Eining - 01.12.1956, Síða 1

14. árg. Reykjavík, Desember, 1956. 12. tbl.

ami
Eftir prófessor Harald Nielsson
ólabarnið og þú, þið mætizt
þessa dagana — við jötuna
Jólin eru þá líka hátíð barns
ins og barnanna. Og jólaboð
skapurinn veitir barnslund
inni svo ágætt viðfangsefni
Barnshugurinn er fús á að stað
næmast við jötuna og virða fyrir
sér barnið, sem þar hvílir. Og þó engu
ófúsari á að bregða sér út í hagann til
hirðanna, þar sem englarnir birtast. Það
er svo undursamlegt ævintýri, að fátæki
sveinninn skuli hafa svona frítt föruneyti
inn í þenna heim, og vita þó ekki af því.
Allir stórviðburðir eru að einhverju
leyti ævintýrakenndir. Og fæðing Krists
var stórviðburður. enda boðuð fyrir
fram. Engill Guðs hafði birzt móður
hans, sagt henni, að hún mundi eign-
ast son, og talið hana sæla að vera val-
in til þess, að verða móðir hans. Mikl-
ir atburðir virðast iðulega vera boðaðir
fyrir fram frá ósýnilegum heimi. Ver-
öldin er nú að opna augun fyrir þeirri
sannreynd, svo að sú frásaga ritningar-
innar er að því leyti engan veginn ótrú-
leg.
Um þenna atburð fer einn af postul-
um drottins, sá er virðist hafa verið opn-
astur fyrir vitrunum frá æðra heimi,
síðar þessum orðum : ,,Þér þekkið náð
drottins vors Jesú Krists, að hann, þótt
ríkur væri, gerðist yðar vegna fátækur,
til þess að þér auðguðuzt af fátækt
hans“ (II. Kor. 8,9). Og sjálfur mælti
Jesús þessum orðum, þá er hann var
að því kominn að leggja út í dauðann :
,,Og ger þú mig nú dýrðlegan, faðir,
hjá þér með þeirri dýrð, sem ég hafði
hjá þér áður en heimurinn var til“ (Jóh.
17, 5).
Hér og víða annars staðar í ritning-
unni er því haldið fram, að barnið, sem
fæddist á jólunum, hafi verið í dýrð hjá
Guði, áður en hann fæddist hér á jörð.
Hann hafi haft fortilveru, verið guðdóm-
leg vera, fullur náðar og miskunnar.
Hann hafi verið fullkominn og heilagur
og hafi lifað í alsælu, en af einskærri
ást til mannanna og af tómri þrá til að
hjálpa mannkyninu hafi hann stigið nið-
ur í jarðlífið, látið fæðast í þenna
heim . . .
Hann byrjaði eigi fyrst við fæðingu
ú