Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1970, Blaðsíða 15
TlMARIT VFl 1970
3
í stuttu máli meginatriði umræðna í hverjum
hóp. Fékkst þannig allgott yfirlit yfir álit fund-
armanna á því hvað þeir vildu leggja mesta
áherzlu á.
Stjórn VFl er ljóst að ráðstefna sem þessi
getur einungis verið upphaf að starfi. Þarna
hefur verið valin leið, sem vissulega lofar
góðu, en ráðstefnan er aðeins fyrsti spölur-
inn. Eigi raunverulegur árangur að verða af
því starfi, sem þegar hefur verið unnið, þarf að
halda þessu starfi áfram, þar sem verkefni ráð-
stefnunnar og imdirbúningsnefndarinnar lýkur.
Fyrsta skrefið hlýtur eðlilega að vera að vinna
betur úr þeim hugmyndum, sem fram hafa kom-
ið, skilja þær sem framkvæmanlegar eru frá þeim
sem eru óframkvæmanlegar eða vart tímabærar.
Ennfremur að flokka þær eftir mikilvægi og að
gera tillögur um framkvæmd sumra þeirra. I
þeim tilgangi að vinna þetta verk hefur stjórn
félagsins skipað tólf nefndir. 1 skipunarbréfi
nefndanna er verkefni þeirra talið:
1) Taka afstöðu til staðhæfinga í hugmynda-
safni, sem snerta verkefni virmuhóps.
2) Gera rökstuddar tillögur til stjórnar VFl fyr-
ir 1. júní n.k. um aðgerðir félagsins í þeim
málefnum, sem vinnuhópurinn hefur til úr-
lausnar. Öllrnn félagsmönnum, sem hafa
áhuga á þeim verkefnum, sem hóparnir eiga
að fjalla um, eða hafa eitthvað sérstak til
málanna að leggja, er frjálst að taka þátt í
störfum viðkomandi hóps.
Ráðstefnunni var slitið klukkan rúmlega sjö,
en að því loknu snæddi rúmlega helmingur fund-
armanna sameiginlegan kvöldverð á Hótel Sögu.
Að máltíðinni lokinni var setzt að kaffidrykkju
og héldu þá umræðurnar áfram og héldust óslit-
ið fram til klukkan ellefu um kvöldið. Þeir sem
tóku þátt í þessum eftirleik ráðstefnunnar munu
flestir vera á einu máli um það, að hann tókst
frábærlega vel. Mikill fjöldi fundarmanna
tók þarna til máls, en hver maður talaði
stutt og menn voru að jafnaði því gagnorðari.
Ennfremur skapaði umhverfið og fundarformið
mjög óþvingað andrúmsloft, og voru ræðumenn
oft opinskárri en verkfræðingar eiga að venjast
á fundum sínum. Kom greinilega í ljós, að þarna
var fundarform sem gæti verið mjög frjósamt
við umræður ýmissa vandamála, því þarna var
sem allur hópurinn væri að kljást sameiginlega
við vandann, en ekki einn eða tveir, sem væru
að fræða alla hina hvernig ætti að yfirvinna
erfiðleikana.
Erfitt er að gera grein fyrir niðurstöðum ráð-
stefnunnar umfram það að birta listann yfir þær
hugmyndir, sem þar komu fram, því á svo mörg
athyglisverð atriði var drepið. Þó skal gerð hér
tilraun til að draga fram þau atriði, sem oftast
bar á góma eða sem talin voru mikilvægust. Hér
hefur verið valin sú leið að draga fimm slík
atriði fram og reynt að lýsa í stuttu máli þeim
skoðunum, sem fram komu á ráðstefnunni um
þau.
Húsnœðismál og félagsleg aðstaða.
Þetta efni bar sennilega hæst í umræðunum,
enda snerti um helmingur þeirra hugmynda, sem
fram komu, þessi atriði beint eða óbeint. Greini-
legt er, að félagsmenn eru almennt mjög óánægð-
ir með það hvernig þessi mál eru nú á vegi stödd.
Hæðin, sem félagið á við Brautarholt, nýtist fé-
laginu afskaplega illa, bæði vegna þess að hún
er illa fallin fyrir þá starfsemi, sem félagið hef-
ur þörf fyrir og ekki síður vegna þeirra beinu
og óbeinu óþæginda, sem skapast af sambýlinu
við Þórskaffi. Upplýst var á ráðstefmmni að
illmögulegt væri að komast inn í húsnæði það,
sem er í eigu VFl, á kvöldin, nema þá helzt að
hafa dömu með sér og taka þá einn snúning á
dansgólfinu í Þórskaffi! Enda þótt þetta sé ekki
í öllum tilfellum ókostur, þá getur lítill vafi
leikið á því að þetta á sinn þátt í því að illa geng-
ur að leigja þarna út húsnæði, en nú er ekki nema
um helmingur hæðarinnar nýttur.
Á ráðstefnunni var mikið rætt um möguleik-
ana á að reisa Dómus Teknika í samvinnu við
arkitekta og tæknifræðinga. Þar yrði reynt að
skapa það umhverfi sem bezt hentaði félagslífi
þessara starfshópa. Var rætt allmikið um að
auka þyrfti kynni meðal verkfræðinga í sam-
bandi við bætt félagsleg skilyrði, því slíkt væri
mikilvægur þáttur til að skapa eðlilegar umræð-
ur meðal verkfræðinga og annarra tæknimanna
um sameiginleg vandamál.
Allmikið var rætt um form funda í félaginu.
Menn voru á einu máli um, að núverandi form, þar
sem einn maður heldur framsögu á kvöldfundi,
væri engan veginn eina fundarformið, sem rétt
væri að beita. Sjálf ráðstefnan var gott dæmi
um frjósamt fundarform. Tillögur komu fram um
að hafa fundi t. d. kl. 16—19 eða 18,30—22. Æski-
legt var talið að leitast við að vinna að umræðu
ýmissa mála með hópumræðum og með almenn-
ari þátttöku fundargesta en nú tíðkast.
Tímaritið.
Allir voru sammála um að breyta þyrfti Tíma-
riti VFl verulega. Menn töldu efni þess of ein-
hliða og þurrt. Þar vantaði alveg frásagnir af