Bræðrabandið - 01.11.1966, Side 3

T^JARNI
r1 17>Nristindómsins
"I Antíokkíu voru lærisveinarnir fyrst kallaðir kristnir." Post.11:26
Samkvamt alfræðibók Websters er "kristindómur opinberun á Guði fyrir
Jesúm Krist, en fyrir hann hefur mannkyninu veriö veitt sáttargjörö og
nýtt andlegt líf í samfélagi við Krist."
Nú á tímum hafa orðin "kristiun" og "kristindómur" glatað miklu af
upprunalegu gildi sínu. Misnotkun á þessum hugtökum i því skyni að
hylja fjöldann allan af ókristilegum verkum og trúarskoðunum hefur
orðið þess valdandi aö kristin trú hefur falliö svo i áliti margra
manna að þeir hafa hafnað henni og höfundi hennar.
UPPRUNI ORÐSINS KRISTINN
Margar getgátur eru til um uppruna orösins "kristinn". Beztu
skýringu þess hef ég fundiö í Biblíuskýringum Adam Clarks. Hann segir
svo um Postulasöguna 11:26:
"Hafi nafnið verið gefið samkvæmt fyrirmælum Guös, er líklegast
að Páli og Barnabasi hafi verið falið að gefa það. Orðið "kristinn"
er þá frá Guði komið eins og hyllin og helgunin, sem nafnið felur í
sér, verður að vera frá Guði komin. Áform Guðs var að allir trúaðir
hefðu eitt hjaz’ta og eina sál og litu á hann sem föður sinn. "Kristinn"
er því æðsta heitið sem maðurinn getur borið og - hafi menn nú hlotið
það frá Guði eins og útlit er fyrir - hversu dýrlogt er þá ekki heitið]"
Orðið "kristinn" kemur einungis tvisvar sinnum fyrir á öðrum
stööum í Biblíunni. Það er í Postulasögunni 26:28 þar sem sagt er frá
samfundum Páls og Agrippa, Samvizka konungsins hafði verið stungin
af látlausri vörn postulans og hann er knúinn til að segja:"Lítið
vantar á að þú gerir mig kristinn." Páll bar ávallt dauða Krists £
líkama s£num. Samband við Pál þýddi þvi samband við Krist. Svo virðist
sem Agrippa hafi fundið þetta - sannan og lifandi kristindóm.
ÁHRIP KRISTINBÖMS
Eftir ósigurinn £ sambandi við handtöku Krists lærði Pétur að
skilja áhrif sannkristins lifernis. Um þjáninguna, sem fyrir hjálp
Guðs getur leitt menn til sigurs, segir Pétur eftirfarandi:"Bn ef hann
l££>ur svo sem kristinn maður, þá fyrirverði hann sig ekki, heldur gjöri
Guö vegsamlegan með þessu nafni." l.Pét.4:l6
Með þessa hluti £ huga skulum við athuga kristna S.D.Aðventista
og sjá hverskonar persónur þeir eiga aö vera. Hvernig greinir hann
milli þess að vera sannkristinn og hins að vera nafnkristinn? Á dögum
Krists var sfðari hópurinn nefndur Parfsear. Þeir voru strangir og
löghlýðnir en þá skorti kærleika, langlyndi, góövild, hógværð, miskunn-
semi og meðaumkvun.
Páll segir i bréfi s£nu til Korintumanna:"Þvi að vér framgöngum i
trú, en ekki f skoðun." 2.Kor.5:17