Alþýðublaðið - 15.12.1923, Page 4
4
AL*>ÝÐU*LAÐIÍ»
2 5 % a f s 1 á 11
geium vér af flestum vörum.
© Jðhs. Hansens Enke. ©
Aljiýðnhranðflerðin
selup hln þétt hnoðuðu og vel bökuðu
rfigbranð
úr bezta danska rúgmjelinu, sem hingað flyzt, enda ern
]>aa riðnrkend af neytendnm sem framúrskarandi góð.
Federation
(£rb. federasjón)
heitir þvottasápa, sem sam-
vinnuheildsalan býr til í sápu-
verksmiðjuin s'num í Englandi.
I*es8Í sápr er farin að flytjast
hingaö, og þykir konunni minni,
sem er glögg á þess konar, þetta
vera svo góð sépa, að hún hafl
aldrei átt kost á að þvo úr betri
sápu. — Sápa þrssi fæst í kaup-
félaginu og öllum útsölum þess
og kostar að eíns áttatíu aura
fyrir stykki, sem er jafnstórt og
önnur þvottasápa, sem kostar 90
aura, en sú sápa er að minsta
kosti ekki betri, og kann ske er
hún ekki einu sinni eins góð.
Sápa þessi fæst í öllum útsöl-
um kaupfélagsins, svo að hús-
mæðrum er hægðarleikur að ná
í hana, og það munar um hverja
10 aura núna á þessum tímum.
Verknmaður.
Persónufrelsi og bankar.
Stóibankar í Kaupmannahöín
hafa nýlega lagt bann við því,
að starfsmenn þeirra kvænist
fyrr en þeir íá 5000 kr. í kaup.
Jafnframt hafa þelr á eigin hönd af-
Bozta og billegasta kaffið og
ölið fæst á Nýja kafflhúsinu á
Hverflsgötu 34.
numið kauphækkun fyrir árið
1924, er ákveðin hefir verið með
samningi, og með þvi gert þeim
ófært að kvænast. er ella hefðu
náð kaupmarkinu. Verklýðsfélag
verziunar- og skrifstofufólks hefir
gengist fyrlr hörðum mótmælum
gegn þessn á iundi 30 október
og efnt tii samtaka til varnar
prersónufrelsi þessara manna
gegn bönkunum.
© Steinolía ©
ágættegund
í
Kanpffilaginn
Aðalstræti 10.
Framnesveg 20 C. Fatahreinsun,
afpressun, einnig vent og gert við
föt. Áherzla lögð á vandaða vinnu.
Framnesveg 20 C.
Bdpnr Rioe Burrongha: Sonur Tarzent.
lagöi brúna höndina á nakta öxl hennar. „Meriem!“
Skyndilega þrýsti hann henni að sér. Hún leit hlæjandi
i andlit hans, og hann laut niður og kysti hana beint
á munninn. Hún sltildi hann ekki enn þá; hún mintist
þess ekki að hafa verið kyst áður. Það var mjög gott.
Meriem féll það vel; hún hélt, að Kórak léti þannig i
ljósi gleði sína yfir þvi,"að apinn gat ekki stolið henni;
hún var lika fegin, svo að hún Iagði handlegginn um
háls Kóraks og kysti hann aftur og aftur. Þá sá hún
hrúðuna 1 belti hans, tók hana 0g kysti hana lika.
Kórak vildi segja eitthvaö; hann vildi segja hemii,
hve heitt hann elskaði hana, en ást hans kæfði orðiu,
og mál apanna er ekki auðugt af orðum.
Hór varð trufiun; henni olli Alu'it, — stutt úrr, ekki
liærra en það, sem Akút hafði áður látið til sin heyra,
en hljómurinn í þvi var öðruvísi, og hann skildi Kórak.
Það var aðvörun. Kórak leit snöggt upp frá hinu fagra
andliti, er var svo nærri honum. Skynfæri hans tóku til
starfa. Eitthvað nálgaðist!
Dráparinn færði sig að hlið Akúts. Meriem var rétt
aftan við þá. Þau stóðu eius og likneski og stöi ðu inn i
þyknið. Hávaðinn, sem dregið hafði að sér athygli þeirra,
óx, og út úr skóginum kom stór karlapá fáein fet frá
þeim. Dýrið stanzaði, er það sá þau. Það gaf viðvörun-
arurr aftur fyrir sig, og augnabliki síðar kom annar
api varlega i ljós. Á eftir honum komu fleiri, —. bæði
Jsarl og kven-dýr og ungar, unz fjörutiu loðin skrimsli
gláptu á þau þrjú. Það var flokkur dauða konungsins.
Akút tók fyrstur til máls; hann henti á skrokk dauða
apans.
„Kóralc, hinn mikli bardagaapi, hefir drepið konung
ykkar,“ urraði hann. „Enginn i slcóginum er meiri en
Kórak, sonur Tarzans. Kórak er nú konungur. Hvaða
karlapi er Kórak meiri?“ Þetta var áskorun til sérhvers
apa, er efaðist um rétt Ivóraks. Aparnir inösuðu og
kurruðu innbyrðis um stund. Loksins geklc ungur api
fram úr hópnum og urraði ákaflega.
Dýrið var geysi-hraustlegt og i broddi lifsins; hann
var einn þeirra sjaldgæfu apa, er hvitir menn leita mjög
eftir vegna sögusagna svertingja, er lengst búa inni i
skóginum. Svertingjarnir sjá jafnvel sjaldan þessa stóru,
loðnu frummenn.
■HEammasHHHHHEaHEaHSH
„Tarzan“, „Tarzan snýr aftur", „'Dýr Tarzansf
Hver saga koat.ar að eins 3 kr„ — 4 kr. á betii
pappír. Sendar gegn póstkröfu um alt land. Látið
ekki dragast aö ná í bækurnar, því að bráðlega
hækka þær í verði. — Allir skátar lesa Tarzan-
sögurnar. — Fást á afgreiðslu Alþýðubl.Hðsms,