Siglfirðingur - 23.04.1955, Side 1

8. tölublað,
28. árg.
VERKFOLL
Þjóðarmein -JÞjóðarólán
Verkfall það, sem hófst í marz'
síðastl. hefur nú staðið í fimm
vikur. Það á sammerkt við önnur
undangengin verkföll með að
skapa vandræði, trufla allt verzl-
unar-og viðskiptalíf, stöðva nauð-
synlega framvindu atvinnutækja
þjóðarinnar, svifta verkalýðinn
möguleikum til sjálfbjargar og
rýra atvinnutekjur hans um tugi
eða jafnvel hundruð þúsunda
króna. Það er sem sagt stefnt að
því að hér leggist allt í auðn.
Hverjir valda?
Er það verkalýðurinn sjálfur
eða eru það þeir, sem troða sér
fram og þykjast þeir einu, sem
telja má færa um að sjá um, að
hagsmunamálum verkalýðsins sé
vel borgið?
Fjöldi verkamanna úti á landi
voru undrandi yfir verkfallinu,
sem skall á 1. des. 1953. Fjöldi
verkamanna er enn undrandi yfir
yfirstandandi verkfalli. — Fjölda
verkamanna ber saman um, að
ástæðulaus sé sífelld kauphækk-
un. Þeir segja: Kaupið er nóg, en
það sem vantar er trygg atvinna,
stanslaus atvinna allan eða mest-
an hluta ársins. — Aðalatriðið er
sem sé það, að tryggja atvinn-
una, skapa hana nóga. Þá björg-
umst við. Ennfremur ber þeim
saman um, að nær væri að fá
lækkað verð á innlendum neyzlu-
vörum, landbúnaðarvörum og
reyna að skapa heilbrigt samræmi
milli vöruverðs og kaupgjalds, og
koma algjörlega í veg fyrir sí-
fellda verðhækkun, sem alltaf
leiðir af sér kaupkröfur. Þessa
skoðun hafa verkamennir sjálfir,
og þeir vita sjálfsagt bezt hvar
skórinn kreppir mest að.
Á þessu sézt, að það er langt
frá því, að verkamenn sjálfir séu
hvatamenn að þessum verkföllum.
Þeir vilja hafa vinnufrið. Þeir
vilja, að vinnan sé nægileg. Þeim
er á móti skapi að hafa hendur í
vösum og róla um göturnar, þegar
vinna býðzt. Þeim er dýr hver
stundin, sem til spillis fer. Það er
því óhætt að fullyrða, að þeim er
enginn greiði gerður með verkföll-
unum. Það hefur sýnt sig, að
vegna þeirra hafa verkamenn tap-
að stórfé.
Hverjir valda þá þessum óláns-
verkum?
Ætli það séu ekki þeir menn-
irnir, sem eru að trana sér fram
og telja málum verkalýðsins bezt
borgið í höndum sínum, auðnu-
leysingjar ,sem þykjast vera of
fínir til að vinna á heilbrigðan
hátt fyrir sínu daglega brauði í
sveita síns andlitis, mennirnir, sem
vilja fyrirhafnarlaust taka sitt
lifibrauð á þurru landi, ævintýra-
mennirnir, sem hafa þá einu hugs-
un að lifa skemmtilegu, marg-
breytilegu, öfgafullu og ábyrgðar-
lausu tra-la-la lífi, sem koma
þessu hamingjusnáuða ólánsverki
á stað. Með þessu telja þeir, að
þeir séu verðugir launanna frá
verkalýðnum. Með þessu öng-
Skriðuhlaup úr Skrámhyrnu og Hafnarfjalli
Fólk flýði úr húsum, þar sem skriðan féll umhverfis.
Mánudaginn 18. þ.m. tók að
rigna hér á Siglufirði um hádegis-
bil. Rigndi allþétt fram til kl. 5
e.h. þá stytti að mestu upp, en á
sjöundu stundu fór aftur að rigna
og á níunda og tíunda tíma gerði
afskaplegt vatnsveður. — Á 11.
stundu fóru að heyrast miklar
drunur uppi í fjallinu og um leið
varð fólk í efstu húsunum vart
við óeðlilegt vatnsrennsli niður
með húsunum. Drunurnar uxu,
og áður en fólk gat áttað sig vall
aurleðja með hnullungs grjóti á
þveiti, allskonar hótunum, um að
maturinn og mjólkin verði tekin
frá börnunum, og að eðlilegar og
sjálfsagðar þarfir þjóðfélagsþegn-
anna séu að vettugi virtar, og að
engu hafðar ef kröfum, sem þess-
ir dánumenn bera fram, verði
ekki fullnægt. Þetta verða þeir
auðvitað að gera til þess að sýna,
að þeir séu dálitlir „karlar í krap-
inu“.
En nú ber að athuga, að mikill
(Framhald á 2. síðu)
Frá bæjarstjornarfuntli 18. þ.m.
Bæjarútgerðin.
Á fundi bæjarstjórnar 18. þ.m.
var samþykkt að ganga frá samn-
ingum við S.R. um rekstur togara
Bæjarútgerðarinnar, Elliða og
Hafliða, til ársloka 1955. Hinn
nýi samningur kveður svo á um,
að Bæjarútgerðin fái í sinn hlut
væntanlegan hagnað af rekstri
hraðfrystihúss S.R. í hlutfalli við
það fiskmagn, sem togararnir
leggja upp til vinnslu í hraðfrysti-
húsið.
Þetta má telja spor í rétta átt.
Það virðist einnig ekki ósann-
gjarnt að ætlast til þess, að Bæjar
útgerðin njóti sömu kjara varð-
andi rekstur Dr. Paul og fái líka
í sinn hlut eitthvað af reksturs-
hagnaði verksmiðjunnar. Á það
gat þó ekki stjórn S.R. fallist að
þessu sinni, hvað sem síðar kann
að verða.
Á bæjarstjórnarfundinum upp-
lýstist, að reksturshagnaður af
Skreiðarframleiðslu ársins 1953
og hluta ársins 1954 var um 150
þús. kr. og rennur sá hagnaður til
Bæjarútgerðarinnar, svo og allur
sá hagnaður, sem kann að verða
eftirleiðis á skreiðarframleiðsl-
unni.
Samningar við Brunabótafélag
fslands.
I
Samþykkt var með atkvæðum
allra bæjarfulltrúa (2ja varafull-
trúa Framsóknarflokksins) að
heimila bæjarstjóra að undirrita
samninginn, sem gerður var við
B.t síðastl. vetur.
Einnig var s^mþykkt að fara
þess á leit við B.f. að það lánaði
Siglufjarðarbæ á árinu 1957 kr.
750 þúsund til endurbyggingar á
hafnarbryggjunni til viðbótar
þeim 700 þús. kr., sem félagið
lánar samkv. samningi á þessu
ári og næsta ári til þess að ljúka
við Hólsdalsveituna.
Framkoma aðalfulltrúa Fram-
sóknarflokksins varðandi samning
inn við B.í. er dálítið kátbrosleg.
Þegar búið er að semja við B. I.
í vetur, fá Framsóknarfulltrú-
arnir því til leiðar komið með að-
stoð sósíalista og Sigurjóns Sæ-
mundssonar að veita ekki bæjar-
stjóra heimild til að undirrita
samninginn þá þegar.
Svo loks þegar ekki þótti fært
að draga lengur undirskrift samn-
ingsins, voru varafulltrúar látnir
mæta á bæjarstjórnarfundinum til
þess að vera aðilar að heimildar-
tillögunni og samþykkja hana. —
Aðalmönnunum hefur vafalaust
fundizt það beyzkur biti að kingja
vegna þess, sem á undan var
komið. En eins og fyrr segir var
tillagan um heimild til handa bæj-
arstjóra að undirrita samninginn
samþ. með 9 samhljóða atkvæð-
um.
Atvinnubótafé,
Siglufirði var að þessu sinni út-
hlutað kr. 1.600.000,00 af þeim 5
milljónum króna, sem ætlað var á
fjárlögum 1955 til atvinnubóta,
eða sem næst Ys hluta.
Bæjarstjórn samþ. með 9 sam-
efstu húsin, klofnaði þar og rann
niður á milli húsanna og stöðvað-
ist að mestu á Hlíðarveginum, en
aur og leðja barst ofan túnin, —
ofan á íþróttavöll og ofan að Tún-
götu.
Þetta leit ískyggilega út. Nátt-
myrkur var á, svo ekki sást til
fjallsins. Enginn vissi hver endir
yrði á þessu. Á því svæði, sem
skriðan féll var fólk flutt burt úr
húsum, því búizt var við að áfram
hald yrði á hlaupunum, en sem
betur fór varð ekki meira úr
þeim.
Skriðan féll á um 100 metra
breitt svæði á Hólavegi og Hlíðar-
vegi, eyðilagði girðingar, og gróð-
urlendur, en litlar skemmdir urðu
á húsum. Þessi skriða féll ofar-
lega úr Skrámhyrnu sunnanvert
við Hvanneyrarskál. ; | ,•>'] >)
Sunnar í Hafnarfjalli tóku sig
upp smáskriðuhlaup rétt ofan við
Gimbrarkletta. Þau komu styttra
að og voru ekki eins kraftmikil.
Eitt hlaupið féll milli hólanna
fyrir ofan kirkjugarðinn. Fór
kvísl af þeirri skriðu inn í kirkju-
garðinn og stöðvaðist þar.
Suður í skriðuhverfinu hljóp ein
skriða ofan gilið og varð hús Þor-
láks Guðmundssonar þar aðallega
fyrir átroðningi. Skriðan sprengdi
upp húsdyrnar að vestanverðu, og
vall vatn og aur inn í íbúðina og
eyðilagði gólfdúkinn, og á næstu
lóð fyrir utan eyðilagðist girðing
og garður.
Mikil spjöll urðu að þessu
skriðuhlaupi á lóðum og girðing-
um, sérstaklega á Hóla og Hlíðar-
vegi, og einnig skemmdist vegur-
inn.
Má fullyrða, að það kosti
nokkra tugi þúsunda að færa allt
í samt lagt aftur.
hljóða atkvæðum að mæla með
við ríkisstjórnina að neðanskráð-
um aðilum yrði úthlutað af þessu
fé sem lán:
Bæjarútgerðin kr. 1.250 þús.
Daníel Þórhallsyni til kaupa á
bát kr. 100 þús.
Sveini Þorsteinssyni og sonum
til kaupa á bát 100 þús.
M.b. Særúnu til viðgerðar kr.
50 þúsund.
Jón, Guðm. og Sveini Sveins-
sonum v. b.v. Bjarna Ólafssonar
60 þús.
H.f. Milly til kaup á dýptarmæli
(Astic) og til viðgerðar m.s.
Milly 40 þús.
Jafnframt var samþykkt að
mæla með því við ríkisstjórnina,
að Þráni Sigurðssyni yrði lánað
af atvinnubótafé næsta árs kr.
100 þús. til bátakaupa, enda mun
Þráinn hafa talið slíka yfirlýs-
ingu frá bæjarstjórn nægilega
fyrir gig í bili,