Ljósmæðrablaðið - 01.09.1938, Qupperneq 12

58
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
I þessu sambandi getur liann þó um vissar rannsókn-
ir, sem benda í þá átt, að liið raunverulega gagn af
vönunum allra fávila muni vera mjög vafasamt. Pun-
nett álítur, að 10% af öllum íbúum Ameríku hafi sál-
rænar veilur (mental defects), og að það mundi taka
8000 ár að uppræta þessa kvilla, ef fávitar einir væru
gerðir ófrjóir. Fisclier hefir reiknað út, að ef allir and-
lega sljóir einstaklingar eins ættliðs væru gerðir ófrjó-
ir, myndi tala fávita í hverjum nýjum ættlið lækka
um aðeins 17%. Aðrir telja, að þetta sé of liátt reikn-
að og að talan myndi varla fara fram úr 5%. Þessar
tölur sýna, að gildi vanana fyrir kynbætur er í liæsta
lagi fjarlægur framtíðardraumur, jafnvel þegar átt er
við fávila, og sé um aðra sjúkdóma að ræða, sálræna
eða líkamlega, er full ástæða til að vera vanlrúaður
á árangurinn.
Árangurinn, sem enn liefir náðst, með lögum þess-
um í Ameríku, er nálega enginn, ef miðað er við kyn-
bæturnar. Mesta þýðingu hefur ef til vill það, að yfir-
völd landsins hafa kynst verkefnum þeim, sem hér
liggja fyrir, og óneitanlega liefur stundum tekist að
hjálpa sjúklingnum, fjölskyldu lians og þjóðfélaginu
að einhverju leyli.
Próf. Riidin frá Munchen talaði einnig á þessu sama
þingi um mannakynbætur i því skyni að koma i veg
fyrir geðsjúkdóma. Hann benti á muninn, sem er á van-
analögum þýskalands og annara landa. 1 Þýskalandi er
lögskipað að gera menn ófrjóa, ef um er að ræða sjúk-
dóma eða meðfæddar veilur, sem samkvæmt lögunum
eru taldar skaðlegar, en í öðrum löndum þarf að fá
samþykki sjúklingsins sjálfs eða forráðamanns. Urn
þetla segir próf. Rúdin: Slík aðferð (þ. e. að samþykk-
is skuli þurfa frá sjúkl.) er ekki rétt. Annað hvort er
maður ekki viss um að einliver sjúkdómur erfist og
kemur þá ekki vönun til greina, eða maður telur sjúk-