Freyr - 01.09.1962, Blaðsíða 16

274
FRE YR
svo hef ég þurft um 20 tonn á árl handa
hænsnunum af aSkeyptu fóðri, korni og
varpmjöli, það heíur nú hækkað í verðl
með síðasta árs ráðstöfunum. Svo hef ég
fastan mann allt árið. Hann kostar yfir 10
þúsund krónur auk fæðis og húsnæðis.
Dýralæknirinn kostaði mig um 800 krónur
árið sem leið. Fasteignaskattur var um 1000
krónur. Ég skulda nú svipað og þegar ég
keypti jörðina 1951, um 90 þúsund. Vextir
af föstum lánum eru sex og hálft prósent
svo vaxtaupphæðin er um 6000 á ári. Svo
getur þú sjálfur reiknað hvað eftir verður
handa okkur.
— Ég sé að þú kemst vel af, svara ég. Og
ég sé að þú hefur haft efni á að kaupa
góðan bíl. Og svo sé ég að þú hefur lagt
miðstöð í íbúðarhúsið og byggt við það pall
og tröppur. Þetta hefur allt kostað eitthvað.
— Já, blessaður vertu, það er ekki víst
að það sé búið. Nú liggur fyrir að byggja
kvist á íbúðarhúsið. Konunni þykir það
kollótt, svona kvistlaus lengja.
— Henni þykir húsið ekki nógu stórt til
að hirða það, eða kannske verður hennar
hlutverk of lítið þegar hjáverkin við
hænsnahirðihguna mjnnka ef þú fargar
hænsnunum, gríp ég fram í.
En hvernig er það, ert þú hættur að
hugsa um að selja og kaupa betri jörð, einu
sinni datt þér það í hug?
—- Já, þetta með að stækka húsið er nú
Helgu mál, ekki fyrir það að hún hafi ekki
nóg að gera, hún hefur ævinlega verið með
í öllum störfum, en hún hefur engin börn
um að hugsa svo að henni finnst húsverkin
ekki svo erfið. En hitt, með söluna — ætli
að það verði nokkuð um slíkt. Fasteigna-
salinn bauð mér í fyrra 270 þúsund fyrir
allt saman — það ætti þá að vera 300 þús-
und króna virði nú, vonandi, en hvað fengi
maður í staðinn ef selt væri?
Jörðin er ekki kræfari á vinnuafl nú en
þegar ég tók við og léttara er að hirða
akrana; nú er þar ekkert illgresi, en auð-
vitað er meiri vinna að hugsa um 58 gripi
og svínin en þegar hvort tveggj a var aðeins
helmingur að höfðatölu.
★ ★
Tímínn líður. Ellefu ára búskapur er að
baki. Umgengni öll er i bezta lagi bæðl úti
og lnni. Sumarræstlng í peningshúsum er
ekki komin til hún verður framkvæmd fyrir
uppskerutíma. En inni í húsi hjá Helgu er
allt í röð og reglu. Hún getur fleira en
verið ráðskona á skólabúi og passað
hænsni. Hún kann að halda hlutunum í
lagi. Nú, þar eru heldur engin börn til að
trufla því að þýzka telpan, sem þar er í
sumar, 14 ára, og 13 ára piltur úr Reykja-
vík, sem er hjá Niels til gagns og gamans
í þriggja mánaða sumarfríi sínu, færa víst
ekki hlutina úr lagi fyrir húsmóðurinni.
Allt er hreint og fágað. íslenzkar myndir
prýða veggi í stofunum og íslenzkur fáni
er á íslenzkri stöng í dagstofunni. Niels var
góður .,sendiherra“ sinnar þjóðar og sinn-
ar stéttar úti á íslandi fyrir 15 árum. Hann
sýnir íslandi rækt og hefur verið málsvari
okkar við viss tækifæri. Og Helga og Niels
eru miklu meira en meðal-fulltrúar sinnar
stéttar í heimalandinu. G.
Gráðaostur og kvef
Forstöðukona matsölustaðar nokkurs á Lá-
landi í Danmörku hefur sagt stjórn mjólkurfé-
lagana þar í landi frá reynslu sinni um 10
ára skeið, þar sem hún hefur veitt því eftir-
tekt, að nokkurt samhengi er milli ostaneyzlu
og kvefsælni.
Það er endurtekin reynsla mín, segir konan,
að þeir, sem borða gráðaost, fá sjaldan kvef
og þeir sem kvefast og borða ostinn losna miklu
fyrr við kvefið en hinir, sem aldrei borða hann.
Sama er að segja um hálsbólgu.
Við notum allar tegundir osta en ég hef ekki
veitt því eftirtekt að aðrar tegundir þeirra
hafi svona læknandi áhrif, aðeins gráðaostur-
inn hefur þessi áhrif, segir konan. Gráðaostur,
hrærður með rjóma og söxuðum hnetum, er
hreinasta hnossgæti á kex og á fleiri vegu má
matreiða hann og skapa þannig fjölbreytni.
Þetta kemur ekki ókunnuglega fyrir hér á
íslandi. Það er þekkt, að matarlystin eykst við
að borða gráðaost og vissir aðilar hafa þótzt
veita eftirtekt líkum áhrifum hans og konan
á Lálandi segir frá.
Líklega er hér um staðreynd að ræða og
sennilegt að sveppirnir í ostinum framleiði efni
skylt penisillíni, er hefur umrædd áhrif.