Austurland - 06.08.1998, Síða 4
4
FIMMTUDAGUR 6. ÁGÚST 1998
Ingl Þór á leið tll
Ingi Þór Agústsson, hjúkrunarfrœðingur er á leiðinni til Bosníu
þar sem hann mun starfa fyrir Nató.
Ljósm. S.O.
Bosníu
Hjúkrunarfræðingurinn Ingi Þór
Agústsson sem unnið hefur á
Fjórðungssjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað síðasta árið er nú á leið
til Bosníu, en þar mun hann
starfa í friðargæslusveitum sam-
einuðu þjóðanna. Blaðamaður
Austurlands ræddi við Inga um
ferðina.
Hvernig datt þér í hug að
scekja um þessa stöðu ?
„Ég sá þetta auglýst í
Morgunblaðinu og ákvað að
kanna málið. Þar sem þetta er
spennandi verkefni og afar góð
reynsla sem á eftir að nýtast í
framtíðinni ákvað ég að sækja
um. Reyndar spiluðu launin líka
inn í þetta en starfið er fremur
vel borgað. Ég sótti um þetta
fyrir síðustu jól og var alveg
búinn að afskrifa að það yrði
nokkuð úr þessu, en svo var
hringt í mig í sumar og mér
boðin staðan.“
Hver rœður þig ístarfið?
„Það er utanríkisráðuneytið
sem ræður mig en framlag ísl-
ands til friðargæslusveitanna er
að greiða laun tveggja hjúkrun-
arfræðinga, tveggja lækna og
tveggja lögreglumanna allt árið.
Það er stofnun sem heitir SFOR
sem stjórnar friðargæslunni og
er stofnunin undir stjórn breska
hersins, en hún er hluti af
NATO.“
I hverju mun þitt hlutverk í
friðargœslusveitunum felast?
„Ég er í rauninni að fara að
vinna sem hjúkrunarfræðingur á
heilsugæslu- og slysamóttöku,
en ég mun einnig sinna fræðslu-
starfi. Ég mun í rauninni vera
liðsforingi í breska hemum á
meðan á dvölinni stendur."
Ferð þú í einhverja þjálfun
áður en þú ferð utan ?
Já, ég fer út til Bretlands 26.
ágúst og verð í herbúðum í 3-4
vikur. Þar mun ég fá ýmsar
upplýsingar um staðhætti, læra
að aftengja jarðsprengjur og læra
meðferð vopna, en ég mun þurfa
að ganga vopnaður á meðan ég
er að störfum."
En hvernig brást fjölskyldan
við fréttunum?
„Fjölskyldan stendur vel við
bakið á mér en tilfinningar þeirra
eru að sjálfsögðu blendnar, ekki
síst með tilliti til síðustu frétta
um átök í Kosovo-héraði. Reynd-
ar verð ég að vinna í öðrum hluta
landsins svo að ég þarf nú ekki
að hafa miklar áhyggjur af þeim.
Annars var móður minni einna
verst við fréttimar. Það er hins
vegar engin spurning að
aðskilnaðurinn við fjölskylduna
verður það erfiðasta við dvölina
úti. Ég vona að ég fái að fara
heim um jólin en hópurinn sem
var úti á sama tíma í fyrra fékk
að fara heim í þrjár vikur um
jólin."
mÉmmBh
Verlu með og láltu skrá þig ÞjónustufulUrúar
I okkar eru til reiðu núna til að sinna þörfum þínunu
j Síman 515-5631 og 515-5632
Fax: 515-5599
Netfang:isienskf@frodi.is
ii
Ji£i wm ndKJ
HoSk BLafcik "* " ■/ 'l
• j ' i -2, \ 'ifcp/W,*-J 1fy.: A''■'V”” '(
- - S
dauði sakleysingjans
Ég fór í partý, mamma, ég mundi hvað þú sagðir mér.
Þú baðst mig að drekka ekki, mamma, svo ég drakk bara sótavatn.
Ég var stolt af sjálfri mér, mamma, eins og þú sagðir að ég yrði.
Ég ók ekki full, mamma, jafnvel þó að hinir segðu mér að gera
það.
Ég veit að ég gerði það eina rétta mamma, ég veit að þú hefur
alltaf rétt fyrir þér.
Nú er partýið loksins búið, mamma, og allir eru að aka sína leið.
Þegar ég fór inn í bílinn minn mamma, hélt ég að ég kæmist heil
á húfi heim.
Vegna þess hvemig þú ólst mig upp, svo ábyrga og ljúfa.
Ég ók af stað, mamma, en þegar ég ók inn á veginn, sá ökumaður
hins bílsins mig ekki og lenti á mér eins og bjarg.
Þegar ég lá þarna á gangstéttinni, mamma, heyrði ég
lögreglumanninn segja að hinn ökumaðurinn væri dmkkinn
mamma, en ég þarf að gjalda þess.
Ég er að deyja, mamma, ég vildi að þú kæmir fljótt.
Hvemig gat þetta hent mig ? Mamma, líf mitt sprakk eins og
blaðra.
Það er blóð út um allt, mamma, og mest af því er úr mér.
Ég heyrði sjúkraflutningamanninn segja, mamma, að ég deyi
bráðlega.
Ég vildi aðeins segja þér, mamma, ég sver að ég drakk ekki neitt.
Það var hinn ökumaðurinn, mamma, hinn ökumaðurinn gleymdi
að hugsa.
Hann var líklega í sama partýi og ég.
Eini munurinn var að hann drakk, en ég mun deyja.
Af hverju drekkur fólk mamma? Það getur eyðilagt allt lífið.
Ég finn mikið til núna mamma, eins og ég sé stungin með hnífi.
Sá sem ók á mig er gangandi um, mamma, mér finnst þetta ekki
réttlátt.
Ég ligg hér deyjandi og eina sem hann getur gert er að stara á
mig.
Biddu bróðir minn að gráta ekki, mamma, segðu pabba að vera
hugrakkur.
Þegar ég er komin til himna, mamma, settu "pabbastelpa" á
legsteininn.
Einhver hefði átt að segja honum, mamma, að aka ekki drukkinn.
Bara að einhver hefði sagt honum, mamma, þá væri ég ekki að
deyja.
Ég get varla andað, mamma, ég er hrædd.
Ekki gráta mín vegna mamma, þegar ég þurfti á þér að halda,
varstu alltaf til staðar.
Ég verð að spyrja að lokum, mamma, áður en ég kveð.
Ég ók ekki drukkin, svo af hverju er ég að deyja ?