Ísfirðingur - 15.12.1999, Blaðsíða 3

Sr. Ágúst Sigurðsson, prófastur á Prestbakka
Ljósið á
Snœjjöllum
Fyrirprjúhundruð árum gat íslands fólk fagnað nýrri öld af
feginsamleik, pví að aldarmótaáriðyrði aðeins 354 dagar. Það
var léttir í samfélagi öreigalýðs í landi, sem gerði harðleikið við
börn sín . Hitt var mest, að öldpess afls, sem var hinn máttugi
höfðingi náttmyrkranna og kœfði Ijósiðeilífa, var liðinn ískaut
fieðingarhríðafriðarboðskaparins um miskunn ogsátt, sem var
(zðri réttlæti Gyðingalögmálsins.
Sautjánda öldin á ekki marga söguna um alpýðubarn í
byggðum lands, nema hrepptipaðólán aðhlýða kalli sköpunar-
innar íást oglundíóleyfi mannasetninganna. Þálaukjarðvist-
inni skjótt og án stundarbils. Hver dagur átti sína pversögn í
pjáningu ogótta undirfegurðhiminsins. Annaðafl varsterkara
en hann, sem er friðarhöfðingi, faðir eilífðarinnar, ogpjóðin
hefiir sungiðíeina öldá jólunum í hátíðarsöngvum síra Bjarna
Þorsteinsonar.
Hiðsjúklega afl, sem er kallaðMyrkrahöfðinginn í minnilegri
kvikmynd, sem nú er sýnd á breiðtjaldi, ægði mönnum í Ketil-
dölum ogógnaði lífi ogfór um með eldi í Skutulsfirði ogVíkur-
sveit . Geðveiki er víkjandi páttur, en heibrigð sál ríkjandi
veruleiki mannlegs lífs.
Af óskýrðri hendingu í rás viðburðanna lýkur myndinni um
ásókn myrkravaldsins á skœru leiftriyzt á Snæfjallaströnd. Ljósi
yfir kirkju- og prestsetursstað síra Tómasar Þórðarsonar norðan
Djúps. Þegar himinljós fagnaðarboðans íEngilshaga viðBethlehem
gátu ekki lýst myrkrið,sem á lá í svartagaldurstrú og ímyndun á
Eyri og í Arnesi, skein fiögur birta undir Bjarnarnúpi.
Margrét Þórðardóttirfrá Munaðarnesi varpangaðflúinfrá ógn
og skelfingu elds og útskúfunar. Hið Ijósa man söng kvenna bezt
við helgar jólahátíðir hjá ekkjuprestinum á Snæfiöllum . Hann
lagðist á hugi við hana og bjargaði lífii hennar í köllun mannsins
ástar oggleði. Þaujól á ströndinni við hnattasund hins víða hafs
kostuðu hann kjólinn, en drengskapur hans er minningin um
heiðpróaða lund og hætti manns, sem hlýðir kalli Guðs skapandi
leyndardóms. Síra Tómas eygði Ijós peirra elsku ,sem hjálpar og
verndar eins og ungi maðurinn, sem tók á móti Maríusyninum í
fiallbyggðJúdeu og til var síðar rímað árið eitt í tímatali. reiknað
frá boðunardeginum á hátíð Gyðinga í Jerúsalem .
Ekki loga jólaljósin framar undir Núpnum, en Snæfiallaljósið,
sem aldarmein kristinnar heimsbyggðar gat ekki kæftjyrir meira
en 240 árum, sjáum vér innri augum trúarinnar á hann, sem
heimsins lífog von ogfæddist í Bethlehem, pegar himnesk leiftur
lýstu í Engilshaga og rödd andaverunnarflutti sönginn umfrið á
jörðu og velpókknun Guðs yfir mönnunum, pegar peir dagar
fullnast, eftir fæðinarhríðir ftiðarinns með órósömu mannkyni
milli austurs og vesturs, gleðjast börn norðursins við aldaskil og
árpúsundabil og vona, að ekki styttist dagatalið eins og Jyrir
prjúhundruðárum. Að lengist dagur oghelgist tíminn afleiftrinu
í Engilshaga við Bethlehem og á Snæfiallastað við Djúp.
3