Siglfirðingur - 31.10.1964, Qupperneq 2

2
SIGLFIRÐINGUR
Ábyrgðarmaður:
Páll Erlendsson
Málgagn siglfirzkra Blaðið er prentað í
Sjálfstœðismanna Siglufjarðarprentsmiðju
Síldarflutninsar í stórum stíl
Pví liefur verið haldið fram, að síldarbræðslur ,
\)ær, sem fyrir eru í landinu, hefðu getað unnið
allt það síldarmagn, er veiðst hefur fyrir Norður-
og Austurlandi, sl. sumar og nú í haust, á u.þ.b.
hálfum öðrum mánuði. í síldarverksmiðjum þeim,
sem Islendingar eiga nú þegar, er fóigið mikið
fjármagn, svo nemur mörgum hundruðum mill-
jóna króna. Pað er því þjóðhagsleg nauðsyn að
möguleikar þessara verksmiðja til verðmætasköp-
unar, verði í framtíðinni nýttir í ríkara mæli en
verið liefur, eða í svo ríkum mæli sem ónotaðir
möguleikar á sviði síldarflutninga frekast leyfa.
Hitt er vafasamara, og jafnvel fyrirhyggjulítil með
ferð fjármuna, að elta síldina frá ári til árs með
nýjum verksmiðjubyggingum, sem algjör óvissa
ríkir um, hverju hlutverki hafi oð gegna í fram-
tíðar þjóðarbúskap landsmanna.
Hin öra þróun í gerð skipa og i geymslu hrá-
efnis hefur opnað margháttaða möguleika á síld-
arflutningum, sem lwergi nærri hafa verið nýttir
sem skyldi, þótt skylt sé að meta og þakka þá við-
leitni stjórnar SR í þessum efnum, sem þegar hef-
ur gefið góða raun, þrátt fyrir litV og fremur ó-
hentug flutningaskip . .
Reynsla sú, sem á sl. sumri fékkst af síldar-
ftutningum Einars Guðfinnssonar í Bolungarvík,
ekki til Iiafna á Norðurlandi, heldur mun lengri
leið, til Vestfjarða, hefur opnað augu forráða-
manna margra síldarverksmiðja, jafnvel á Suð-
vesturlandi, fyrir þeim ónotuðu möguleikum á
sviði síldarflutninga, sem fyrir hendi eru. Pað er
e.t.v. eitt stærsta hagsmunamál Siglufjarðar í dag,
að forráðamenn síldarbræðslanna á staðnum, hefji
nú þegar undirbúning að hugsanlegum síldarflutn-
ingum næsta sumar, og búi sig undir það, að
rekstur verksmiðjanna kunni, a.m.k. í næstu sum-
ur, að byggjast að verulegu leyti á því, að sækja
hráefnið á fjarlæg síldarmið. Ekki er ráð, nema í
tíma sé tekið, og sveltur sitjandi kráka, meðan
fljúgandi fær.
Margt bendir til þess að hliðstæðu máli gegni
með söltunarsíld, að nú séu að opnast nýir mögu-
leikar til að flytja síld til söltunar, jafnvel langar
leiðir. Erfiðara er þó að fullyrða noklaið þar um
en um bræðslusíldina. Hitt er næstum óskiljanlegt,
á þessari tækniöld, að ekki skuli hafa ve.rið gerð
ein einasta alvarleg tilraun til síldarflutninga til
söltunar, á sama tíma, sem tugir fullkominna og
dýrra söltunarstöðva á Norðurlandi, með fjölda
fólks á kauptryggingu og margháttuðum tilkostn-
aði öðrum, bíða sumarið og haustið, án þess svo
mikið sem að fá fáeinar tunnur til vinnslu, margar
hverjar .Einhvern tíma hefur verið ráiðist í til-
raunakostnað af minna tilefni.
Síldarútvegsnefnd er að vísu fyrst og fre.mst inn-
flytjandi salts, krydds og tunna og útflytjandi
sultsíldar, og hefur sem slík gengt veigame.ira hlut-
verki í þágu síldariðnaðarins en margur gerir sé.r
Ijóst; en þó er ekki goðgá að gera ráð fyrir, að
það mætti auka veg hennar að hafa forystu um
slíka tilraun til síldarflutninga, þegar á næsta
sumri, í samvinnu við samtök síldarsaltenda á
Norður- og Norðausturlandi. Það verður og að
telja næsta víst, að ríkisvaldið myndi veita slíkri
tilraun fullan stuðning, ekki sízt eftir að kunn eru
orð iðnaðarmálaráðlierrans, Jóhanns Hafstein, í
sameinuðu þingi fyrir skemmstu, þar sem hann
ræðir m.a. um aukna síldarflutninga sem hugsan-
lega leið uf hálfu ríkisvaldsins, til hjálpar þeim
stöðum á Norðurlandi, sem eiga við atvinnuleysi
að búa.
Laugardagur 31. okt. 1964.
-i GAMNI OG ALVORU—
Ævintýrið um garnla, góða, þreytta manninn, sem var
þriggja dálka forsíðufrétt í síðasta Mjölni, er einhver bros-
legasti samsetningur, sem skrifaður hefur verið um það
fyrirbæri, er felst í máltækinu, að „byltingin éti börnin
sín.“ Þetta góðsama gamalmenni „lét af störfum sam-
kvæmt eigin ósk“, enda „farinn að letjast“ og „ÞÓTTUST
menn sjá á honum imikil þreytumerki," en lengi mun
lifa minningin um „þennan dugmikla, harðskeytta, lagna
og orðheppna stjórnmálamann“, eins og blaðið orðar það í
hástemmdri hrifningu sinni.
Afsetning Krústjoffs, ásakanir um persónudýrkun, mis-
tök í landbúnaði, víxlspor í utanríkismálum og þær víð-
tæku hreinsanir, sem fylgdu í kjölfarið, eru hins vegar
vafðar inn í jólapappír þagnarinnar, eins og við var að
búast, enda dansar þessi fjarstýrði flokkur, íslenzki komm-
únistaflokkurinn, undantekningarlaust eins og dúkka í
brúðuleikhúsi, eftir því hvernig nýir valdliafar í fjarlægu
„föðurlandi“ kippa í spotta sína.
Héraðsmót siglfirzkra sjálfstæðismanna hafa um árabil
verið nokkur höfuðverkur í herbúðuim kommúnista. Skýtur
tíðum upp kolli í dálkum Mjölnis, af því tilefni, sá fylgi-
kvilli stefnunnar er blaðið fylgir, sem öfundsýki nefnist.
Þannig birtist í síðasta Mjölni, undir yfirskriftinni Góð
skemmtun, varfærin viðurkenningarorð um ágæti héraðs-
mótanna, ásamt þeirri vinsamlegu leiðbeiningu, hvort ekki
væri rétt af sjálfstæðismönnum, „að hætta að troða pólitík-
usum sínum inn á milli skemmtiatriðanna.“ — Þessi ábend-
ing blaðsins er ofur skiljanleg og næstum barnalega sak-
laus lýsing á þeirri reynslu, sem ritarar þess hafa af sín-
um eigin ræðumönnum, og við hjá Siglfirðingi erum að
sjálfsögðu snortnir af þeim góðvilja, sem þannig kemur
fram í því að vilja miðla náunganum af eigin lífsreynslu..
Blaðið „Frjáls Þjóð“ hefur undanfarið dundað við að
birta nöfn manna, sem eru í Frímúrarareglunni. Við
hyggjum að hér sé á ferðinni athyglisvert fordæmi fyrir
kollega okkar, Mjölni. Hann gæti t.d. birt nafnaskrá þeirra
Sovéttoppa, sem hafa fengið FRÍ úr háum valdastöðum
og MÚRaðir inn í gröf gleymskunnar. Yfirskriftin gæti
verið: Bak við Berlínarmúrinn ■— og blaðið gæti m.a. byrj-
að á þessum nöfnum: Molotov, Voroshilov, Beria, Malen-
kov, Bulganin, Kaganovich, að ógleymdum þeim gömlu og
góðu félögum, Stalin og Krústjoff.
Saga um samvirka forystu
lenzka kommúnisitaflokksins,
Otboð ganga-
gerðar fyrir jól
Blaðið leitaði upplýsinga
hjá Einari Ingimundarsyini,
alþ.manni, um fyrirhugaða
gangagerð um f jallið Stnáka,
en eins og sagí var frá í
síðasta hlaði er nú lákveðið,
að göngin verði unnin Siglu-
fjarðarmegin frá á næsta
ári.
Þingmaðurinn sagði, að
vegamálastjórnin væri nú að
vinna að útboðslýsingu
verksins, og væri að 'þvi
stefnt, að verkið yrði boðið
út fyrir jól. Takizt það,
mætiti gera ráð fyrir, að sjálf
gangagerðin gæti hafizt
ekki seinna en í maímánuði
að vori.
Þá sagði þingmaðurinn, að
samgöngumálaráh., Ingólfur
Jónsson, segði ríkisstjórn-
ina imyndu tryggja lánsfé til
venksins, svo það mætti
vinnast í einum áfanga, og
verða Siglufirði sem fyrst
varanleg samgöngubót.
Andlátsfregnir
Þann 5. okt. sl. lézt að
heimili sínu hér í bæ, Skúli
Magnússon. Hafði hann
hann gengið til náða kvöldið
áður, en var örendur um
morguninn er að var komið.
Aðfaranótt 25. okt. sl.
lézt að heimili sonar síns
hér í bæ, Ágúst Sæby. Var
hann með elztu innfæddum
Siglfirðingum hér, góður og
gegn maður
Sönpmenn!
Karlakórinn Vísir óskar
eftir söngkröftum. Æfingar
hafnar. Þeir sem hefðu á-
huga á að vera með, gefi sig
ifram við Gerhard Schmidt
eða Sigurjón Sæmundsson.
BAZAR
Hinn árlegi bazar Kven-
fél. Sjúkrahúss Siglufjarðar
verður í Alþýðuhúsinu á
morgun, sunnud. 1. nóv., kl.
4 e.h.
Ný Hvanneyrarbraut
Hér er nú staddur verk-
fræðingur frá Vegamála-
skriffstofunni, þeirra erinda,
að mæla fyrir væntanlegri
Hvanneyrarbraut, sem vænt-
anlegri innkeyrslubraut í bæ
inn, eftir að Strákavegur
verður tekinn í notkun, svo
og veginum út Hvanneyrar-
strönd, eins og fyrirhugað
er að hann liggi út að vænt-
anlegum jarðgöngum um
Stráka.
Á háfleygum stundum,
þegar íslenzkir kommúnistar
skreyta sig skikkju fræði-
mennskunnar, tala iþeir títt
um þá „samvirku forystu“,
sem á að vera aðall marx-
ismans. Á forsíðu Þjóðvilj-
ans, 9. okt. sl., gefur að líta
táknrænt sýnishorn sam-
virku forystunnar, sem allan
vanda á að leysa.
I þessu blaði auglýsa
kommúnistar tvo fundi á
sama tíma, sama kvöldið —
en aldeilis ekiki á sama stað,
og þaðan af síður í sama
augnamiði. Annars vegar er
auglýstur aðalfundur MiíiR
— menningartengsla Islands
og Ráðstjórnarríkjanna —
hins vegar 15 ár afmœhs-
fagnaður KÍM — kínversk-
íslenzka menningarfélagsins.
— Þar skiptist hin sam-
virka forysta í tvær fylk-
ingar og þetta auglýsinga-
stríð á forsíðu Þjóðviljans
segir sína sögu, sem ekki
þanfnast frekari skýringa.
iÞetta minnir okkur á um-
mæli Bjarna Benediktssonar,
frá Hofteigi, fyrrv. liðsfor-
ingja í framvarðarsveit ís-
er hann ræðir síðustu utan-
för Einars Olgeirssonar &
Co. til Sovétríkjanna. —
Hann segir:
,,Og þeim, sem þekkir lítil-
lega til hinnar sjúklegu
simdrungar í Sócialista-
flokknum, honum hlýtur að
korna í hug, að hún hafi
verið ofarlega á dagskrá þar
eystra — þegar þess er
jafnframit gætt, hvílíkt yfir-
vald sovézki kommúnista-
flokkurinn er í augum
sumra nefndarmanna. Fimrn
manna „fulltrúanefnd frá
Sócialistaflokknum‘ ‘ hefur
ekki farið til Moskvu til að
spjalla um tíðarfarið. Mig
grunar — þótt ég viti iþað
ekki — að þeir hafi á fund-
um sínum eystra fjallað um
mál, sem enginn flokkur
þarf að ræða við annan
flokk .... mál, sem enginn
floikkiur ræðir við annan
floikk, nema að 'hann telji
hann algeran samherja sinn
eða jafnvel dómstól sinn.“
(Tilv. er tekin úr Frjálsri
þjóð, 29. sept. sl.).