Siglfirðingur - 31.10.1964, Blaðsíða 1

SIGLFIRÐINGUR
Málgagn siglfirzkra Sjálfstæðismanna
9. tölusblað. Laugardagur 31. akt. 1964. 37. árgangur
Nauðsyn krefur að þar fáist
úrlausn fyrir tilstilli upin-
berra aðila
— sagði Jóhann Hafstein, iðnaðarmálaráð-
herra, um atvinnumál Siglfirðinjga.
Svo sem blaðið befur áður
skýrt frá, setti ríkisstjórnin
á laggir sérstaika nefnd, er
gjöra skyldi atihuganir á at-
vinnulháttum iþeirra staða, er
búa við atvinnuleysi, og
setja fram tillögur um úr-
bætur, byggðar á athugun-
um sínum. Nefndinni varð
brátt ljóst, að atvinnuhættir
í kauptúnum og kaupstöðum
á Norðurlandi vestra, væru
mun liakari en í öðrum lands
hlutum, og beindi athugun-
um sínum sérstaiklega að því
svæði.
Verkefni nefndarinnar er
mjög viðamikið og ljóst er,
að það mun taka hana nökk-
urn tírna að ganga frá end-
anlegri greinargerð og tillög-
um til ríkisstjórnarinnar.
Jafnljóst var og, að vandi
kauptúnanna á Norðurlandi
vestra var með þeim hætti,
að brýn þörf var skjótra að-
gerða. Nefndin hafði því
þann báttinn á, að gjöra
þegar bráðabirgðagreinar-
gerð til ríkisstjórnarinnar,
sem hún hefur þegar afhent.
í sameinuðu þingi, mið-
vikudaginn 21. okt. sl., svar-
aði Jóhann Hafstein, iðnað-
armálaráðherra, fyrirspurn
frá Ragnari Arnalds, alþ.m.,
um gang framangreindra at-
hugana.
Œtáðherrann sagði að rík-
isstjórnin hefði fyrst og
fremst tvær leiðir í huga,
varðandi atvinnuúrbætur á
Norðurlandi vestra; annars
vegar að láta þau fyrirtæki,
sem fyrir eru á viðkomandi
stöðum, snúa sér í ríkara
mæli að öðrum vertkefnum,
t.d. iðnaði, hins veigar að
bæta aðstöðu þeirra um öfl-
un hráefnis ,t.d. með síldar-
fiutningum af veiðisvæðinu
fyrir Austurlandi itil hafna á
N orðvesturlandi.
Ráðherrann taldi upp
nokkrar iðngreinar, sem
þannig væri í pottinn búið
með, að fyrirtæki, sem fyrir
eru í Jandinu, framleiddu
þegar um 90% af iþörf inn-
lenda markaðarins, og ný
fyrirtæki í þeim greinum
fengju því erfiða samkeppn-
isaðstöðu og hæpinn rekstr-
argrundvöll. Hins vegar
væri óhjákvæmilegt, að
ieggja ríkari áherzlu á hrá-
efnavinnslu, en nú væri, og
kappkosta að vinna erlenda
mankaði fyrir fullunnar
sjávarafurðir, sem og að
efla ýmis konar iðnað 1 þágu
framleiðsluatvinnuveganna.
Hann ræddi sérstaklega
um Siglufjörð og sagði að
nauðsyn krefði, að þar feng-
úrlausn í atv.málum fyrir til
stilli opinb. aðila. Á Sigluf.
væru mörg atvinnutæki, sem
væru aðalfega rdkin í sam-
bandi við sjávarútveginn,
sem þar hefði brugðizt, imeð
Framhald á 3. síðu.
Siglfirzkir Varð-
bergsmenn til
Noregs og
V-Þýzkalands
Nýlega fóru þrír siglfirzk-
ir V'arðbergsmenn (samtök
ungra manna hér á landi
um vestræna samvinnu),
þeir Gústav Nílsson, Guð-
mundur Árnason og Sverrir
Sveinsson, ásamt Varðbergs
mönum úr fleiri ísfenzkum
kaupstöðum, í fræðslu- og
skemmtiferð til Noregs og
V-Þýzkalands. Pör þessi var
í senn lærdómsrík og
skemmtileg, og e.t.v. var há-
puniktur hennar „privat“-
heimsókn austur fyrir Eer-
línarmúrinn, inn í hið nær
lokaða Austur-Þýzkaland.
Vegna rúmleysis í blaðinu
að þessu sinni verður ekki
hægt að greina nánar frá
för þessari nú, en við von-
umst til að geta í næsta tbl.
skýrt lesendum blaðsins frá
benni og því, sem fyrir augu
þessara ungu Siglfirðinga
bar, bæði hjá frændum ofck-
ar í Noregi, og austan og
vestan 'þess fræga Berlínar-
múrs.
SlLDARFLUTNINGAR
I STÓRUM STÍL
Sjá leiðara á bls. 2.
n
Byltingin etur börnin sín
//
íslenzkir kommar dansa á nýrri línu
Var frá leysitur vailda-pán,
valt er að treysta dyggðuin;
getur breyzt lir goði í svín,
„guð“ t eystri byggðum.

Áætlunarflug
Tryggvi Helgason, flug-
maður á Akureyri, átti ný-
verið viðtal við blaðamann
„íslendings" um fyrirætlan-
ir sínar í flugmálum, en
hann hefur nýlega fest fcaup
á Beechcraft-flugvélum.
Kom fram í því viðtali, að
hann myndi hefja áætlunar-
flug milli Akureyrar og
Siglufjarðar, strax og nýi
flugvöllurinn hér verður full
gerður. Ræddi hann um
mögufeika á samvinnu flug-
félaganna um áætlunarflug
til hinna smærri staða, þann
ig að eitt félag tæki við af
öðru, sem tryggt gæti fólki
því, er nú býr við meira
eða rninna samgöngufeysi í
lofti, eðlilega flugþjónustu.
Væri mjög æskilegt að slík
samvinna flugfélaganna
kæmist á.
Siglfirðingar þurfa nú að
leggja allt kapp á, að fá
flugbrautina handan fjarðar-
ins, fullgerða á næsta ári.
Bftir er að dæla upp einum
300 lengdarmetrum og setja
ofaníburð á alla hrautina.
Sanddæla f luigmálast j órnar-
innar verður geymd hér í
vetur, með það fyrir augum,
að ihún hef ji dælingu í braut-
ina þegar að vori.
Tilkoma Strákavegar og
flugbrauitar munu í vissum
skilningi skapa nýjan Siglu-
fjörð, tengja hann þeirri
framþróun, sem óneitanfega
er í þjóðlífkiu öllu, skapa
margs ikonar mögufeika á
sviði iðnaðar, verzlunar og í
öðrum atvinnugreinum um
leið og einangrun Sigluf jarð-
ar, í gegn um aldaraðir, er
svo að segja svipt í burtu.
Eitt af þeirn nýyrðum,
sem fest hefur rætur í máli
okkar, er orðið itízkudans.
Uingdómurinn iðkar sinn
tízkudans stuitt tímaibil, af
lífi og sál, velur síðan annan
og >enn annan, er ffestir fara
þó í tímans gröf. Þetta fyrir
brigði á sér hliðstæðu í lífi
og starfi íslenzkra kommún-
ista, sem og skoðanabræðra
þeirra víðar um lönd. Goð,
sem var eins og tungl í fyll-
ingu í austri, á mynkum
kveldhimni, er toálfmáni að
morgni eða smástirni, sem
sraám saman hverfur í
mergð þeirra, sem ibyltinigin
hefur etið með húð og hári.
Skoðanir og stefnumið, sem
i gær voru geymd við hjarfa,
eru ií dag borin á haiuga, nýr
dans stiginn á hinni rauðu
línu, og í huigum „trúaðra“
hefur aldrei verið til nema
þessi 'eini, sanni, marx-lenin-
iski dans,
Maðurinn, sem réðist með
strokleðrið á minningu Jó-
sefs Sta'lín, er á sinni tíð
var veggprýði í stofum ís-
Lenzkra kommúnista, Nilkita
Krústjoff, og gjörðist sjálf-
ur hin eina og sanna vegg-
prýði, er nú fallinn í þá gröf
er hann gróf. Eitt nafnið
enn, einn maðurinn enn, ier
horfinn í hóp ihinna for-
dæmdu; sagan endurtekur
sig, byltingin heldur áfram
að eta bömin sín.
Nú eru þau á hrott öll hin
fögru orðin um fcempuna
Krústjoff, öll eða ffest þau
illu, er hann skenlkti Stalín,
um hann sjálfan sögð. Og nú
er rnikið verk fyrir höndum:
breyta þarf kennsluibókum,
æviágripum, skjölum og
gögnum, búa til nýja sögu
og nýjan sannfeika. Flokks-
vélin malar staðseyndimar
og raunverufeikann mélinu
smærra, unz einstefnuakst-
ur hinna nýju, stóm manna
er- að ful-liu tryggður — um
sinn.
Þessi Sovétsaga, sem nú
hefur endurtekið siig, á að
vísu vafasamt erindi í ísfenzk
blöð, ef ekki kæmi til nokk-
ur hópur rnanna, hér á okkar
Sögueyju, sem hreyfist eftir
öldufallinu að austan, eins
og rótlaust þangið, sem rek-
ur um víðan sjá.
Það er einmitt þessi hóp-
ur, þ.e. tiltölulega stærri
kommúnistaflokkur en í
nokkru öðra lýðfrjálsu landi,
sem vekja œitti alla þjóð-
holla Islendinga til umjhugs-
unar. I Noregi er enginn
kommúnisti á þingi, I Dan-
mörku enginn, og í nýaf-
stöðnum þingkosningum í
Eniglandi náði enginn komm-
únisti 'kjöri. En hér era ó-
fáir fylgjendur kammúnism-
ans, ávallt reiðubúnir að
dansa, að fyrirmælum nýrra
húsbænda, nýja og nýja
dansa, og geta, ef þjóðin
heldur éfcki vöfcu sinni, gengt
hlutverki, sem ier litlu lýð-
veldi hættufegt.
Það sem maddama Framsókn lagði til
í atvinnumálum Siglufjarðar
Á síðasta bæjarstjórnar-
fundi, og síðar á götuhoma-
fundum, hafa Framsóknar-
menn fundið að því mörgum
orðum, að minnihluti bæjar-
stjórnar skyldi efcki eiga að-
ild að sendinefnd, sem fór á
vegum ibæjarstjórnar til
Rvíkur fyrir skemmstu. Af
þessu tilefni birtir blaðið hér
tillögu, sem Ragnar Jóhann-
esson, bæjarfulltrúi Fram-
sóknanflokksins, flutti á bæj
arstjórnarfundi, 14. fehr. sl.:
„Bæjarstjómin samþ. að
senda hæjarstjóra, Sigurjón
Sæmundsson, og Stefán
Friðbjarnarson, hæjarfull-
trúa, til Reykjavíkur til að
ræða við ríkisstjómina um
þær itillögur til atvinnuaukn-
ingar, sem hér hafa verið
samlþykktar og fá því fram'-
gengt, að strax verði hafizt
handa um framtovæmdir í
þessum málum.
Ragnar Jóhannesson.“
Þá hafa framsóknarmenn
haldið 'því fram, að nefndin
'hefði átt að fara suður með
ákveðið prógram eða stunda-
skrá, til að vinna eftir.
Framangreind tillaga R.J.
tekur hins vegar skýrt fram
hvaða málum nefndin átti
að sinna, hvað hún og gerði,
sbr. skýrslu í síðasta tbl.
Á síðasta bæjarstjómar-
fundi héldu framsóknar-
imenn því fram að það væri
„haugalygi“ að framan-
greind tillaga hefði verið
flutt. Nú ætti að vera ljóst
hverjir era handhafar
, ,haugalyginnar “.
Eysteinskan í
í algleymingi
Það hefur efalítið mörg-
um manninum orðið á að
hugsa, er hann hlýddi á Ey-
stein Jónsson í útvarpsum-
ræðunum sl. föstudag, hvont
þessi gamalkunni skattapost-
uli væri orðinn svo villtiur
vega, í austf jarðajþoku sýnd-
armennskunnar, að telja það
gjörlegt í senn, að toæfcka
og læfcka f járlögin.
Efnisinnihald ræðunnar
var sem sé tvíþætt. I fyrsta
lagi að telja fjárlagafrum-
varpið allt of toátt, í öðru
lagi að krefjast verulegrar
hækkunar svo til hvers ein-
asta gjaldaliðar í fjárlög-
unum!