Mjölnir - 21.12.1962, Síða 1

TIL SIGLFIRÐINGA
Við send'um ölluin Siglfiiðingum, sérstaklej’a [ió Þrótlar-
félögum vinum okkar og samherjum innilegustu
jóla- og nýársóskir.
STEINÞORA EINARSDOTTIR. GUNNAR JOHANNSSON.
GUÐMUNDUR BÖÐVARSSON:
fimm vers úr gamnldngs
ttúnrljóði
Og ég skal gjarnan játa enn að sinni
að ég var myrkhrætt barn í æsku minni,
og jafnvel miklu meira að slíku kvað
en mamma og pabbi fengju að vita það.
Og sál mín var sem lítill fugl á flótta
er finnur hvergi skjól í sínum ótta
og næturvindar hrekja stað úr stað.
En börnum þeim er drottinn bauð að dreyma
í dul og þjáning milli tveggja heima,
þeim gaf þó stundum fagursýh að sjá
í svip, er skýjum létti snöggvast frá:
þú, friðarland, að baki hvítra hranna,
þú, hulduland í vonsýn þúsundanna,
þín strönd er græn og frjó og fjöll þín blá.
Hví skyldi ei sá, er heyrði heiminn stynja
í hatursbáli, leita þar til vinja
sem aldrei streymir bróðurblóð í sand,
og barn sitt fræða um sjálfs sín draumaland.
Hve gott að vona að framtíð friði vafin
sé föðurlausum vís og Ijósöld hafin,
er okkar eigin báta ber í strand.
Því meir sem dimman dregur tjald sitt yfir
þess dýrri verður geisli sá er lifir,
því vil ég, fyrr en fell ég eins og strá
í firnsku og þögn af sláttumannsins Ijá,
þinn andblæ finna ofar hyl og straumi
þú óskaland, er fyrr ég leit í draumi
og vita til þín nokkru nær en þá.
Ó, gef mér svar við barnabænum mínum
og birt mér landsýn heim að ströndum þínum,
og lát mig undrast hversu hátt þig ber
úr húmsins myrka sæ við fætur þér,
gleð augu mín með öllum þínum litum,
lát angan þrna berast mér að vitum,
seg fram þitt Ijúfa Ijóð í eyra mér.
L_r ——-------------------———i
Fiðlusveif Tónskóla Siglufjarðar. Grein um skólann bíður næsfa blaðs.
Byltingin á Kúbu
Heimskringla hefur nýlega gef-
ið út bókina Byltingin á Kúbu,
eftir Magnús Kjartansson rit-
stj óra, en Magnús dvaldist á Kúbu
um nokkurra vikna skeið á s.l.
sumri.
Eitt af því fáa, sem kommún-
istar og andkommúnistar hafa lil
skamms tíma verið algerlega sam-
mála um, er það, að til þess að
hægt sé að gera kommúnistiska
byltingu og stofna sósíalistiskt
þjóðfélag, þurfi að vera fyrir
hendi í viðkomandi landi sósíalist-
iskur stjórnmálaflokkur, sem
stjórni valdatökunni og skipu-
leggi uppbyggingu hins sósíalist-
iska þjóðfélags. En á Kúbu þró-
uðust atburðirnir þvert ofan í all-
ar kenningar, og er sú þróun eitt
dæmi þess, hvernig allar leiðir
stefna nú til sósíalisma og hversu
furðulegar þær leiðir geta verið:
Gerð er uppreisn gegn harð-
stjórn og óstjórn siðspilltrar
valdaklíku í þeim tilgangi að
tryggja þjóðinni yfirráð í landi
sínu og þolanlega heiðarlegt
stjórnarfar.
Uppreisnarmenn sigra. En höf-
uðvígi andkommúnismans, Banda-
ríkin, neyða Kúbustjórn til að
koma á sósíalistisku hagkerfi stig
af stigi, loka jafnvel ölium leið-
um hennar til verzlunarviðskipta
nema við sósíalistisku löndin.
Allöngu síðar er lýst yfir, að
gerð hafi verið sósíalistisk bylting
í landinu.
Að síðustu er hafizt handa um
stofnun sósíalistisks stjórnmála-
ílokks til að hafa á hendi forustu
um stjórn hins sósíalistiska þjóð-
félags, — og því verki mun ekki
enn lokið!
Svona öfugmælakennd getur
söguþróunin verið á miklum tíma-
mótum. Við lestur bókar Magnús-
ar Kjartanssonar verður rás þró-
unarinnar á Kúbu auðskilin. Sósí-
alisminn var eina færa leiðin til
lausnar á vandamálum þjóðarinn-
ar. Það var aðeins um tvennt að
velja: sósialisma eða uppgjöf. Og
sú mynd, sem dregin er upp í bók-
inni af Fidel Castro og félögum
hans, skýrir hvernig á því stóð,
að þeim fór ekki eins og svo mörg-
um byltingaleiðtogum í rómönsku
Ameríku, sem gefizt hafa upp
fyrir hinu margfalda ofurefli. Það,
sem gerði gæfumuninn, var óbil-
andi kjarkur og siðferðisþrek
hinna kúbönsku leiðtoga.
Fidel Caslro er án efa einn sér-
stæðasti og áhrifamesti persónu-
leiki, sem nú er uppi. Bók Magnús-
ar gefur glögga mynd af þessum
furðulega manni, sem einna helzt
minnir á útvalda leiðtoga, sem oss
eru aðeins kunnir af bókum. Eld-
móður hans, kjarkur hans, áhrifa-
vald ræðu hans, æðruleysi hans og
sigurvissa gagnvart ofureflinu,
jafnvel líkamsvöxtur hans og
skeggjað andlitið leiðir hugann
að spámönnum forngyðinga,
Móse, Elíasi og Makkabeunum, og
myndum þeim, er trúaðir menn
hafa gert sér af þessum innblásnu
heljum, sem með óbilandi sið-
ferðisþreki sínu og algerri full-
vissu um réttmæti málstaðar síns
sönnuðu þjóð sinni, „að sigrar
eru að minnstu leyti komnir undir
vopnum en að mestu leyti undir
siðgæði“, — og sköpuðu þjóð,
sem enn heldur velli, eftir meira
en tvö þúsund ára þrengingar.
Magnús rekur í bókinni í stór-
um dráttum hina reyfaralegu sögu
um uppreisnina, sem fæstir mundu
trúa, ef hún væri ekki margstað-
fest af blöðum og útvarpsstöðv-
um um allan heim. Þá segir hann
glöggt og skilmerkilega frá núver-
andi viðfangsefnum Kúbustj órn-
ar, framtíðaráformum og ýmsum
erfiðleikum, sem hún á - við að
stríða. Eru þessu m. a. gerð skil
í viðtali, sem Magnús átti við Che
Guevara, lækni, skæruliðaforingja,
marxista og skipulagssnilling, sem
„alltaf er að finna þar sem vand-
inn er mestur“, og er nú iðnaðar-
málaráðherra og formaður áætl-
unarstjórnar Kúbu. Þá veitir bók-
in ágæta fræðslu um náttúrufar og
landshætti í þessu auðuga og
fagra sólarlandi, þar sem meðal-
Framh. á 3. síðu.

Fró Kúbu. —
Fremst á myndinni Dorticos forscti og Castro forsætisróðh.