Ný vikutíðindi - 04.08.1961, Side 4

4
NÝ VIKUTÍÐINDI
A
Flugáætlun dagsins var:
Keykjavík — Hólmavík —
Gjögur — Sauðárkrókur —
Hólmavík — Gjögur — Búð-
ardalur. Lagt af stað frá
Reykjavík Id. 14:00.
Flugmaður: Daníel Péturs-
son.
Þetta var á mánudegi og
Daníel bauð mór með sér í
þetta flug. Veður var bjart
og gott, skyggni prýðilegt.
Daníel hefur nú um tveggja
mánaöa skeið stundað leiguflug
með þessari tvíþekju sinni, sem
tekur sex farþega. Slík starf-
semi hefur verið reynd hér-
lendis áður, en ekki tekizt. Ég
spurði að sjálfsögðu Daníel að
þvi hvernig þetta gengi hjá
honum, og lét hann vel af því.
— Það eru að vísu ýmsir
byrjunarörðugleikar við þetta
eins og allit annað, sagði hann,
en ég held, að það eigi að vera
hægt ::ð stunda svona leigu- og
áætluiiarflug hér. Ég hef fast-
ar áælianir alla daga nema mið-
vikudaga og sunnudaga og flýg
þá t'l þeirra staða sem stærri
flugvélarnar geta ekki flogið til,
svo sem ýmissa staða á Vest-
fjörðum, Hellissands og víðar.
Þegar flugvélin er ekki í áætl-
unarflugi, er hún tii leigu fyrir
þá, er þess óska. Ég hef líka
flogio talsvert með mjólkuris
fyrir Samsöluna.
Farþegarnir voru mættir, og
Daníel Péeursson, flugmaður.
það var lagt af stað norður.
•Vélin var fuIIMaðin.
Fllugvöllurinn á Hólmavík er
spottakorn fyrir utan þorpið og
ber hæð nokkra á milli, svo
ekki sést heim til þorpsins. Um-
boðsmaður Daníels á staðnum,
er mættur ásamt fjórum far-
þegum til Gjögurs. Það eru
símamenn, sem eiga að vinna
við símalínuna þar norður frá.
Eftir skamma stund er allt til-
búið til þess að halda áfram
ferðinni. Daníei ræsir hreyflna
og það er lagt af stað.
Gjögur stendur norðan Reykja-
fjarðar og tilheyrir Árneslireppi.
Skammt frá byggðinni þarna
á nesinu, en þar eru örfá hús,
reyndar svo fá, að þetta getur
varla talizt þorp, er flugvöllur-
inn, malarfiugvöllur.
Gjögurbúar eru mættir á vell-
inum, liafa komið þaðan ýmist
á reiðhjólum eða í kerru oftan
í dráttarvél. Þar er fremst í
flokki frú Regina Thoroddsen,
Séð frá Gjögri suður yfir Keykjafjörðinn.
á axlirnar.
Það verður að ráði, að sonur
þeirra Elísabetar og Jóns fari
með flugvélinni til Sauðárkróks
og aðstoði systur sína með
umboðsmaður Daníels á staðn- j börnin á leiðinni. Vélin kemur
um. Regína er kunn öllum les-! Iivort sem er aftur eftir stutta
endum Morgunblaðsins, þar sem ! stund.
flestir karlar við síldarverk-
smiðjuna á Djúpavík og reynd-
ar fjöldi kvenfólks líka. En nú
er því öllu lokið. Það hefur
ekki verið unnið hér við síld
síðan um 1948, já, ég held að
þá hafi síðast verið brætt á
Djúdavík.
hún hefur verið fréttaritari þess
um árabil.
Hún heilsar okkur öllum
hressilega og tekur Daníel strax
tali. Hún er með nokkur bréf,
sem lmn biður hann að korna
í póst fyrir sig. Lítinn pakka,
það eru ljósmyndafilmur segir
hún, sem eiga að fara til Mogg-
ans, endilega að hann fái lvenni
Elínu Pálmadóttur filmuna. Og
Jú, Daníel hafði keypt vínar-
pylsurnar fyrir hana, og hann
sækir pakkann og afhendir
henni hann.
Það er svo sem ýmislegt að
snúast þarna. Héðan fer ung
kona með fjögur börn til Sauð-
árkróks. Hún hafði verið í heim
sókn hjá foreldrum sínum í
Ingólfsfirði. Þetta var dóttir
Jóns Ólafssonar og Elísabetar
konu hans.
— Rlessaður taktu nú mynd
Regína býður mér að fylgjast
með sér heim upp á „kalt kaffi
og kleinur“ eins og hún orðar
það. Það sé miklu skemmtilegra
fyrir mig að verða hér eftir á
meðan Daníel skreppi til Sauð-
árkróks. Ég þigg boðið.
Þegar flugvélin er komin á
toft setjumst við á gainla dívan-
inn í dráttarvélarkerrunni og
höldum heim að Gjögri.
Húsaþyrpingin stendur niður
við stórgrýtta fjöru. Þarna er
aða 1 at vi n nu vegu r i n n ú tgerð.
Miðin eru rétt fyrir utan.
— Það er svo sem ekki langt
að róa eftir fiskinum, segir
Regína. Þeir eru iðulegast hérna
rétt fyrir utan fjarðarmynnið
svo nálægt landi, að það er laf-
hægt að kalla í þá í mat og
kaffi.
Hún er rösk í hreyfingum;
hefur kynnt prímusinn, þvi að
af lienni Elísabetu fyrir inig,! það er svo miklu fljótlegra held-
segir Regína. Elísabet er mesta! ur en að kynda eldavélina og
öndvergiskona, mesta merlcis- senn er kaffið komið í boll-
kona í öllum hreppnum — og
þótt víðar væri leitað. Maður
þarf ekki að borða í heila viku
eftir að hafa heimsótt hana, það
er nú ekki svo lítil gestrisnin
hjá lienni, blessaðri.
Og Regína kalppar skörung-
legri vinkonu sinni góðlátlega
ana, rjúkandi heitt og nýbakað-
ar kileinurnar með. Þær eru
hreinasta lostæti. — Við ræðuin
nú talsvert saman.
—• Það hafa orðið hér á mikl-
ar breyfingar livað atvinnulífið
snertir frá því sem áður var,;
segir Regina. Áður unnu vel-
—v Það liefur sjálfsagt munað
miklu hvað snertir afkomu ykk-
ar hér?
— Já, svo sannarlega, segir
hún. Svo stóð nú til að reka
frystihús á Djúpavík, þar voru
settar niður frystivélar, en það
hefur ekkert orðið úr því. Þetta
eru reyndar fádæma vandræði.
Þarna er allt til þess sem þarf
til að reka frystihús, sem gæti
bætt geysilega afkomu okkar
hér í hreppnum. En ekkert er
gert. Það konui tveir menn
hingað í fyrravetur til að at-
huga með rekstur frystihúss, en
síðan ekki söguna meir. En
menn róa á miðin og afla yfir-
leitt vel, og fiskurinn er salt-
aður. En þetta eru vandræði og
það kemur fyrir, að hér verði
saltlaust. Við erum svo óskap-
lega einangruð hér.
-— Áætlunarflugið hans Daní-
els á nú sjálfsagt eftir að bæta
nokkuð úr því, segi ég.
— Já, við erum ákaflega
þakklát þessum unga manni fyr-
ir dugnað hans og vilja til að
bæta úr vandræðum okkar.
Þetta verður til mikils hag-
ræðis. Það væri bara óskandi
að honum takist þetta sem bezt.
Já, svo sannarlega bið ég til
guðs, að honum heppnist sitt
starf vel, segir Regína.
Úti á firðinum, skammt und-
an landi eru nokkrir smábátar
að veiðum. Þetta er rétt hjá
Regínu, það er næstum hægt að
kalla á þá í mat og kaffi.
Nú er kominn vörubíll á stað-
inn, og við förum með honum
út á flugvöllinn aftur. Flug-
málastjórnin liefur látið setja
þar lítinn skúr, einskonar „term
inal“. Þar inni eru bekkir til
að sitja á og einn olíuofn. —
Nokkru síðar kemur flugvélin
aftur og með henni pilturinn
og fleiri símamenn. Regína og
Daníel ræðast við um flugmál
Farþegarnir í flugvélina á Gjögri komu akandi í trakt-
orskerru með sóffa fyrir sæti.