Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.03.1933, Blaðsíða 6

38
Félagsrit Sláturfélags Suðurlands
íaka tií þess minstu gimbrarnar og koma þeim þannig
í hæsla flokk, eí' þær væru sæmilega feitar, er þeim
yröi slátrað, auk þeirrar verðhækkunar, s'em þá væri
orðin á kjöti yfirleitt. En all verður þetta að gerast í
samráði við deildarstjóra og forstjóra félagsins, þvi að
einnig eru því takmörk sett, hve mikið má geyma til
þess tílna. Hrúta mun ekki hentugt að geyma fram eft-
ir vetri.
Takmarkið á að verða það, að kjötframleiðsla vor
komist í það horf, að meslalt kjöt, sem selt er innan-
lands sé nýtt, cn frosið kjöt sé aðeins nokkúrskonar
varaforði fyrir neysluþörf bæjanna. Það tryggir neyt-
endiun ]>etri vöru og framleiðendum hetri afkomu.
//. 13.
Skýrsla Björns Konráðssonar.
Af meðfylgjandi vigtarskýrslu má sjá, að flest lömbin
liafa lialdið við á meðan þau voru á beitinni, og' sum
rúmlega það. Gera má þó ráð fyrir, að siðari hluti nóv.
og des. verði þeim erfiðari, jafnvel þó að tíð lialdist
sæmileg, því að sáðslétLur verða jafnan lélegri til beitar,
þegar frjósa tekur til muna. Það er því ekki líklegt, að
t)eitin einsömul geti nægt þeim til viðhalds fram undir
jól, nema ef vera kynni í allra hestu árum. Á hinn hóg-
inn ætti hjálparfóður með beitinni í mörgum tilfellum
ekki að þurfa að verða kostnaðarsamt, cn þá þarf að
kenna þeiin álið nógu snemma til þess að gela bætt þeim
upp alla illviðrisdaga. Rélt er að geta þess, að brúla og
gimbrar má ekki hafa saman, hvorki á beit né í húsi.
Lömb frá Sláturfélagi Suðurlands komu þaun 21. okt.
1930. Vegin í fyrsta skipti þann 23. s. m. Gengu á sáð-
sléttum til 6. nóv., cn var síðan gel'ið inni til 17. des.
% kg. af sáðheyi pr. lamb á dag: