Bílddælingur - 01.10.1949, Qupperneq 6

BfIjDJjj'ZLIHCHIIa. --------
------. jGhlOÍUk 1949
se:.x porgkaf jarðar]ping va:
£o var, ao váða leirurna:
íyrir fjarðarbotninn, oc
sanda og grunnar kvíslar
Innan skamms kom
útfyrir nnsta Ba,
háðf tók ég jpann kostinn, fyrst lágsjáv-
or. spara mér eins til tveggja tíma gongu
eftir stundaríjórðungs gösl yfir volga
hélt ég út með firðinum að vestanverðu*
ég aö LÚla 0£ fekk
er "jalli nefúist
par hressxngu, hélt síðan áfran
supp á svonefndan "jallahálst
en er lápur op flj ótfaránn, op var’ innan skamias komimn í Djiípa
er noklaið
hann af háls
fjörð. Var nu
leaipur en ajé:
inum. Inn neð
oroi;
06’
í w
neir en nópu hlýtt. Djiípif jörðu:
firðinun
om
li
.0
r /•■ur
noldcuð innax
catan rneð
'le^a niður x
s j ontua
op; er hlxðmn skópi
xnn,en
í Djúpa.da.1 stendur nokkuð innan til við fjarðarbotn'-
hélt göngunni áfrarn út með að vestanverðu. ir Par hrjóst:
06
’ki. Varð
f Ó3
e,

eg
eg
e- i. _
up;ra. I skriðum nokkrur. parna átti að finnast silfurberg
nú hagt og svipaoist um, hvort é.p sai pess nokkur merk
loks var við Ijóslitann mulning op fór að athuga hann. ilolti
jparna txmakorn og fór uokkuð upp í skriðuna, en elc.ki bar leitin
góöan árangur. fann þó nokkra smámola, en engan, sem mér bætti'
verulegur fengur í. úætti siöan leitinní og hélt förinni áfram. ú
firöinum var allmargt svana og fjölgaði 'peim er utar drá. Tók nú
aftur við skóplendi op hinn fegurzti blómagróður. Aður.en vegurinn
liógur upp frá firðinum fór ég yfir nokkur mjög falleg lskjargil,
en lautir allar voru bláar af blágresi og brönugrósum. I einni
lautinni sat ég um stund op taldi pá 39 svani á dimmbláum firðinum
Þeir trommuöu hver í kapp við annan, en ráku stund'om upp fremur ó-
fagurt garg. Píðan la&ði ég á Ödrjúgsháls, sem er nokkru hsrri og
lengri en Zjallaháls, brattur að austanverðu en aflíðandi í vestur
niður að Drelcku, dtsýn er fögur af hálsinum. Á Brekku er nyndar-
legt heim að líta op pótti mér mál til komio ao snjrkja kaffisopa.
eg
hafði notið,góðgerða hélt ég af stað og lá nú leiðin inn rneð
Gúfufirði. Var komið kvöld er ég kom í Gufudal. 'jr sá dalur all-
stór en inniluktur og er vatn framni 'i dalnum. Nú var orðið sval-
ara og forsnla að farast £• austurhlíé hins illramda Gufudalsháls.
Þar eo ég fann lítt til breytu, þó dagleiöin væri orðin sómasam-
lcg, en illu bezt aflokið, hafði ég hér enga viödvöl, en lagði á
brattann samtímis því, að sól hvarf að fJallabaki. Brvið var sú
ganga oq þreyttur var ég pegar upp var kiflödtið, enda hálsinn talinn
einn brattasti fjallvegur hér un slóðir. Sn ánngöur var ég að eiga
hann ekki ófarinn að morgni. l'Ú var undanhaldið auðveldara oa' brát’t
komið til sjavar við Kbllafjörð,
,7 yx
að
'i, en par hafði
mér er ég. rölti inn
fallegt þarna, hupsaoi
lilukkan var um 11 e
en þá var allangt eftir inn að
sað mér að hai'a náttstað. Þreytan sótti
með sjónuia í kvöldicyrrðiinni, og bó. víða v.
éfi nú mest um hvíldín;
nug
ur, sem annarsstaðar
eg kom
Haf ði
ao pjyri,
heimilis
inn og dagsverki naumast lokið.
ferðinni og póttist hafa lokið
mitt skammt frá banum, skreiö í
feginn, enda komið miðnatti
ég snöggvast við bað, undir morgun, að
taki margra hesta. Var þar pósturinn á
Svaí'
lagði eg aig a hi±t eyrað
, sem í vandum var.
or fékk ég þar ágætar viðtök
ólk veri'ð aö rúningu uzi dag-
ún ég hafoi verið um 19 tíma á
rinni dac,leiÖ. Keisti ég nú tjald
sveínpoka minn og var hvíldinni
ég bhöi vel og lengi. Þó vaknað:
völlurinn duncú af hófa^
fero op, fór mi\inn. Síáán
og soinaox
(ira hald)
nyju
og svaf
Ingimar
un a dag.
Júlíusson.