Barnadagurinn - 22.04.1937, Síða 2

2
B ARN ADAGURINN 1937
ég vil helst eiga prjónaiöt
frá MALIN þau eru lang-
fallegust, ég er búinn að
skoða allsfaðar.
Kauptu þau hjá M A L IN,
góða m a m m a gerðu það.
HRINGDU
4690
mm
Nýja Blikksmiðjan
Norðurstig 3 B. Sími 4672.
Reykjavík.
Smíðum drykkjarílát
fyrir loðdýr.
<->>«» <o><o> <o><o><<>><<5 <«>■&> <<»<❖>
mám.
Allar
fáanlegar
fegrunar- og snyrtivörur
Reyk|avíkur Apófek
Hjúkrunardeildin
<oXo> <X>Xo} £0X0} æsioi
Vér verðum að horfast í augu við þá staðreynd, að meiri
hluti íslendinga býr nú í borgum, án þess að hafa eignast þau
uppeldisskilyrði, sem hverri menningarborg eru sjálfsögð.
Þar erum við a. m. k. 50 árum á eftir því, sem best gerist með
nágrannaþjóðunum. Og afleiðingin er auðsæ.
Barnavinafélagið „Sumargjöf“ beitir sér fyrir umbótum á
þessu sviði. Og vil eg í nafni félagsins þakka borgarbúum
fyrir þær vinsældir, sem hún hefir átt að fagna. Foreldrum
barnanna þykir vænt um „Sumargjöf“, af því að þeim þyk-
ir gott að vita börn sín í öruggum stað, þar sem allt er gert
tii þess að efla þroska þeirra, siðferðislegan og líkamlegan,
og utan við hættur götunnar. Kénnarar borgarinnar hafa
verið ö'rir á tíma og fyrirhöfn í þarfir „Sumargjafar“. Þeim
er ljóst, áð starfið er að nokkru leyti fyrir þá sjálfa unnið.
Þeir vita, að ekki er nóg að lögleiða skólaskyldu frá sjö ára
aldri. Því að þá hafa þegar gerst þeir kaflar í æfisögu barns-
ins, sem að verulegu leyti marka stefnuna, og eru orsök og
undirstaða þess er eftir fer. Þeir finna muninn á að taka við
hóp, sem hefir verið lögð rækt við ár eftir ár, og öðrum, sem
óx upp á útigangi. Það getur verið eins mikiil munur og á
arfareit og aldingarði. — Það mun varla til sá Reykvíkingur,
jafnvel þótt ungur sé, sem ekki heíir á einhvern hátt stutt
að störfum „Sumargjafar“. Borið rit félagsins, „Sólskin“,
heim á heimili, keypt merki á sumardaginn fyrsta o. s. frv.
Heiðar og innilegar þakkir öllum vinum og velgerðamönnum
félagsins á þrettán árunum, síðan það var stofnað, og þá
ekki síður þakkir fyrirfram fyrir aila hjálp og hiýju í garö
féiagsins nú á sumarmálunum. Aldrei hefir viðbúnaður fé-
lagsins til sumarfagnaðar verið eins mikill og nú, enda hefir
tala félaga „Sumargjafar“ tvöfaldast síðan um síðustu sum-
armál, starfsviðið hefir og tvöfaidast. Félagið stendur í meiri
stórræðum en nokkru sinni fyrr. Og er nú að koma upp í
Vesturbænum góðu og miklu húsnæði íyrir dagheimili Fr nú
fullráðið, að íéiagið starfræki í sínum eigin húsum tvö dag-
heimili á komandi sumri.
Ekki má taka orð mín svo, að eg vilji raupa af afrekum
félagsms. Til þess er mér of ljós vanmáttur þess tii að lyíta
þvi bjargi, sem er viðreisn æskuiýðs þessarar borgar. Það er
sannarlega vilji allra, er að „Sumargjöf" standa, að dagheim-
ili hennar gætu starfað ailt árið. En þess ber að gæta, aó
eins og fjárhag féiagsins er nú komið, nær engri átt, að gera
slikar kröfur til þess. lVleð 9.0uu,uu Kr. rekstrartapi a premur
mánuðum, sem dagheimiim staria, myndi feiagiö reisa sér
hurðarás um öxl með tólf mánaða starii. Þó er pað spá mín,
að ekki verði langt þess aö bioa, ao paö Komi upp vöggustofu
og vísi til vetrar-dagheimiiis og iieira 1 pariir oarnanna, ef
vóxtur þess og viðgangur veröur imur pvi sem att nenr sér
stað hingað til.
Bókin, sem „Sumargjöf“ gefur út að þessu sinni, er að
margra dómi ein hin besta aí hínum átta árgöngum „Soi-
skins“. Þar er í einföldu og barnaiegu samtaisiormi sagt irá
fjölmörgu er daglega ber fyrir augu Reykvikinga, en margt
af því mun nýr fróðleikur, jafnvel fyrir þá fuiiorðnu.
Megi þessi litla bók verða sannarlegt sólskin í heimi æsk-
unnar í Reykjavík, til fróðleiks og gleði.
Með ósk um gieðilegt sumar. Steingrímur Arason.