Siglfirðingur - 23.03.1948, Blaðsíða 2

2
SIGLFIR ÐINGUR
SIGLFIPJSNGUR j
títgefandi : X
Sjálfstæðisfélögin í Siglufirði i 1
Ábyrgðarmaður: I
Ólafur Ragnars ♦
Blaðið kostar kr. 15,00 árg. ♦
Gjaldagi 1. júlí.
Siglufjarðarprentsmidja h. f. ♦
Allstaðar sama sagan
Um liann allan berast daglega
fréttir af hinum mikla yfirgangi
Rússa og hinum augljósa undir-
lægjuhátt kommúnista um öll lönd,
ef það er eitthvað, sem viðkemur
Rússinn.
íslenzkir kommúnistar eru þar
engin undantekning, og það er
ábyggilega blindur maður, sem
ekki sér þeirra litarhátt núna.
Undanfarið hafa verið haldnir
fjölmennir fundir um atburðina í
Tékkóslóvakiu, þar sem jámhæll
Rússa, hefur nú kramið niður öll
sjálfsögð mannréttindi og per-
sónufrelsi. Á áðurnefndiun fmid-
um var komið með tillögu um, að
víta iatferli kommúnista Tékkósló-
vakíu, og votta stúdentum og öðr-
um, sem sérstaklega hafa orðið
fyrir barðinu á þeim, samúð sína.
Hér hafa kommúnistar risið upp
öndverðir gegn þessu jafnvel á
opinberum fundum, og þar með
sýnt enn einu sinni og augljósar
en nokkurn tíma áður, einræðisást
sínja, ef hún kemur frá réttum
stað.
Hér í blaðinu hefur verið á það
minnzt áður, hvemig kommúnistar
væru að fara með virðingu Alþingis
sem það á að hafa meðal þjóðar-
innar, vegna skorts á almennu vel-
sæmi í orðum og athöfnum. Nú
eru þeir að gera allri þjóðinni
skömm með hegðun sinni út af
atburðunum í Tékkóslóvakíu, og
okkur er spurn, hversu langt verð-
ur þeim leyft að fara (áður en telkið
verður í taumana.
Ef íslenzka þjóðin vill halda
frelsi sínu óskertu, og hafa al-
menn mannréttindi í heiðri höfð
innian marka laganna, verður að
taka fastari tökum í baráttimni
gegn kommúnistum.
Því, ef þjóðin á að lifa verður
kommúnisminn að deyja.
Otvam til sölu
Nýlegt Phillips-útvarpstæki til
sölu nú þegar.
Afgreiðslan vísar á.
t
JÖN JÖHANNESSON, skipstjóri
Minningarorð
Að kvöldi þess 16. þ.m. lézt hér
að heimili sínu, Eyrargötu 24, einn
af elztu og kunnustu borgurum
þessa bæjar, Jón skipstjóri Jó-
hannesson. Jón var fæddur 'í Efri-
Höfn 26. ágúst 1865, og voru for-
eldrar hans Jóhannes Jóhannesson
bóndi þar og kona hans Guðrún
Sveinsdóttir ættuð úr Höfðahverfi.
Ólst Jón upp í Höfn með foreldrum
sínum. Móðir hans lézt er hann
var á níunda ári, og síðan með
föður sínum. Faðir hans dó 29/8
1892, og höfðu þeir víst aldrei
skilið, enda Jón alið allan aldur
sinn hér í Siglufirði. — Jón giftist
15. okt. 1892 Jakobinp Svanfr'íði
Jensdóttur f. Stær, sem þ'á var
nýlega komin hingað sem yfirsetu-
kona. Byrjuðu þau búskap í Saur-
bæ og bjuggu þar með rausn til
1911, að þau fluttu í kauptúnið og
bjuggu þar til þess er Jakobina
lézt vorið 1931.
Þau Jón og Jakobina eignuðust
nokkur börn. Létust sum þeirra
skömmu eftir fæðingu, en tvo syni
misstu þau uppkomna, Jóhannes,
sem var langt kominn með lækna-
nám, og Jens, sem einnig lézt upp-
kominn, báðir af völdum hins hvíta
dauða, og báðir hinir efnilegustu
inenn og líklegir til mikilla dáða.
Var harmur mikill kveðinn að for-
eldrunum við fráfall þeirra einka-
barna sinna.
Þau Jón og Jakobina ólu upp
þrjár fósturdætur; Önnu konu
Jóns Kristvinssonar í Garðakoti,
Fjólu systurdóttur Jóns, gifta
Friðrik Júlíussyni afgrm. á Sauð-
árkrók og Ágústu Guðmundsdótt-
ur, gifta Þorgeiri Bjarnasyni ætt-
uðum af Austfjörðum. Hjá þeim
hefir Jón dvalið síðan hann missti
konu sína.
Jón var vart af barnsaldri, þegar
hann tók að stunda sjómennsku.
Var það á gömlu hákarlaskipun-
um, sem héðan gengu þá. Gat
hann sér strax góðan orðstír fyrir
dugnað og sjómennsku hæfileika.
Rúmt tvítugur gerðist hann skip-
stjóri. Var hann lengst af skip-
stjóri á Siglnesingi. Fékk hann
strax orð á sig fyrir afburða sjó-
mennsku og var allta'f með afla-
hæstu skipstjórnarmönnum. Öllum
þótti gott með honum að vera. —
Kom þar margt til: örugg stjórn,
ágæt aflavon og ljúfmennska Jóns
og reglusemi. Var hann af öllum
talinn í fremstu röð hinna gömlu
hákarlaformanna. Hann var og
drengskaparmaður hinn mesti og
svo spaklyndur, að vart kom það
fyrir að hann skipti skapi. —
Jakobina kona Jóns var örlynd,
en ekki kom það að sök í sambúð
þeirra sem var hin ástúðlegasta
og þau um flest mjög samhent.
Jakobina var ljósmóðir hér frá
1890 og til 1925 og rækti það starf
með frábærum dugnaði og álúð og
farnaðist það með ágætum. Hygg
ég mig éngan meiða þótt ég full-
yrði, að líki hennar ,í því starfi
verði vandfundinn þegar tekið er
tillit til hinna afar erfiðu skilyrða,
sem hér voru í þjónustutíð hennar.
Ekki safnaðist þeim Jóni og
Jakobinu auðu. Til þess voru þau
bæði of ör á fé og bæði af góð-
hjörtuð og óeigingjörn. Það var
t.d. ekki ótítt, að Jakobina léti sér
ekki nægja að taka ekkert fyrir
það að sitja yfir hinum fátækari
konum, heldur gaf hún þeim einnig
miklar gjafir og oft um efni fram.
Og ekki mun Jón hafa latt hana
þess. — Eg tel mér óhætt að full-
yrða það, að fáir hafi hér í Siglu-
firði notið jafn almennra vinsælda
og þau hjónin. Og þær vinsældir
voru fylhlega verðskuldaðar. —
KÆR KVEÐJA
(Framliald af 1. síðu)
að sendiherrar og ræðismenn
Tékka víða um heim hafi sagt af
sér störfum, að stúdentar og
prófessorar hafi verið reknir frá
háskólanum og sé þeim ætlað að
vinna í kolanámum, að kommúnist-
ar sitji nú einir í stjórn ásamt
fjórum fulltrúum vinstra arms
jafnaðarmanna. Allt eru þetta stað
reyndir, sem kommúnistar hafa
staðfest í fréttaburði sínum, en
fleira mætti tína til.
Hvernig hafa lýðræðisþjóðirnar
brugðist við atburðunum í Tékko-
slóvakíu. Bandaríkjamenn telja
friðnum teflt í tvísýnu og gera
nauðsynlegar ráðstafanir vegna ör
yggis lands síns. Bretar átelja að-
farirnar harðlega. Norðurlanda-
þjóðirnar allar víta ofbeldisverkin
og búa sig undir bein átök við
kommúnistaflokkanna heima fyrir.
Þannig telja Svíar að ófriðarhætt-
an hafi stórlega nálgast landamæri
sín og eru við öllu búnir, ef komm-
únistar efna þar til ófremdarverka.
Allar lýðræðisþjóðirnar undantekn
ingarlaust fordæma föðurlandssvik
kommúnista og fimmtu-herdeildar-
starfsemi. Islenzka þjóðin hefur
líka vaknað við vondan draum, en
hún mun vissulega sjálf kenna
íslenzku kommúnistunum, hvað til
þeirra friðar heyrir, þegar að því
kemur. Almenningur þekkir þá of
vel til að óttast þá, en grípi þeir
á sínum tíma til óyndisúrræða,
Jón skipstjóri var maður hár
vexti, myndarlegur í sjón og karl-
menni að burðum. Yfirlætislaus,
kurteis og ljúfur við hvern mann
og vildi hvers manns vanda leysa
éf honum var það auðið. Hann var
vinfastur og vinavandur, traustur
og djarfhuga fulltrúi hinnar eldri
kynslóðar og hinnar gömlu sjó-
mannastéttar Sigluf jarðar, sem nú
er að hverfa, — hákarlamannanna
gömiu. — Ný kynslóð er tekin- við,
einnig djörf og framsækin, en mik-
ill er aðstöðumunurinn nú saman-
borið við það, sem var í tíð þessara
gömlu^ sjóhetja. Þrek þeirra, þol
og fyrirhyggja varð marga harða
raun að þola, — sækja langt á haf
út á smáum skipurh og lélegum út-
búnum. — En þeir stóðust þrek-
raunina með sæmd. Með fráfalli
þeirra tveggja elztu hákarlaskip-
stjóranna Barða Barðasonar og
Jóns, er sem næst lokið merkum
þætti í sögu Siglufjarðar, þætti,
sem þeir báðir og ýmsir fleiri voru
hetjur í og börðust þar í fylkingar
brjósti og gátu sér hinn bezta orðs-
tír.
Fordæmi þeirra á að vera í
mörgu sem fyrirmynd hinni yngri
kynslóð og lýsa henni fram á leið
til starfs og dáða.
Jón Jóhannesson.
Brauðbúðir vorar
vorar verða opnar yfir páskahá-
tíðina sem hér segir:
Skírdag............ kl. 9— 5
Föstudaginn langa ... — 10—12
Páökadag ............ — 10—12
Annan páskadag...... — .9— 5
Félagsbakaríið h. f.
Hertervigsbakarí
verður séð við þeini, þannig að þeir
komi skemmdastarfsemi sinni ekki
fram,þótt viðleitnina skorti ekki.
Þeetta mega kommúnistar vita 1
tæka tíð.
Fréttir herma svo frá, að dansk-
ir kommúnistar hafi haft nokkurn
viðbúnað til blóðugrar byltingar
þar 'i landi, en þar sem vitað er, að
kommúnistar haga baráttu sinni
víðast hvar á einn og sama hátt, er
ástæða til að gefa framferði flokks
bræðra þeirra gaum, þótt með
smærri þjóðum sé.
Allt hátterni kommúnista hefur
verið með þeim endemum hér á
landi, að tæpast er orðum að þeim
eyðandi, en þögn og fyrirlitning
hæfir þeim bezt. Þjóðin í heild býr
yfir þeim þroska, að hún lætur ekki
blekkjast af lygaáróðri þessa
flokks né aðhyllast skemmdar-
starfsemi hans. Þeir dagar eru télj-
andi, sem áhrifa flokksins kann
að gæta. Fleiri en „andskotans
hræsnarar og aumingjar, sem kalla
sig menntamenn“ sjá fyrir þeim.