Siglfirðingur - 30.04.1932, Blaðsíða 3

SIGLFIRÐINGUR
3

Sjóvátry^gingarfélag
Islands hjf.
tekur að sér bruna- og sjóvátryggingar.
ÍSLENZKT FÉLAG.
Lægstu iðgjöld. Tryggið innbú, vörur allskonar útí og inníog aðrar eigniryðar
áður en það er of seint. Látið hina tíðu bruna yður að varnaði verða.
V átryggið strax í dag.
*
Sjóvátryggingarfélag Islands h.f.
Umboðsroaður fyrir Siglufjörð
Pormóður Eyólfsson.
Frá útlöndum.
Panu 18. mars tókust samningar
milii Norðmanna og Rússa um
kaup á síld og saltfiski.
Með samningi þessum keyptu
Rússar 100,000 tunnur af stórsíld á
kr. 15,25 og 220,000 tn. af vorsíld
á kr. 13,75 fob. Auk þess keyptu
þeir 30,000 tn. af fyrra árs fram-
leiðslu af stórsíld og vorsíld á kr.
12,00 og kr. 10,50 pr, tn. á 115 kg.
nettó, og 10,000 tn. af íslandssild
veiddri 1931, en um verð á henni
er ekki getið, en mun vera um kr.
11,00 tunnan, 90 kg.
Sést best á þessu hvað hægt er
að selja af síld, ef framleiðslukostn-
aðinum er stilt í hóf. En það virð-
ist ekki vera mikill skilningur á þeim
hlutum hjá þeirn sem standa að
kauptöxtum í þessum bæ — og þá
sérstaklega stúlkunum — né hjá
löggjafarvaldinu á Islandi, meðan
greiða þarf gífurlega hátt útflutnings-
gjald af útfluttri síld (sem ekki er
hægt að taka öðruvísi en sem hegn-
ingu fyrir að framleiða þessa vöru)
auk innflutningsgjaldanna.
En þetta lærist sennilega ekki fyr
en um seinan, eða þegar neytend-
urnir eru sjálfir farnir að veiða alt
sem þeir þuría af Íslandssíld hér
rétt fyrir utan landssteinana. Er
hætt við að síldarstúlkurnar verði
þá að reikna með eitthvað lægra
kaupi við söltun en þær gera nú,
— en nú reikna þær sér 4—8 kr.
á tímann, og finnst skömm til koma
sumum hverjum.
Fiskimenn í Svíþjóð krefjast þess
nú, að lagður verði hár innflutnings-
tollur á ísl. kryddsíld, ti! verndar
veiðum þeirra við Island. Nernur
tollur þessi 25 aurum á hvert kíló
eða sv. kr. 23,75 á tunnu. Frum-
varp til laga um þetta atriði hefir
verið lagt fyrir þing Svía og verður
rætt næstu daga. Verði frumvarp
þetta samþykkt, sem allar líkur
eru taldar á, þurfa íslendingar ekki
að búast við að mikið verði um
kryddsöltun í landi framvegis.
Sænsku niðursuðuverksmiðjurnar eru
að vísu andvígar því, að svona hár
tollur verði lagður á kryddsíldina,
og hafa stungið upp á 5 krónum á
tunnu til samkomulags.
Pó nú svo fari að • tollurinn verði
ekki nema 5 kr. er það nóg til þess
að við getum alls ekki keppt við
sænsku framleiðsluna með því kaup-
gjaldi og þeim sköttum, sem hér eru.
Sjá nú allir, sem á annað borð
eru ekki blindir á þessa hluti, hvert
stefnir með þennan tryggasta mark-
að fyrir íslenska síid.
Dumping-
verslun Rússa.
%
Niðurl.
Sem dæmi um aðferðir Rússa í
dumpingverz'un þeirra segir Julin
frá því, að þeir hafi seli timburfarm
til Enghuids fyrir 5000 sterlingspund
kominn þar á höfn, en af þessum
5000 steriingspund hafi þeir orðið
að greiða 4208 sterlingspund í farm-
giöid og annan flutningskostnað, og
hafi þannig orðið eltir aðeins 792
sterlingspund til greiðslu á öllum
farminum. Pað hafi jafnvel komið
fyrir líka, að Rússar hafi boðið
timbur sitt fyrir svo lágt verð, að
þeir hafi þurft að borga með því
þegar á ákvörðunarstaðinn kom.
Pað er nú öllum ljóst, hverjar af-
leiðingar slíkt hefir sem þetta, enda
hefir svo farið, að í löndum, eins
og Svíþjóð og Finnlandi, þar sem
timbur er ein aðalútflutningsvaran,
hefir orðið gífurlegt atvinnuleysi í
timburiðnaðinum vegna þessa rúss-
neska undirboðs.
Verzlunaraðferðir Rússa eru með
ýmsu móti og virðast sumar gefa
það til kynrna, að tilgangurinn sje
sá einn, að afla sér með vörukaup-
unum útlendra lána. Sem dæmi
þessa segir Julin, að Sovjet hafi
keypt með samþykki ensku verka-
mannastjórnarinnar miklar birgðir af
sykri í Englandi og hafi fengið 3ja
ára gjaldfrest. Stuttu eftir að þéssi
sala hafði fram farið, varð geysilegt
framboð á rússneskum sykri á ensk-
um markaði með svo lágu verði, að
langt var fyrir neðan framleiðslu-
verð enskra verksmiðja.
Enginn efaðist um að þetta hefði
verið sami sykurinn, sem kom aft-
ur til Englands, en Sovjet hafði náð
tilgangi sínum, að fá nær 3ja ára
lán með þessu móti.
Svipað mátti segja um zink, serp
Pólverjar seldu Rússum gégn 1 árs.
gjaldfresti. Zinkið var selt utanlands
fyrír mnn lægra verð en það var
keypt fyrir.
Slík hafa viðskifti Rússa verið
víða um lönd, og þótt undarlegt
megi virðast hefir Íítið verið gjört
til að sporna við þessum ófögnuði,
að. undanteknu þó því, að Belgia
hefir bannað innflutning á timbri til
Antwerp; n, sem kemur frá rúss-
neskum höfnum og er unnið og
höggvið með þrælavinnu. En Frakk-
land hefir aðeins sett þær hömlur
að sérstakt leyfi þarf fyrir innflutn-
ingi á rússneskum vörusendingum.
Um verzlunina við' Rússa rpá
segja það, að hún hafi orðið til ills
eins fyrir þau lönd, sem hafa skift
við þá, og hafa socialista-broddarn-
ir horft á það með mestu þolin-
mæði og jafnvel hjálpað til, hvort
6em það hefir verið óafvitandi eðá
ekki, að fyrir viðsk. við Sovjet héfir
skapast atvinnuleysi í þeirra eigin
löndum hjá verkalýðnum, sem þeir
látast þó bera svo mjög fyrir brjósti.