Alþýðublaðið - 11.11.1919, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið
Gelið út af Alþýðnílokknum.
1919
ÞnðjudagiDn 11. nóvember
12. tölubl.
Unðirtyllan komin á
stðjana.
(Frh.).
Um verkfallið er mönnum orbið
kunnugra, en að það sé hægt að
ftota það til árása á Ó. F. Allir
v>ta nú, að útgerðarmenn neyddu
tiáseta út í það, með því að ætla
shki að borga þeim nema liðlega
Priðjung af sannvirði lifrarinnar,
svo og það, að iifrarverðið fékst
bsekkað með verkfallinu úr 35 kr.
yPP í 60 krónur. Það skaðar þvi
®kki ólaf, þó Einar hrópi að hon-
Verkfall! Verkfall! Aftur á
153óti getur verib, að það minni
®inhvern á mann, sem lagði niður
®tarf sitt í þágu landsins, þegar
^ánn með ósvífni sinni hafði snýkt
sér þar út há eftirlaun, en gerð-
lst síðan leigutól auðvaldsins fyrir
15 þús. kr. árslaun.
Þá er sambandsmálið.
í’að bar ekki á öðru, en að
^torgunblaðinu líkaði við Ólaf í
sarnbandsmá]inu í fyrra sumar,
^egar Alþýðuflokkurinn hafði sent
Olaf til Danmerkur til viðtals við
óanska jafnaðarmenn. Mgbl. flutti
tá mörg skeyti um það, hvað Ól-
atur sagði, og flutti síðar viðtöl
úanskra blaða við hann, eins og
iíka var eblilegt. Borgbjerg ritstjóri,
Sem var einn í sendinefndinni
óönsku, sagði á fundi með jafn-
uðarmönnum hér í Rvík, að áreið-
aÚlegt væri, að engin sendinefnd
h0íði komið frá Danmörku til ís-
5ands, ef Ólafur hefði ekki komið
Eanmerkur, því þá hefðu jafn-
aharinenn látið málið afskiftalaust,
®n afstaða flokkanna í danska
kioginu, til þess að senda nefnd
i'i íslands, hefði þá verið:
Með: Radikali flokkurinn.
Móti: Hægrimenn.
Látið málið afskiftalaust: Vinstri-
^Qnn, Jafuaðarmenn.
h G. Christensen (vinstri), sem
’Var
einn af nefúdarmönnunum,
sagði í Fólksþinginu, þegar þetta
kom þar fyrst til umræðu, að
vinstrimenn hefðu eDga trú á að
samningar gætu tekist, þar eð
slíkt hefði þegar einu sinni verið
reynt (1908). Og hefðu jafnaðar-
menn tekið sömu afstöðu til máls-
ins, hefði ekkert orðið úr samn-
ingum, en það hefðu þeir gert, ef
Ólafur hefði ekki komiö til Dan-
merkur.
Alþýðuflokkurinn á því meiri
þátt í því, að samningar tókust,
en nokkur annar flokkur, og Ó1
afur Friðriksson fyllilega eins mik-
inn þátt í því, að samkomulag varð,
eins og Einar Arnórsson, sem sat
í samninganefndinni og tók þar
sérstakt kaup fyrir starf sitt, þó
hann hefði dagpeninga sína sem
alþingismaður og auk þess 6000
kr. árslaun úr landssjóði (samein-
uð prófessorslaun og ráðherra-
eftirlaun).
Annars má geta þess hér, að
ÓJafur reyndi fyrst til þess að fá
jafnaðarmennina dönsku til þess
að berjast fyrir því, að ísland
fengi fána, án þess að samið yrði
um sambandsmáliD, og ef til vill
hefði það fengist, ef ekki hefði
komið fregn um það héðan, til
Khafnar, að íslendingar vildu
ólmir semja (en hér i Rvík var
sagt, að Danir væru mjög fíknir
í það). Ó. F. vissi það sem sé,
að þingmenn, sem höfðu haft
sjálfstæðismál að atvinnu svo ár-
um skifti, mundu ekki fúsir á að
binda enda á það mál. Enda er
það almælt, að Einar Arnórsson
hafi aðallega látið til leiðast að
vera með samningunum, af því
hann gerði sér von um, sem
heldur ekki brást, að hann fengi
bita, þar var sæti í millilanda-
gefndinni (en þá átti hann ekki
von á þeim hvalreka, að eiga
kost á að selja starf sitt til varn-
ar auðvaldinu fyrir ærna borgun).
Hvað við víkur sameiginlega
borgararéttinum, sem Alþýðuflokk-
urinn lýsti yfir að hann gæti
gengið inn á, þá vita allir nú, að
Kosningaskrifstola
Alþýðuflokksins
er fram að kosningum í Good-
templarahúsinu uppi. Opin frá 10
árdegis til 10 síðdegis.
Konur og menn komið og at-
hugið hvort þið eruð á kjörskrá.
það var orð í tíma talað, og að
nefndin, og síðar þingið, gekk al-
gerlega inn á þá stefnu Alþýðu-
flokksins. Því engum heilvita
manni dettur í hug að segja, að
það gildi ekki sameiginlegur borg-
araréttur fyrir Dani og íslendinga,
þó hver þjóðin fyrir sig hafi rétt
til þess að veita borgararétt. Og
öll atorka, öll lögvísi og allur vilji
Einars Arnórssonar til þess að
snúa svörtu 1 hvítt, hrekkur ekki
tÉ til aö blekkja menn í þessu.
(Frh.).
Skritinn er €iur.
Einar undirmaður Finsens hefir
í tveimur síðustu blöðum „sann-
leiksmálgagnsins" stagast á því,
að Ólafur Fribriksson vildi hætta
togaraútgerð, en hefja í staöinn
smábátaútgerð. Sá er fyndinn!
Eða kannske hann sé svo vit-
grannur, eða illgjarn, eða „sann-
leiks“-elskandi að hann kunni ekki
betri skil á skoðunum þess, sem
hann er að hnýta í? Eða kannske
hann þykist hafa leyfi til þess, að
fara með vísvitandi lygi, síðan
hann seldi sál sína? Settur pró-
fessor í lögum við Háskóla ís-
lands, má auövitað bera ýmislegt
á booö fyrir alþjóð, sem skipuð-
um prófessor liðist ekki!! Kannske
ráðherranum fyrverandi, sem
gleypti „Fyrirvarann“, sem hann