Ljósmæðrablaðið - 01.01.1935, Page 8

6
I-JÓSMÆÐRABLAÐItí
annars er líll um fæðingarbletti yfirleilt. Þctta lilfelli,
sem hér segir frá, mætti skoða sem stóran fæðingarblett..
Að liárið er ljóst en liúðin dökkbrún, stafar af því, að
hárið liefir ekki tekið í sig litarefni húðarinnar.
Mér er kunnugt annað dæmi, þar sem harn fæddist
með stóran, loðinn fæðingarhlett. Náði hann yfir allan
sitjandann, neðri liluta kviðarins og bæði lærin.
Nú er spurningin sú, hvort þessir fæðinggrhlettir séu
aðeins lýti eða hvort þeir kynnu að fela í sér annað
verra. Það hefir ekki sjaldan komið fvrir, að krahha-
mein hefir myndast i þessum blettum, en þó verður að
telja það fremur sjaldgæft. Þó er réllast að nema slíka
fæðingarbletti burl ef hægt er. Ef þeir eru litlir, er þao
auðvelt; hletlurinn er hlátt áfram fleginn af og sárið
saumað saman. Á sama hátt má einnig taka hurt stærri
hletti með því að þekja þá aftur með húð frá umhverf-
inu. í ]>vi tilfelli, sem að ofan ræðir má það teljast
ógerningur af ])ví bletturinn er svo stór. Er ])á ekki um
annað að gera en sætta sig við ástandið eins og það er,
enda eru lýtin ekki áherandi þar sem þau geta verið inn-
an klæða.
Auðvitað væri nú fróðlegt að vita, hvernig á svona
vanskapnaði stendur. Enn sem komið er geta vísindin
ckki svarað því lil fulls, þó til séu ýmsar getgátur um
það. í þjóðtrúnni lifir sú skoðun enn, að snögg hræðsla
móðurinnar við einhverja óvænta skynjun hafi áhrif á
fóstrið í móðurlífi. í tilfelli því, sem er frá sagt, myndi
maður ])á segja, að móðirin liafi einhvernlima um með-
göngutímann orðið lirædd við eillhvert sérkcnnilegt dýr
eða eitthvað, sem líktist loðnu dýri og ])essi skynjun hafi
svo framkallað þennan vanskapnað á fóstrinu. Læknar
og vísindamenn hafa fyrr á tímum oft aðhylst þcssa
skoðun. Nú vitum við að þetta er ekki svo. Slík áhrif frá
móður lil harns eru óhugsandi. Eða hvað yrði þá yfir-
leitt úr fóstri i móðurlífi, ef allar óvæntar skynjanir
móðurinnar kæmu fram á því. Þau yrðu þá færri, sem