Barnadagurinn - 22.04.1937, Síða 12

BARNADAGURINN 1937
12
Barna-
pelar
púður
sápur
svampar
ávallt fyrirliggjandi í miklu úrvali.
Lyffabúðin IÐUNN
Laugaveg 40.
’^YTXYÍ'W-'^í^ ’SV/'TY? TYý'VT "í . 'y'XyXy.Xy
5 IDUS
t
>;
ís
[©
_
SWAN
SWAN
SWAN
^mæ 1 ir með sér
IMMMMMMMSMMMMMMSSMMMSS
Verzlunin BRYNJA,
Reykjavík.
Selur ávalt:
Fyrsta flokks verkfæri
fyrir trésmiOi, húsgagnasmiði, málara og múrara.
Garðy rkjuverkf ær i,
útsögunartæki og smærri verkfæri fyrir börn.
Útvegum smíðatól við trésmiði nemenda i barnaskólum.
Staðnæmist hér!
Beztu innkaupin á Glervöru, Bús-
áhöldum, Kristal og Vefnaðarvörum.
Munið eftir Edinborgar-leikföngunum.
Leggið leið yðar um Hafnarstræti i
Edinborg
MJÓLKURNEYSLA, framh. af 11. síðu.
sannfærð um notagildi mjólkur- og lýsisneyslunnar í
þágu heilsuverndar, og eru sammála um, að hún eykur
mjög hreysti Og vellíðan barnsins.
4. Með því að hafist var handa um skipulagða mjólkur-
neyslu í skólunum, hvarf að mestu það ófremdarástand,
að f jöldi skólabarna gengi sí og æ með peninga á sér, sem
ætlaðir höfðu verið til kaupa á mjólk og brauði, en fóru
eins oft fyrir sítrón og gómsætt jóðl, sem aðeins jók á
lystarleysi barnsins.
Þessum fjórum ofangreindum atriðum er óhætt að slá föst-
um, sem óhaggandi dómi þeirrar reynslu er fengin er. En af
þeim vil eg hinsvegar leyfa mér að draga eftirgreindar
ályktanir:
1. Mjólkur- og lýsisneyslan í skólunum er nauðsynleg, og
henni verður ekki hætt í skólunum, fremur en t. d. að engum
dettur í hug að lagt verði niður heilbrigðiseftirlit, sund- eða
leikfimiskennsla í skólunum.
2. Mjólkur- og lýsisneyslan þarf að standa yfir ( 5—6
mánuði, eða yfir vetrarmánuðina, þann tíma, sem kaldastur
er, sólar nýtur minnst, og þegar fæði, af ýmsum ástæðum, er
fábreyttast á heimilunum.
3. Það væri réttara í alla staði, að breyta fyrirkomulagi
því, er nú gildir um mjólkurúthlutun í skólum, frá því sem
er, í það horf, að öll börn fengju mjólkina endurgjcúdslaust,
í stað þess, að nú er nokkrum hluta barnanna (börnum efn-
aðri manna) gert að skyldu, að borga fyrir hana í skólunum.
4. Það er sanngjarnt, að ætlast til þess, að skólarnir fái
a. m. k. 5—7 aura afslátt á hverjum lítra mjólkur, miðað við
útsöluverð á hverjum tíma.
Um þes&i tvö síðastgreindu atriði vil eg aðeins að þessu
sinni taka fram eftirfarandi:
Um hið fyrra atriði, það, að réttmætast sé, að skólabörnin
fái ókeypis mjólk, renna mörg og sterk rök.
I fyrsta lagi, að eins og nú háttar til, er bærinn kaupandi
að allri mjólkinni (bæði gjafamjólkinni og eins hinni, er seld
er í skólann). Bærinn eignast þannig nokkur hundruð við-
skiptamenn, sem gegn % lítra mjólkur á dag er gert að
greiða 10 aura.
Þetta er mjög óheppileg og kostnaðarsöm aðferð við dreif-
ingu mjólkurinnar til þessara neytenda, er sést best á eftir-
greindum tölum: Árið 1936 keypti bærinn mjólk í skólana
fyrir um 29.000,00 kr. og seldi aftúr út til barna efnaðra
fólksins fyrir n. 1. 6.000,00 kr. Af þessum 6.000,00 kr.
hefir bærinn orðið að greiða um 50%, eða upp undir 3.000,00
kr. í kostnað við mannahald, prentun 0. fl., sem fyrst 0g
fremst og aðallega hefir skapast vegna þessa fyrirkomulags.
En þessi kostnaður gæti horfið, ef öll börnin fengju ókeyp-
is mjólk.
Þar að auki fullyrði eg, að þetta fyrirkomulag, er nú ríkir,
er ósamrýmanlegt þeim höfuðkostum, er fylgir hinni almennu
skólaskyldu og skóladvöl í ríkisskólunum, að allir njóti þar
sama réttar og sömu kjara.
Með sama fyrirkomulagi er nú ríkir, væri t. d. hægt að
leggja sérstakan nefskatt til bæjarins á börn frá efnaðri
heimilum, er í skóla ganga, sem færi til að greiða kostnað
við heilbrigðiseftirlit vegna þeirra sérstaklega, og þannig
mætti halda áfram út í hreinustu öfgar.
Um hið síðara atriði, að það sé sjálfsagt réttlætismál, að
Mjólkursamsalan gefi skólum, sem þá verða hinir langstærstu