Bræðrabandið - 01.05.1966, Blaðsíða 6

Bls. 6 - Eræðrabandið - 5.tbl.l966
sv?r þeirra. Eg var að hnrast mikið og ég var orðinn hjartveikur,
mntur bragðaðist mér illa og ég var mjög mæðinn. Eg varð að gera eittw
hvað."
Og Paul lét til skarar skríða þó það væri erfitt og læknar, sem
sjálfir voru ofurseldir eiturlyfjanautn, hjálpuðu ekki. Þeir eiga sök
á mikilli þjáningu.
Paul sagði:"Eg ákvaö að hætta einn dag í einu. Á hverjam morgni
endurnýjaði ég ákvörðun mína. Pyrstu dagarnir voru hræðilegir."
En með hjálp konu sinnar, bæn og þolinmæði var sigurinn unninn.
"Eftir vissan tíma fer áhuginn að minnka og svo kemur tilfinningin um
nð eitthvað mikið hafi gerst."
"Eg ákvað að láta peningana, sem annars heföu farið í tóbok;, í
bauk og gefa þá líknarfélagi. Annanhvern dng lét ég 5o cent í baukinn
og þegar lo$> voru komnir sendi ég þá til CARE (sem er þekkt líknar-
félag). Þegar ég hafði sent CARE 4o$ fór ég að gefa öðrum félugum.
Mér líöur svo mikið betur ná,"
Paul L. er hamingjusamur og virtur borgari í Hasting í Nebraska
og hélt nýlega upp á 33 ára starfsafmæli sitt sem starfsmaöur Mobile
Oliufyrirtækisins.
Miklu góöu væri hægt að koma til vegar, ef fé þoð, sem varið er
til reykinga og annarra heilsuspillandi nautna, væri notaö í þjónustu
mEinnúöar og uppbyggingar.
Móðir og sonur ákváöu að þjóna Guöi og hlýöa orði hans. Sonurinn
var 16 ára, Hann gat ekki fengið fri á hvildardögum,þar sem hann
vann,og næsta kvöld kom faöirinn heim með þær fréttir, að hann hefði
fengið uppsögn þar sem hann vann án þess að eiga nokkra sök á þvi
sjálfur. Erfiðir dagar fóru í hönd.
Móðirin hafði ákveðið að greiða tiund í fyrsta sinn þessa viku,
og fáeinum dögum eftir að hún hafði tekið þá ákvörðun, kom það í ljés
að hún fengi enga vikupeninga, Hún afréð að standa samt fast við
ákvöröun slna um að greiða tíund, þétt illa horfði. Hún hugsaði sem
svo, að þannig gæti hún reynt Guð, hvort hann stæði við orð sín.
Svarið kom fyrr en hún átti von á - áður en næsta vika var á
enda höfðu faðirinn og sonurinn fengið vinnu þar sem kaupið var
nákvæmlega helmingi hærra en það, sem þeir höfðu áöur fengiö.
Umbun Guös kemur ekki alltaf svona fljétt, en enginn trúaöur
mun geta sagt að hann hafi liðið skort vegna þess að hann greiddi
Guði það, sem honum tilheyrir. Efnin blessast betur - og þeir
peningar, sem eftir eru þegar titindin hefur verið greidd, endast
betur, . ,„r T
A.W. L.
tt tf !!1l f» M íl t.t tf I! ft tl !! H lf tt I! ff tt f! tl II tf IT tt !f tt II t! M ft tt II
Ritstjóri: Júlíus Guömundsson
Utgefengur: Aðventistar á Islandi