Bílddælingur - 01.10.1949, Page 5

S'ÍLDDi.

- OHTOBDK 1949
SÖLSiaKSDAGAR - SÚiJÍHH/CTUR
?yrsti snjórinn féll fyrir sköramu, forboði komandi vetrsx.
Rramunúan eru sólarlitlir dagar,. síðan sólarlausir, í margar vikur’
Dn sól liðinna sumra vermir oft,furðuvel í endurminningunni.
Dannig man óg glöggt, og mun lengi rnuna, noldcra sólskinsdaga í
júlí 1948, orlofsdagana mína, er eg rölti urn dali og Aeiðar Húla-
Rrepps og Gufudalssveitar, með tjald mitt, mal og svefnpoka á bak-
inu, einn á ferð um ókunna stigu.
- Það var mánudagskvölá, er Garðar Jörundsson flutti mig í
Trostansf jorð. Án ta.far arlaöi eg raín skinn og sneri til fjalls,
en þokan, sem veitt iaafði raér eftirför, ekall yfir, er, eg hafði
skammt farið, og sfeaimataði raér útsýn af lítilli rausn, en étrú-
legri tilbreytni,, og raá telja slíku ferðalagi það til gildis, að
Í>að heldur athygíinni vakandi, svo maður hlítur að gefa gaum ðllu,
sera inn í hinn takmarkaða sjonhring kemur og sera -- jpegar raaður hux
llefur ekki farið leiðina áður - allt er nýtt og óvmnt. Vegur er
víða óglög^ur og munaði litlu að ég týndi honum ekki einu sinni.
-pn er upp i skaröið kom var þar glaðasólskin og ljómandi útsýn.
fvöld.kyrrðin ríkti og döggin'féll rneðan ég hólt leiðar minnar
til Brjánslakjar, en þar voru allir geengnir til náða, svo ég
reisti tjald. rnitt við túnfótinn og skreiö i sekk minn.
, IClulckan var uxa ellefu á briöjudagsmorgun er ég hélt för minni
afram með 51Eonráði", inn að Hofsstöðum í Þorskafirði. Sólskin vmr
en jpmgileg gola. Leiðin liggur' framhjá fögrum nesjum og mynnum
‘•}jorra fjaröa, með viðkomu á stöku stað. Sker og eyjar blostu við
ú ýmsa vegu og Snafellsnesið reis úr bokuhjúpi sínum. Víðast hvar
lands að lita, en þó einha sérkennilegast við mynni
sem er skerjúm luktur, nema sumd og rennur milli
’ir innan liallsteinsnes, aö vestanverðu við l o:
•ska-
sagður
1egur2tur
og
’ið
ýr fa.gurt til
Djúpaíjarðar,
skerjanna. pyi
fjöröinn, blasti Teigsslcógur við, en hann ei
skóga hér um sveitir. Urn kl. 4 var komið að Hofsstöðum og fai
i jeppa að Bjarkalundi, gistiskála Barðstrendingafélagsins við
Beri-fjarðarvatn, fyrsta heila dagleiðin á enda. ICvöldið notaoi
til bess að skoða mig um í nágrenni skálans, en þarna er mjög
fallegt. Sléttar grundir eru niður að vatninu, en lyngbreklcur og
kjarri vaxnir ásar að húsabedci, og yfir gncafir hinn sérlcennilegi
stuolabergstindur Vaðalsfjalla. Skálinn er mjog vistlegur og virt-
ist mér jparna hinn ákjósanlegasti staður til orlofsdvalar fyrir
vestfýrzkt verkafólk. Lkki var atlun mín að hafa jparna langa við-
eg
’ rajog
•yri
o; með naumindum, að gisting
ðalöngunu.a raeð hinni méstu
' fei
lagði
ég bjrrði mina
á baki0
övöl 1 betta sinn. G-estkvmmt va:
fékkst, en húsráðendur greiddu
prýði.
jÍ mi ðvikudagsraorgun sneraraa
hurt frá Bjarkalundi. Firam claga
^að var stillilogn og jpokuloft eftir nóttina, en sr á daginn leið
'tók sól að skína og hlýnaði þá nolckuð um of, að mér fannst. á;g
nélt fyrst áleiöis til Kimiarstaða við Þorskafjörð, en síðan imi
öeo firöinum 'að Skógum, fæoingarstað Matthíasar Jochumssonar. Lr
.ngui'ör min heimleiðis vai
og h'élt
hafin.
par bær torfþalcinn og sóleyjatún, og bjó jparna einsetukona, en bað
ýissi ^ég elcki fjmr en síðar. Gomlu lconuna fann ég að máli og sagði
úun ^mér, að óhmtt væri að vaða leirurnar niðrundan banum, en þarha
útfyri mikið. ?rá Skógum er alllangúr spölur inn að Kollabúðum,
pé ég hefði noklcurn hug á jþví, aö sjá hinn forna bingstað, þar
og i