Safnaðarblaðið Geisli - 01.06.1960, Page 6

XV. ÆRGARGUll-----SAi’HAÐAEBLAÐIÐ GEISII,BÍLDTJDAI —
2 . TÖLUBLAD 1960 —6—-
liÍðT TTt ^ tGlPai' Vær± f lífstettu‘ Hugeanlegt vœri að hún
’ e væri að na ' siírefni handa henni. En nú vissu við-
soaddir, aö Það myndi taka a.n.k, 2 daga að fara til næstu borgar
f8, 1 SUrefni handa telpunni, en Þaö væri alltof langur tíni.
Browning kristniboði heyrði Þetta, varð honun ljo'st, að
-i. ^ottur hans var í alvarlegri hættu. Hann gekk út úr húsinu og
mour idalinn, öcamt frá húsinu. M vildi hann vera einn í bæn
-go jruði * Bænm var heit og innilog. Skyndilega heyrði hann flug-
ardyn. Jiaini leit^upp. Stor flugvúl nálgaðist. Hún lælckaöi flugið.
Ua ° aðl auösjaanlGga að lenda. En þarna var enginn flupvöllur
svo^að un nauðlendingu hlaut að vera aö ræða. Eftir örskamma stund
. :ln^elm a bezta staðnun í dalnun, án þess að skemast að
noA.mru raði. Þogar Browning komst til flugvelarinnar, voru flua-
nonnirnir konnir út úr honni. Elugstjórinn gekk á r.óti Browning
o^avarpaði hann á ensku. Hann reyndist vera Bandaríkjaraður. Er
ÞG1" hoföu skipst á nokkrun orðum, spurði Browning, hvort þeir
hofðu moðferðis nokkurt súrofni. Þeir höfðu nóg af því.Þá sagði
Browning frá dóttur sinni. Bráðlega konu nenn með súrefnis-hylki
hcnn að húsi kristniboðans. Lœknirinn var í skyndi sóttur, og gaf
hann sjúklingnun begar í staö súrefni. Honni var borgið, telpunni '
sjalcu. Enginn efaðist um, að hór hefði vorið um bænhoyrslu að
r^.ða. Eoreldrarmr þökkuðu Guði af hrærðun huga fyrir bænheyrslu
sen hann hafði sannað þein á svo eftirninnllegan hátt.
ooooooooöööööö5£ÖööSö||J|||2|j|||5|55J2||55||j|||||j||U|2Uj=2gj
D3YJAHDI BARTJ.
r JJitiH drengur la a banabeði. ástvinirnir, sem
unhverfio hann, bjuggust við andláti hans þá og þegar. Allt
i oinu lauk hann upp augunum, lagoi aðra hondina í hönd nóöur sinr
/ 51 Ðn reutl^hina uf7 oins og hann væri aö þreifa fyrir sór eftir
ornhverju. Þá sáust varir hans bærast og hoyrðu hann segja: "Aöra
hönd í hendi nöna.u, en hina í hönd Josú" . Að svo næltu andaðist
hann, sjáanlega fullviss un þaö,
tveinur beztu vinunum sínum.
-oOo-
að nú hóldi hann í hondina
"Að trúa er fast að talca
i trausta Jesú mun.d,
að lata hs.ns ljós og anda
sig leiða hverja stund".
f í
B.J.