Akranes - 01.07.1944, Blaðsíða 3

akranes
87
Útgefandi, ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur B. Björnsson.
Gjaldkeri: Óðinn Geirdal.
Afgreiðsla: Unnarstíg 2, Akranesi.
Kemur út mánaðarlega 12 síður. Árg. 20 kr.
Prentverk Akraness h.f.
Slóð, þá'á þetta elskaða land bjarta og
blessunarríka framtíð fyrir höndum.“
Að því búnu bað hann viðstadda að
hylla forsetann og hans göfugu frú með
ferföldu húrra.
Forsetinn þakkaði þessar móttökur
og hlý orð í sinn garð og konu sinnar.
Hann sagðist muna eftir Akranesi alveg
sérstaklega í sambandi við þau tvö nöfn
sem forseti bæjarstjórnar hefði minnst
á í ræðu sinni, því að á þeim tíma hefðu
ekki góðar kartöflur talist vera nein-
staðar til nema á Akranesi og afbragðs
heilagfiski var alltaf „Akranesslúða“.
Hann sagðist vonast til, að er hann kæmi
ttæst á Akranes, yrðu hér virkilega sán-
ir akrar. Það væri vafalaust auðgert að
rsekta hér korn eftir þeirri reynslu, er
hann hefði af kornrækt á Bessastöðum.
Honum fannst margt, sem hann hefði
séð hér og áður heyrt um, bera þess
vitni, að hér væri „lifandi bær“ og ósk-
aði honum og bæjarbúum allra heilla
°g blessunar.
Petrea G. Sveinsdóttir talaði síðar
^iokkur orð til forsetans.
Að lokinni kaffidrykkju fóru allir við-
staddir út fyrir hótelið, þar sem fjöldi
bæjarbúa hafði safnast saman kl. 4.45,
en þá, og þar, hafði verið gert ráð fyrir
að forsetinn talaði til bæjarbúa almennt.
Hann var hylltur með dynjandi lófataki
fyrir og eftir ræðuna.
Að síðustu þakkaði bæjarfógeti for-
seta komuna til Akraness og árnaði hon-
Urn heilla. Tók mannfjöldinn undir með
ferföldu húrra.
Að því búnu lagði forseti af stað til
Porgarness, en sömu menn, sem tóku á
«ióti honum (eins og áður segir) fylgdu
honum á leið. — Sýndu þeir honum
skemmtistaðinn Ölver, en kvöddu hann
þar, þökkuðu komuna og óskuðu hon-
Uru góðrar ferðar.
Hessar móttökur hér voru látlausar,
6n virðulegar. Þannig kynnti forsetinn
srg og í þessari sinni fyrstu ferð. Hann
Var ekki með „neina hirð“ eða óhóflegt
fildur, heldur einn í litlum bíl með það
föruneyti, sem áður er minnst (auk bíl-
sfjóra), Það sýnir að hann er hófsmaður
Urn flest, eins í því er að landinu veit
§agnvart þessu fyrsta virðulega em-
bsetti.
Hetta blað þakkar forsetanum mjög
V6lviljuð ummæli — oftar en einu sinni
~~ og árnar honum heilla og hamingju,
°g landinu og þjóðinni blessunar af
starfi hans.
Onnur stórgjöf til
Akraneskaupstaðar
Slysavörn - Heilsulind
Engum, sem gekk um bæinn sunnu-
daginn 4. júní, gat dulist það, að fólk
var í hátíðaskapi, að það vænti einhvers
óvenjulegs. Að það ríkti ánægja og
samhugur — af einhverjum orsökum —
meira en venja var til. Tilefnið var tvö-
falt. Það var sjómannasunnudagurinn,
og þennan sama dag átti að vígja
„Bjarnalaug“. Taka hana til afnota, og
afhenda hana bænum að gjöf.
Næsta sunnudag áður létu sjómenn-
irnir fara fram kappróður, svo og ýms-
ar íþróttir, alt til ágóða fyrir laugina.
Voru það byrjunarhátíðahöld sjómanna
þar sem ekki var hægt að koma því öllu
að á sjómannasunnud.
Kl. 1 þennan dag 4. júní safnaðist
saman mikill fjöldi sjómanna — á hafn-
argarðinum — og gengu fylktu liði um
götur bæjarins. M. a. að heimili pró-
fastsins sr. Þorsteins Briem, er gekk
með þeim til kirkju, þar sem hann pré-
dikaði í tilefni dagsins. (Ræða hans er
birt hér á öðrum stað í blaðinu). Kirkj-
an var fullsetin og guðsþjónustan hátíð-
leg.
Rétt fyrir kl. 4 var mikill mannfjöldi
samankominn framan við hina ný-
byggðu sundlaug á Bjargstúni. Hófst
athöfnin kl. 4 með vígsluræðu Ólafs B.
Björnssonar formaims framkvæmda-
nefndar. Afhenti hann fyrir hönd
nefndarinnar, bænum þetta mannvirki
að gjöf — skuldlaust — með nokkrum
skilyrðum af hendi gefendanna. (Ræða
hans er birt hér á öðrum stað í blaðinu)
Að því loknu þakkaði bæjarstjóri Arn-
ljótur Guðmundson með ræðu. (Ræða
hans er birt hér á öðrum stað í- blað-
inu). Næstur talaði formaður íþrótta-
nefndar nkisins Guðm. Kr. Guðmunds-
son um gildi þ^ssa mannvirkis fyrir
æsku bæjarins, fyrir aldna og óborna.
Hann lýsti ánægju sinni yfir frágangi
öllum og fyrirkomulagi þessarar bygg-
ingar t. d. um heppilega stærð laugar-
innar.
Þá talaði forseti í. S. í. Ben. G.
Waage, um þau tvö musteri sem nú
mætti segja að stæðu hér hlið við hlið.
Sem hann sagði hvert á sinn hátt
hin mikilsverðustu fyrir líf og framtíð
bæjarins. Styrkar stoðir undir andlega
og líkamlega heill og farsæld æsku
þessa bæjar. Hann sagðist óska og vona
að bæði þessi musteri yrðu sótt og not-
uð jöfnum höndum, og þyrfti þá enginn
að óttast um afdrif æskunnar í bráð og
lengd.
Að þessum ræðum loknum var mann-
fjöldanum boðið að taka sér stöðu alt
í kringum laugina, á sólskýli og áhorf-
endasvæði, og fór þá síðaðsti þáttur at-
hafnarinnar fram — vígsla laugarinnar.
— Að því loknu var þreytt kappsund í
lauginni. Þegar það hafði farið fram,
var hverjum sem vildi, leyft að nota
laugina — án endurgjalds — það sem
eftir var dagsins og næsta dags. Fór þá
hrifningaralda um mannfjöldann. Eftir
andartak voru milli 30-—40 manns kom-
ið í laugina, og var svo lengst af þessa
tvo daga.
Öll þessi athöfn fór óvenjulega virðu-
lega fram og hátíðlega. Mun hún senni-
lega seint úr minni líða þeim er við-
staddir voru. Það voru t. d. hátíðleg
augnablik er þrír fulltíða sjómenn
gengu til enda laugarinnar í fullum sjó-
klæðum, viðbúnir þess að vera beðnir
að verða fyrstir til að nota þetta mikla,
langþráða menningartæki.
Skrúðganga
sjómanna
á leið til kirkju.