyti þeir sjái sjer fært að gera út
eður salta síld að sumri komanda.
.Mun það vera svo um marga, að
fyrir áramót geta þeir ekkert um
það vitað, hvort þeim tekst að út-
vega sjer tunnur, salt og síld, eða
annað það er til síldarsöltunar þarf
til sumarsins eða ekki. En hvaó lá
á? Til þessa bráðræðis Hafnarnefnd-
ar og Bæjarstjórnar hafa vafalaust
legið einhverjar þær ástæður sem
almenningi eru huldar, og væri
æskilegt að fá að vita þær, því
sjálfsagt hlýtur það að vera áhuga-
mál þessarar bæjarmálefna-stjórn-
enda, að fá sem hæðst og ábyggi-
legust leigutilboð í bryggjurnar. í
þessu sambandi má' geta þess að
auglýsingar Hafnarnefndar í Reykja-
víkurblöðunum og »Vesturlandi«
eru óheppilega orðaðar, þar sem
ekki sjest greinilega hvort um leigu-
tilboð eða kauptilboð er að ræða,
en líklega hefir Hafnarnefndinni
fundist nægilegt að auglýsingin í
»Framtíðinai« væri greinileg, en
hvers vegna máttu ekki allar aug-
k