Freyr - 01.05.1970, Blaðsíða 35

Efsta súluröðin sýnir hita hvert ár 1931—1969, meðaltal tíu mánaða desember—september, frávik frá
meðallagi áranna 1931—1960. Miðröðin sýnir áætlaðan töðufeng samkvæmt hitafari, hestburði af hektara
á landinu öllu. Neðsta röðin táknar, hvað töðufallið reyndist hvert ár, miðað við 100 kg af hreinu köfn-
unarefni á hektara.
að fyrir hvert hitastig í árshita á hverjum
stað breyttist töðufall um 10 hestburði af
hektara. Gæti þetta virzt mun meira en út-
reikningar mínir sýna, en þessi munur staf-
ar þó að mestu leyti af annarri framsetn-
ingu á sama fyrirbrigðinu. Mínar tölur eru
miðaðar við landið í heild, og var það
gert af ýmsum hagkvæmnisástæðum eins
og áður segir. En það er augljóst, að þar
sem áraskipti hitans eru yfirleitt mun
meiri á Norðurlandi en á Suðurlandi,
verða áraskiptin í heyfengnum sunnan
lands miklu minni en fyrir norðan. Nú
vill svo til, að mikill meiri hluti hey-
skapar á landinu er sunnan lands. Ára-
skipti heyfengs á landinu öllu hljóta því að
verða minni miðað við hitafar en þau eru
í hverri sveit fyrir sig. Tel ég því, að niður-
stöður Sturlu þurfi engu að breyta um þær
ályktanir, sem ég hef dregið um áhrif hit-
ans á heyfeng landsmanna.
En þess er þó vert að geta, að mér virðist,
að tímabilið 1951—1968, sem Sturla athug-
aði, gefi ef til vill dálítið ýkta mynd af raun-
verulegum áhrifum hita á töðufall. Svo er
mál með vexti, að nú á síðustu árum, þeim
allra köldustu, má búast við, að tölur um
heyfeng af ræktuðu landi séu of lágar, þar
sem ekki er talin með sú taða, sem er notuð
til beitar, einkum fyrir nautpening. Sé þetta
F R E Y R
215