Einherji - 16.12.1974, Blaðsíða 9

Mánudagur 16. desember 1974.
EINHERJI
JÓLABLAÐ 1974
A VALDI VANANS
þessi kjarnaorð kenningar Krists: „Þú
skalt elska náunga þinn eins og sjálfan
þig.“ Að minnsta kosti sameinast allur
þorri kristinna manna í lotningu undir
jólaguðspjallinu, þótt þeir vilji sem
minnst hugsa um kröfugerð meistara
síns í náungakærleika. En kirkjan er
ekki aðeins félag um hið þægilega og
fallega fyrir eyrum vanans. Hún er sam
félag um alefling andans í kenningu
Krists um Guð föður og eilífa lífið. í
frumkristninni urðu helgisögumar til,
ein af annarri, og miklu fleiri en þær,
sem varðveist hafa í Nýja testament-
inu. Smám saman fjarlægðist hugsun
hinna kristnu 'kjarnann í boðskap Krists
helgisögurnar urðu predikunarefnið, til-
efni hátíðanna og yrkisefni trúarskáld-
anna. Þessar bleiklitu umbúðir eru heill
andi fyrir rósemi vanahneigðar manns-
ins. En þær þroska ekki kristinn heim
1 sannleiksþrá, friðarvilja og bróður-
elsku. Miklu fremur er ætlandi, að van-
þroska heimur, sem vili víkja sér und-
an ábyrgð kristinnar lífskröfu, feh sig
á bak við helgisöguna. Hún er líka sá
vamargarður vanans, sem fáir treyst-
ast til að rjúfa, vegna 'þess, að þar
finnst fólkinu, að ráðist sé jafnvel gegn
mesta helgidómi trúarinnar, svo yfir-
borðslegt sem slíkt þó er. Þessi hefð er
rótgróin, firrt umræðu og ígrundun, og
að baki hennar kefjuð orðin, sem áttu
að frelsa heiminn til ljóss og friðar:
„Allt, sem þér því viljið, að aðrir menn
gjöri yður, það skuluð þér og þeim
gjöra.“ Umbúðimar hljóta að koma oss
í hug, þegar vér viðurkennum hið imira
með oss hve litlu Guðs kristinn lýður
hefur áorkað í 19 aldir til sambúðar
þjóðanna og í átt til friðar á jörðu. Og
vér finnurn það sárlega í gegnum múr
vanans, að mennirnir era alls eigi nær
því nú, en þegar Kristur kom í jarð-
neskan heim til að vera ljós fyrir þjóð-
irnar. Hin fyrstu kirkjufélög, störfuðu
í anda guhnu reglunnar um náunga-
breytnina. Á algeran og róttækan hátt.
Sannleikurinn var ekki hulinn í helgi-
sögnum og vafinn táknum. Það varð
ekki fyrr en síðar, er hin kaþólska
kirkja var orðin að valdasækinni þjóð-
félagsstofnun, er þótti mikið við hggja
að svæfa djarfan vilja í vana átaka-
lausra aukaatriða.
Af því að vér rekjum þetta til að
vekja hugann á aðventu jólanna, skul-
um vér ígrunda það, hver saga krist-
innar kirkju væri í fortíð og nútíð, ef
hinn hreini boðskapur um bróðurkær-
leikann og náungabreytnina réði einn
allri ferð. Ætli mannkynssagan, þ. e.
saga vors evrópeiska menningarheims,
segði þá nær eingöngu frá stríði og
glæpum. Eða stæði sá sami menningar-
heimur nú á heljarþröm í efnahagslegu
tilliti vegna refsingar Múhammeðtrúar-
manna fyrir vopnasendingar og ófriðar-
íhlutam í Austurlöndum nær? Hugsi
nú hver sitt, því að Kristur er enn að
korna, heimsins ljós. Ef hin árlega upp-
rifjun á komu hans til jarðarinnar
misti umbúðanna, en kæmist nær hin-
um sæla sanni um dýrð í upphæðum og
frið á jörðu, breytingar í mannlegu hfi,
sem leiðir til friðar og bræðralags. Meg
um vér minnast orða eins hins kunn-
asta Austurlandabúa með vestrænum
mönnum á þessari öld, er hann talaði
um Krist. Hann var nurninn af kenn-
ingu hans, boðskapnum um frið á jörðu
og eilíft líf. En hann gat þess um leið,
að hann hefði aldrei orðið fyrir eins
miklum vonbrigðum og þeim, að kjmn-
ast kristnum möimum. Kenningar
Krists virtust honum ekki vera fram-
kvæmanlegar í raunvem lífsins á Vfest-
urlöndum, a. m. k. var það harla ólíkt
að nema ’boðskapinn í Bíblíimni og sjá
hann í verki með þeim, er áttu Bíbhuna
að trúarbók og kölluðu hana helga. —
Vér erum ekki aðeins lítil, en eigum
bágt, þegar vér skoðurn oss sjálf
frammi fyrir komu Krists á aðventunni.
Eins og allir menn kom hann í heim-
inn htið bam og vamarlaus. Vér tölum
um, að hann væri umkomulítih og fá-
tækra. En umkomulausastur er hann,
þar sem lærisveinar hans í hverri nú-
tíð sögunnar hafa búið svo um anda
hans í hug sínum, að hann fær ekki
aftrað þeim þess að þverbrjóta gmnd-
vallarlög um virðinguna fyrir manns-
lífinu. Pallega og hugþekka helgisagan
um ungbarn reifað og hggjandi í jötu,
verður átakanleg með þjóð, sem lög-
leiddi fósturmorð. Honum var úthýst,
er hann kom í heiminn. Hinum bömun-
um er vísað burt, áður en þau fæðast.
Heiðnir menn, er hér höfðu ráðist til
landnáms, báru bömin út. Hugrekki
kristins nútíma á Islandi er sýnu minna.
Um þetta þykir oss ekki gott að hugsa
á aðventunni. Það er merki þess, að
verknaðurinn, sem nú er krafist að sé
lögvemdaður, á ekki fuha samleið með
Kristi í oss. Vottur þess, að allt um
allt erum vér kristin og kjaminn oss
opinber, ef umbúðimar eru raktar af
Guðsneistanum í sálum voram og hé-
gómanum svifað frá. — Látum svo
verða um þessi jól og losum of oss
síðustu umbúðabönd hins sljóa vana
svo að vald hans hnni, en veruleiki trú-
arinnar leysi margherta hnútana, sem
kreppa að sálum vorum, og opni svo
inni vort fyrir ljósi Guðs, sem kemur.
Þá mun hið unga viðkvæma líf kristins
anda í oss þroskast og vaxa til skiln-
ings um fegurð kærleikans og að alefl-
ing vonar vorrar til hins eilífa friðar
á jörðu og himni.
Ágúst Sigurðsson
Qrkumál:
\ ' \\
V
16. flokksþing Framsóknarmanna, sem haldið var
í Reykjavík 17.-19. nóv. s. 1. samþykkti eftirfarandi
ályktun um orl umál.
Flokksþingið vekur athygh á þeim mikia auði,
sem þjóðin á í fallvötnum og háliitasvæðum lands-
ins. Það leggur mikla áherslu á að þessi verðmæti
verði notuð ems vel og unnt er, til að tryggja lífs-
kjör íslensku þjóðarhmar og efia íslenska atvinnu-
vegi.
I því sambandi leggur það áherslu á eftirfarandi:
1. . Fyrirsjáanlegt er, að mörg byggðarlög munu
á næstumii búa við alvarlegri orkuskort, en
þegar er.
Þmgið leggur álierslu á að liraðað verði orku-
öflun fyrir þessi byggðarlög. Áhersla verði
lögð á samtengingu rafveitna landsins m. a.
svonefndrar byggðaiínu og styrkara dreifi-
kerfi, ný dreifikerfi séu þannig gerð að þau
þoli aulvið álag vegna húshitunar með raf-
magni.
2. Þingið leggur álierslu á endurskipulagnhigu
ramisókna og yfirstjórnar orkuframleiðslu og
orkudreifingar.
Þar á meðal endurskoðun laga um það efni og
komið verði á tengslmn við sveitarfélög.
Að samræmdar verði aðgerðir orkustofnunar
og rafmagnsveitna ríkisins annars vegar og
heimaaðila Iihisvegar, svo að það fjármagn
nýttist vel, sem varið er til ramisóknarstarfa.
Allar aðgerðir til úrbóta við orkuöflun og
dreifikerfi verði gerðar á eins hagkvæman
hátt og unnt er.
3. Lokið verði að fullu að tengja alla bæi í sveit-
um við samveitur eða tryggja þeim raforku á
annan hátt með sambærilegum kjörum.
4. Unnið verði markvisst að jöfnim raforkuverðs
í áföngum á þessu kjörtímabili.
5. Lögð verði rík áhersla á nýthigu raforku til
liúsliitunar og verði slíkrar orku stillt I hóf.
6. Á tímum óvissu í orkumálmn varar þingið við
orkusölusamningum til langs tíma til stóriðju
nema með verðtryggingarákvæðum.
Ehmig vara þhigið við framkvæmdum, sem
valda stórfelldum náttúruspjöllum.
7. Þingið leggur áherslu á að íslendingar sjálfir
annist rannsóknir á nýtingai orkulinda lands-
ins og eigi sjálfir orkustöðvamar.
HITAVEITUFRAMKVÆMDIR
Þingið leggur áherslu á notkun jarðhita sem
orkugjafa. Það telur nauðsyn að liraða verði
kortlagningu jarðhitasvæða, jarðliitaleit og
borunum þar sem því verður við komið til
liitaveituframkvæmda og til efnaiðnaðar.
ÁFENGIS- og TÚBAKSVERZLUN
RÍKISINS
TILKYNMK:
Kaupum tómar flöskur merktar ÁTVR í glerið.
Heilflöskur og hálfflöskur á kr. 15,00
Lítil glös (bökunardropa) á kr. 5,00
Móttaka í öllum útsölum vorum úti á landi
Afengis- og tóbaksverzlun
ríkisins.