Alþýðublaðið - 29.10.1923, Blaðsíða 3

AL'&¥ÐUBLAÐÍS
Bréf frá Svíþjóð.
Stokkhólmi, 7. okt. 1923.
Ég- býst við, að lesendur Al-
þýðublaðsios hafi gaman af að
heyra um áfengisnautn Svía, en
samkvæmt skýrslu, sem er ný-
útkomin, hafa Svfar árið 1922
drukkið samtals 25 miiljónir iítra
af áfengum drykkjuro, en sænska
þjóðin er öil tæprr 6 miiljónir,
svo að það koma meira en 4
lítrar á hvert mannsbarn í land-
inu að meðaltali. Samtals kost-
uðu þessi vín'öng f útsöiu 198
millj. króna, en það verður 33
króna eyðsla á hvert mannsbarn.
Alls voru í landinu 2594
áfengisútsölustaðir. At 1x1 borg-
um, sem eru hér í Sviþjóð, var
vínsalá í 101, en af 2404 hrepps-
félögum, sem eru í landinu, var
að eins vínsala í 288.
Arbetarnes Bildaingsförbund
(Mentunarsamband verkaiýðsins)
heitir félagsskapur hér í landi.
Nýlega hélt hann ársþing hér f
Stokkhóími, og voru saman
komnir þar 20 fulltrúar frá 18
féíögum. AUs á télagsskapur
þessi 703 bókasöfn með samtais
144.290 bindum, og hefir hver
bók verið lánuð að meðaítali
þrisvar á árinu, svo að sjá má,
að notkunin er nokkur. í sam-
bandi við bókasöfnin hafa starf-
áð 1638 >studiecirk!er< (náms-
flokkar) með samtals 21,685 með-
limum. Samhacdið hefir látið
halda 1485 fyrirlestra á árinu,
en færri þó en það hefði viljað,
því að styrkurinn trá hinu opin-
bera hefir ekki verið nógur til
þess, að þeir gætu verið fleiri.
Af tekjum sambandsins eru
um 170 þús. krónur komnar frá
verklýðsfélögum og verklýðssam-
böndum, en opinbera styrki hefir
sambandið fengið, svo sem hér
segir: frá ríkinu 78,684 kr., úr
fylkissjóðum 24,692 kr. og úr
bæjar- og sveitarsjóðum 53.407
kr. Samtáls hafa því tekjur sam-
bandsins verið á fjórða hundrað
þús. kr. -Formaður sambandsins
er dr. Ricard Sandlers (social-
demokrst) og ritari Niels Fiyg
(einn úr stjórn sænska kommún-
istaflokksins).
Skrifa ef til viSl bráðum aftnr.
L
Trúarbrðgðln eru elnkamúl
mauua.
Vefkamaðuplnn, blað jafnaðar-
manna á Akurejri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og aívinnuinál.
Kemur ót einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 6,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
Þakkarorð.
Ég finn mér skylt að votta
mínar beztu þakkir, þeim kaup-
mönnunum Ásgeiri Gunnlaugs-
syni og Háraldi Árnasyni iyrir
þeirra höfðingsskap mér tii
handa; hinn fyrrnefndi gaf mér
góð föt og hinn síðari yfirfrakka,
og kom mér hvort tveggja mjög
vel. Vona ég, að reykvískir sjó-
menn borgi fyrir mig með því,
að láta þessa kaupraenn njóta
viðskiíta sii.na að svo mikíu
leytl sem þeir geta við komið.
Oddur Sigurgeirsson,
sjóm. Spitilastíg 7.
Þjóðnýtt ski'pulag á framleiðslu
og verzlun í stað frjálsrar og
shipulagslausrar framleiðslu og
verzlunar í höndum ályrgðarlausra
einstdklinga.
Edgar ítioe Burroughs: Sonup Tarzans.
Tiu ára gömul telþa var a& lejka sér framan við eitt
tjald Arabanna. Hún var dökkhærð, dökkeyg, litil, hafði
brúnan hörundslit og virtist hrein dóttirj eyðimerkur-
innar. Litlu fingurnir hennar voru í ákafa að búa til
skyrtu iir laufblöðum handa brúðumynd, sem velviljaður
þræll liafði gefið henni fyrir einu eða tveimur árum.
Höfuð brúðunnar var úr filabeini, en skrokkurinn úr
úttroðnu rottuskinni. Hendur og fætnr voru úr tré og
borað gat á annan endann, þrætt i það og bundið við
skrokkinn. Brúðan var óásjáleg, en þó sterk, og hélt
Meriem litla þó, að hún væri fegursti og elskulegasti
hlutur i heimi. Enda var það engin furða, þvi engum.
i heirni gat telpan treyst og engan elskað nema þessa
hrúðu! Svona var hún nú sett, litla skinnið.
Allir aðrir, sem Meriem nmgekst, voru annaðhvort illir
við hana eða skiftn sér ekkert af henni. Fyrst má telja
kerlingarskarið svarta, sem leit eftir henni, hana Mabunu,
— tannlansa, skituga og skapilla. Hún slepti engu færi
að misþyrmá og skamma litlu stiilkuna; oft hárði lnin
- hana, og tvisvar hafði hún brent hana með logandi jární.
Svo var nú höfðinginn, hann faðir hennar. Hiin hræddist
hann meira en Mabnnu. Hann sneypti hana oft fyrir
ekkert, en venjulega barði hann hana alveg upp úr
þurru þangað til, að likami hennar var blár og hólg-
inn?
En henni leið vel, þegar hún var ein og.lélt við Giku
eða batt blómkrans í hár sitt eða íiéttaði stráreipi. Hún
var alt af að og ætið syngjandi, — þegar hún var látin
i friði. Engin ilska virtist geta bælt ‘niður glaðværð
hennar og gæöi. Efún var aidrei þurr og þegjandaleg, nema
þegar höfðinginn var nálægur. Hún óttaðist hann af-
slcaplega. Lika óttaðist hún myrkviöinn, — myrkviðinn
ljóta, sem umkringdi þorpið. Hann var fullur af masandi
öpum og gargandi fuglum á daginn, en á næturnar af
öskrnm og stnnum og óhljóðum villidýranna. Ójá; hún
hræddist myrkviðinn, en hún hræddist höfðingjann svo
miklu meira, að henni hafði oft dottið i hug að hlaupast

m
m
m
m
§
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
©D;r Tarzaiis© |
eru komia á rnarkaðinn og kosta sama
og áður útkomnar Tarzrn-sögur, 3 kr.
á lakari pappír en 4 kr. á betri. Dýr
Ta'Z’n9 eru send hvert á land sem er
gegn eft'nkröíu. Et 5 eintök eru keypt
í einu, er bókin send burðargjaldsfrítt.
Enginn getur \erlft án þess að lesa
sögur Tarzanis.
jg^r Fyrri heftiu nær nppseld
Atg^aið@la Al|»ýdujblaðsiiis
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m