Freyr - 01.12.1977, Blaðsíða 25

Tafla 1. Fjöldi lamba af einstökum litum flokkuð eftir landshlutum.
Landshluti Hvít Grá Svört Mórauð Grámórauð Goltótt Botnótt Flekkótt Samtals
Vesturland 17.859 765 952 290 52 139 280 253 20.590
Vestfirðir 11.568 971 690 328 92 83 179 404 14.315
Norðurl. vestra 16.060 919 1.071 342 42 100 83 142 18.759
Norðurl. eystra 39.031 2 254 2.020 841 142 159 313 529 45.289
Austurland 10.383 1.630 1.064 225 100 143 230 394 14.169
Suðurland 18.354 1.151 956 355 85 69 156 295 21.421
Samtals 113.255 7.690 6.753 2.381 513 693 1.241 2.017 134.543
eru hvít, í Sf. Þistli eru 97,9% af 2.153
lömbum hvít.
Þegar nánar er litið á skiptingu goltóttra,
botnóttra og flekkóttra lamba á grunnlitina,
kemur fram vísbending um, að eitthvað
muni til af grágoltóttum og gráflekkóttum
lömbum, sem séu skráð svartgoltótt og
svartflekkótt.
Af hvítum lömbum eru 37,2%, sem skráð-
ur er á litblærinn. Af þeim eru 38,2% sögð
alhvít. Ástæða er til að hvetja bændur til
að gera meira af því að skrá nákvæmlega
lit hvítu lambanna.
Þessar upplýsingar benda til, að tíðni
erfðavísa fyrir mislitu hjá íslensku sauðfé
sé um 0,4, sem er í ágætu samræmi við
það, sem áður hefur verið áætlað. Stefán
Aðalsteinsson hefur áður á grundvelli upp-
lýsinga um innlagða ull ætlað tíðni þessara
erfðavísa 0,45.
Fjölbreytni litarerfðanna er nýtt mjög
takmarkað í íslenskri sauðfjárrækt í dag.
Nokkrir bændur fást að vísu við ræktun á
gráu fé og einstaka rækta mórautt fé, en
ull af því er í háu verði. Full ástæða er til
að ætla, að í þessari fjölbreytni liggi sér-
stæðir möguleikar til verðmætasköpunar,
og þá geta slíkar upplýsingar, sem í dag
eru lítið annað en skemmtilegur fróðleikur,
orðið hagnýtar upplýsingar. Hin staðgóða
þekking á erfðum sauðalita, sem fengist
hefur með rannsóknum Stefáns Aðalsteins-
sonar, gerir að verkum, að í dag getur
hvaða bóndi sem er ræktað lömb af þeim
lit, sem hann kynni að hafa áhuga á.
Heimild: Stefán Aðalsteinsson, 1973. Tíðni
á erfðavísum fyrir mislitt í íslenzku sauðfé,
Búnaðarblaðið, 11: 65.
Fjölbreyttni í litum lífga upp á
hjörðina, — en þeir geta líka
aukið arðinn.
F R E Y R