Siglfirðingur - 11.05.1935, Page 1
Samfylking heimskingjanna.
Pað er e'.ki oö, að minnsta kosti
hetir það sjaldan borið við í Siglu-
firði, að blöðin hafi agiterað fyrir
leiksýningum. Nú hefir þósvo orð-
ið. Síðasti „Neisti“ gerír mér þann
greiða, að fara mjög „breiðum“, og
í marga staði lofsamlegum orðum,
um sýningu leiksins „Landafræði og
ást“, sem eg hefi komið hér á Ieik-
svið, og nú er verið að sýna.
Lað er þó einn ljóður á „agita-
tioninni". Par er svo mikið af ó-
sannindum. En það verður að taka
mýkri höndum á þeim vegna þess,
að Neisti er Krafablað.
Eg hefði nú ekki borið við að
anza þessari „sensation“ kratablaðs-
ins, ef „heildsalinn frá Akureyri1'
hefði eigi verið nefndur í sanibandi
við leikinn á mjög óviðeigandi hátt.
Og eru það fyrstu ósannindin. Eg
tel það skyldu mína, vegna herra
Agústs Kvaran að taka þetta trarn
alveg skýlaust og ákveðið: Kvaran
hefir, því miður, aldrei verið beðinn
að koma bingað til leiðbeininga.
Hinsvegar var hann staddur hér
nokkra daga fyrir páskana, og kom
þá þrisvar á æfingar. Hitterannað,
að hann gaf leikendum margargóð-
ar leiðbeiningar, sem allir leikend-
ur eru honum hjartaniega þakklátir
fyrir, og á hann, að því leyti, rr.ik-
inn þátt í því, sem bezt fer í leikn-
um, en hitt er auðsætt, að það er
eg en ekki liann, sem a/gjSrkga ber
ábyrgð á leiknum og þeim göllum
og mistökum, er á sýningunni eru.
Eg tek þetta skýrt fram vegna þess.
að eg vil alls ekki, að nokkurmað-
ur, er Neista les, og leikinn sér,
kenni Kvaran um, þá galla er á sýn-
ingunni eru.
F*á talar Neisti um að eg sé þar
tjaldamálari. 1 lelknum eru nú reynd-
ar engin „tjöld“, hvorki máluð né
ómáluð, heldur fer leikurinn allur
fram í sömu stofunni og þá stofu
málaði Herbert með mestu prýði,
og kann eg honum þakkir fyrir.
Mér heiir verið legið á hálsi fyr-
ir það, að eg sé með því að koma
upp þessum leik, að selja mig á
vald hinum voðalega kpmmúnisma,
efla hann og vinna honum ákaflega
mikið brautargengi. Eg sk: I játa
það hreinskilnislega', að mér er
meinilla við kommúnisma, og tel
hann versta átumeinið í íslenzku
þjóðlífi. En mér hefir aldrei skilizt,
að eg gæti á nokkurn hátt stutt að
framgangi þeirrar stefnu, þó eg
kæmi upp einum leik og fengi að
æfa hann og sýna í þúsi þeirra, af
því að ekki var um annað hús að
ræða. Leikurinn er umfangsmikill
og kostar mikla fyrirhöfn og margar
og vandasamar æfingar. Eg býst
við að hann verði sýndur í hæsta
lagi 6 sinnum og geri ráð fyrir, að
inn komi bruttó 7—800 krónur. Af
því fá húseigendur sína húsaleigu,
en uppí hana eru þeir búnir að
Ieggja í mikinn kostnað við úlbún-
að leiksviðsins, t. d. á 3ja hundrað
krónur í peningum og sennilega
annað eins í annarri fyrirhöfn,
kyndingu hússins á um 20 æfiqg-
um á mesta kuldatima vetrarins o.
fl. Ekki býst eg Við að flokkssjóður
komma aukist mikið viö þenna
gróða. Pegar svo frá er dreginn
skemmtanaskattur, húsaleiga og ali-
ur kostnaður og tyrirhöfn leikenda,
verður lítiil ágóðahluti hvers um
sig. Annars er nú óþarfi að lýsa
þessum „gróða“ fyrir þeim, sem
einhverntíma hafa fengizt við að
koma upp erfiðri leiksýningu í smá
bæ eins og hér.
Pað er því dálítið skoplegt, þeg-
ar kratar og aðrir eru að fjandskap-
ast við mig út af þessu. Pað getur
vel verið að þeíta megi kallast
kneyksli og mikil stoð kommún-
ismanum í iandinu. En viðskulum
þá líta snöggvast á lítinn hluta þess,
sem Kratarnir og fleiri, sem þyrla
upp ryki um leiksýningu þessa, gera
fyrir kommúnismann sjálfir.
Ef það er hneyksli að koma upp
ópólitískri leiksýningu í húsi komm-
únista, er þá hitt ekki miklu meira
hneyksli af stjórnarvöldum ríkisins
að leyfa alskonar kommúnistiska á-
róðursstarfsemi ogláta það viðgangast
takmaikalaust og óátalið ár eftirár.
Er það þá ekki hneyksli að Kratar
og aðrir andstæðingar komma skuli
veita þeim atvinnu, oft og einatt á
undan sírium eigin flokksmönnum?
Er það elcki hneyksli að sömu
menn skuli Ieigja kommúnistafor-
ingjum íbúðir, og sölubúðir á beztu
síöðum, til þess að reka þar um-
fangsmiklar gróðavænlegar verzlan-
ir? Er það þá ekki hneyksli að
sömu menn skuli sitja á ráðstefnu
við kommúnistaforingja um það,
hvernig stjórna skuíi bæjarfélaginu
og ganga þar i hrossakaup og at-
kvæðaverzlun við þá? Er það þá
ekki hneyksli að sömu menn bjóða
forhertum kommúnistum á afmælis-
hátíðir sinna eigin félaga, skála þar
við þá í bróðerni o. fl. Er það þá
eldci hneykslí að þessirsömu menn
sknli sækja veizlur að Kommum
og fagnaði þeirra? Er það þá ekki
hneyksli, að gráhærðir Kratar og
æskulýður þeirra þeysi af sinni eig-
in samkomu 1. maí og útí komm-
únistahústii að dansa þar ogskemmta
sér við kommúnista? Eða var það
Hitler • sem þeir voru að flýja?
Birtist hann þeim ekki í Bió 1. maí?
Var það ekki hneykslanleg samfylk-
ing?! Er það ekki hneyksli að þess«
ir sömu menn skuli leyfa börnum
sínum að sækja böll og aðrar skemmt-
anir til Rommanna, og kannske
ekki örgrant um að þeir standist
ekki freistinguna og skjótist þangað
sjálfir? Svona mætti lengi upptelja.
Og vel á rninnzt: Skólaskemmtan-
irnar! „Pabbi“ og mamma stíga ekki
fæti sínum í kommúnistahúsið“,
sögðu íhaldskrakkarnir" — segir
Neisti. En hvað sögðu Krata-krakk-
arnir? Ætli það hafi ekki ver'ð
svipað? Pað er verið oft að fári.s:
um það, og sjálfsagt með réttu. að
„pólitíkin raegi ekki kunast inni