Barnadagurinn - 22.04.1937, Side 10

10
BARNADAGURINN 1937
SKOLALITIR
Höfum nýlega fengið mjög mikið af
allskonar vatnslitakössurn. Ódýrum
litum l töflum, skúium og túbum,
sem einnig fást lausar.
Kassar með 10—12 litum frá 75 aur.
PENSLAR, margar tegundir.
P A P P í R, i bókum og blokkum.
Fáið ykkur litakassa fyrir sumarið.
„MÁLARINN1,
Simi 1496. Bankastr. 7.
GULLAX
HAFRAMJÖLIÐ
veitir yður þrótt og fjör
Skyldur Reykjavíkur
við börnin.
Eftir Jón Sigurdsson, skólastjóra.
Þegar vorið kemur og sumarið fer í hönd, hér á norður-
hjara jarðar, fær lífið nýjan þrótt, nýja starfsorku, nýja
baráttuhvöt. Allt vaknar af vetrarblundi. Fólkið fær nýjan
svip, djarfmannlegri, glaðari og góðmannlegri. Það rumskar
af fábreytnisdrUnga vetrarins og það endurvaknar til nýrr-
ar vitundar um hlutverk sitt í lífinu og þær skyldur, sem
lífið og þjóðfélagið leggur því á herðar. — En í einu atriði
sofa Reykvíkingar rólegum, draumlitlum svefni vetur og
sumar, vqr og haust og ár fram af ári. Það er um kröfurnar
um nægileg og fjölbreytt viðfangsefni fyrir börnin úti við í
hollu umhverfi og nægilega rúmgóðu fyrir leiki þeirra og
athafnir.
Hér um sofa menn furðu fast. Foreldrarnir sofa, borgar-
arnir sofa og ráðamenn bæjarins sofa. Að vísu hafa ýmsir
kennarar og aðrir einstakir áhugamenn hreyft við þessu
efni, en það hefir borið furðu lítinn árangur. Þó hefir Barna-
vinafélagið Sumargjöf unnið mjög þarft verk með sínum
•dagheimilum. Það hefir unnið á réttan hátt og náð mjög
lofsverðum og þakkarverðum árangri. Margir foreldrar fara
með börn sín út úr bænum á sumrin, þar sem þau hafa holl
skilyrði, og það er ágætt fyrir þau börn og sjálfsagt. En öll-
um fjöldanum kemur þó þetta að litlu eða engu liði. Það þarf
að skapa öllum börnum bæjarins holl leikskilyrði og starfs-
skilyrði í bænum eða nágrenni hans allt árið um kring. Leik-
velli, garða og gróðurreiti að sumrinu, skíðabrekkur og
skautasvell að vetrinum, þar sem þau geta dvalið ótrufluð
af dagsóróa fullorðna fólksins, undir éftirliti og leiðbeiningu
uppeldisfróðra manna. Þetta þarf að koma og koma sem
allra fyrst. En slíkar framkvæmdir geta talist viðunandi því
aðeins, að þær verði til hagsbóta fyrir öll börn bæjarins og
við hvaða kjör, sem foreldrar barnsins eiga að búa.
Þessir leikvangar og starfsstaðir barnanna þurfa líka
að vera jafnt fyrir öll börnin, af því að samfélag við önnur
börn orkar á uppeldi hvers einstaklings og heildarinnar allr-
ar, og okkar fámenna og íatæka þjóð hefir ekki efni á því
að loka þroskalindum uppeldisins fyrir miklum hluta barna
sinna, ekki fyrir einum einasta. Þess vegna verða þær ráð-
stafanir ekki lausn á þessum vandamálum' Reykjavíkurbæj-
ar, sem ekki koma öllum börnum bæjarins að notum. Börn
hinna efnaðri borgara þurfa að alast upp í samstarfi og leik
með öðrum börnum, og börn hinna fátæku eiga kröfu á að
njóta hlutdéildar í þeim þroskalindum, sem þjóðfélagið ræð-
ur yfir.
Reykjavík er bæjarfélag, sem sniðið er fyrir líf íullorðna
fólksins, og svo má segja, að börnunum sé þar hvorki ætlað
rúm né hlutverk. Eldri börnin taka að vísu iíokkra hlutdeild
í hinu hversdagslega lífi bæjarins og þeim viðburðum og at-
vikum, sem ske í heimi fullorðna tolksins, en allt verður það
þeim fjarlægt og óeðlilegt. Og ýngri börnin þjást og van-
^þroskast, af því að þau hafa ekki sinn barnáheim fyrir sig,
þar sem þau gætu lifað sínu sérstaka barnalífi í starfi og