Bræðrabandið - 01.11.1966, Blaðsíða 12

Bls. 11 - BRjSDRABAítDIÐ - ll.tll.' 66
3. KAFLI ÚR BÖKINNI
DESIRE. 'OP AGES
FYLLING TÍMANS
:ií>egar fylling tímans kom, sendi Guð son sinn,...til pess
að hann keypti lausa þá, sem voru undir lögmáli, svo að vér fengjum
sonarréttinn.w Gal.4:4,5.
Koma Frelsarans var sögð fjrrir í Eden. Þegar Adam og Dva
fyrst lieyrðu fyrirheitið, bjuggust þau við skjótri uppfyllingu
þess. Þau fögnuðu komu síns fyrsta sonar og vonuöu að hann vmri
ef til vill Prelsarinn. En uppfylling fyrirheitisins taföist.
Þeir, sem fyrst var gefið fyrirheitiö, déu án þess aö sjá það
rætast. Prá dögum Enoks var fyrirheitið endurtekið í gegnum
ættfeður og spámenn, til þess að halda lifandi voninni um komu
hans, og samt kom hann ekki. Spádámur Daníels opinberaði tíma
lcomu hans, en rnargir rangfærðu boðskapinn. Öld eftir öld leiðj
rödd spánannanna þagnaði. Hönd kúgarans var þung á Israel, og
margir voru reiðubúnir að hrópa:"Tíminn dregst, og allar vitranir
reynast marklausar.11 Euek.l2:22
En eins og stjörnur himins ferðast á sínum ákveðnu brautum
um hinn mikla alheim, þannig hafa Guðs áform sinn ákveðna tínia,
Fyrir táknmyndir reyks og myrkurs hafði Guð opinberað Abraham
ánauö ísraelsmanna í Egyptalandi, og hann kunngj örði að þeir
skyldu vera ánauöugir í fjögur hundruö ár. "Og síðar,11 sagöi hann,
"munu þeir þaðan fara með miklum fjárhlut.” l.Mós.15:14. Gegn
þessum orðum barðist allt hið hrokafulla heimsveldi Paraás til
einskis. "Einmitt á þeim degi" sem hið guðlega fyrirheit benti
til :,fóru allar hersveitir Drottins út af Egiptalandi. ” 2 ,ilós.l2:41
Það var eins á himni. Tími lcomu Krists hafði verið ákveðinn. Þegar
hin mikla stundaklukka tenti til þess tíma, fæddist Kristur £ Detle-
heim.
"En þegar fylling tímans kom, sendi Guð son sinn.” PorsjÓn
hafði stjórnað ákvöröunum þjóðanna og öldu mannlegra tilhneiginga
og áhrifa, þangaö til tíminn var kominn fyrir komu Frelsarans.
Þjóðimar voru sameinaðar undir eina ríkisstjórn. Eitt tungui'aál
var mjög víða talað, og var allstaðar viðurkennt sem mál bóloaennt-
anna. Prá öllum löndum söfnuðust hinir dreiföu Gyðingar til
Jerúsalem til hinna árlegu hátíðahalda. Þegar þeir sneru aftur til
heimkynng sinna gátu þeir dreift boðskapnum um komu Messíasar um
víöa veröld.
Um þetta leyti var heiðindómurinn að missa tök sín á fólkinu.
Menn voru þreyttir á viðhöfn og ósannindum. Þeir þráðu trúarbrögð,
sem gátu fullnægt þrá hjartans. Það virtist sem Ijós sannleikans
væri ekki lengur meðal mannanna, en samt sem áður voru sálir, sem
voru leitandi að ljósi og sem höfðu við sorg og erfiðleika að
stríða. Þær þyrsti eftir þekkingu á hinvim lifandi Guði, eftir
fullvissu um líf hinum megin grafarinnar,
Þar sem Gyðingamir höfðu horfið frá Guði, hafði trúin myrkv-
ast, og von næstum hætt að lýsa upp framtíðina. Orð spámannanna