Ný vikutíðindi - 09.03.1962, Blaðsíða 7

Ní VIKUTÍÐINDI
7
S
D
■!C

24 —
Lárétt:
1 Grunn — 5 Væta — 10
Fuglar — 11 Vetlingur — 13
Samhlj. _ 14 Lostæti — 16
Haf ■— 17 Samhlj. 19 Tíma-
tal — 21 Kvelja — 22 Stirð
~~ 23 Kvenheiti — 26 Skjót-
ar — 27 Poka — 28 Marr-
-- 30 Fugl — 31 Fjötr-
ar — 32 Húss — 33 Kán —
34 Samhlj. — 36 Fóðraða
38 Geð — 41 Bitjárn —
43 Umgerðana — 45 Kítil —
47 Bleyta — 48 Munaður —
49 Steinn — 50 Skrif — 53
Hag — 54 Fangam. — 55
Viðbót — 57 Ögn — 60
íþróttafél. — 61 Dálpa — 63
Hundur — 65 Sýsian — 66
ílátið.
Lóðrétt:
1 Samlilj. — 2 Ráf — 3
Gabb — 4 Kimni — 6 Á
hnífi — 7 Hamar — 8 Hest-
ur — 9 Forsetn. — 10 Ald-
ini — 12 Á fótum — 13 Guð-
hrædda — 15 Biblíunafn —
16 Borðandi — 18 Serkir —
20 Blíð — 21 Þjark — 23
Sorgin — 24 Fangam. — 25
Herrastéttina — 28 Kvenna-
menn — 29 Framkvæma —■
35 Kjassa — 36 Steinn —
37 Angraði — 38 Fjárinn —
39 Trjáa — 40 Fugla — 42
Ofsi — 44 Upphafsst. — 46
Á hesti — 51 Móða — 52
Drit — 55 Landshluti — 56
ílát — 58 Gruna — 59 Ferð-
ast — 62 Tónn — 64 Sam-
hlj.
-<s>
-S>
SKÁKMÓTH) I HASTING
1961—62.
Meðal gestanna á síðast
tiastings-skákmóti var heim
toeistarinn, Botvinnik. Han
efiir gjaldan utan heims
andsins (Rússlands), e
^era má að hann hafi þekk2
°ð Englendinganna sökui
Pess, að hann hafi talið si
þeim grátt að gjaldí
uturinn er semsé sá, a
yrir 27 árum síðan tók han:
einmg þátt { Hastings-mó1
°g stóð sig efcki eins vel o:
®tta mátti: Hann sfeipl
uimta og sjötta sæti ásam
.anda sinum, Lilienthal. Efs
p. °£ jafnir urðu þeir Euwc
g.o^r og Englendingurinj
r G. Thomas, en Capa
blanca fjórði. Sir G. Thomas
Vann Botviimik í það sinn.
— Botvinnik hefur sjálfsagt
hugað á grimmilegajr hefndir
nú, enda tefldi hann af þeirri
hörku, sem samboðin er
heimsmeistara, og sigraði
með yfirburðum; hlaut 8
vinninga af 9 mögulegum
(jafntefli við Gligoric og
Flohr), tveim vinningum fyr
ir ofan næsta mann, Gligor-
ic. — 1 eftirfarandi skák
sýnir hann frábæra vörn
gegn hættulegasta sóknar-
manni þeirra Englend'ng-
anna, Littlewood.
Hvitt: Littlewood.
Svart: Botvinnik.
Sikiley jar-vörn.
1. e4, c5 2. Rf3, d6 3.
d4, pxp 4. Rxp, Rf6 5. Rc3,
g6 6. Be3, Bg7 7. f3, a6
8. Bc4, b5 9. Bb3, Bb7 10.
Dd2, Rb-d7 11. o-o-o, Rc5
, 12. Kbl, RxB 13. cxR! o-o
14. Bh6, BxB 15. DxB, b4!
(eini góði leikurinn segir
Botvinnik) 16. e5, Rd7, 17.
'h4, pxR 18. h5, dxe5! 19.
hxg, Rf6
Eftir þetta bjargar svart-
ur öllu á þurrt, því hann á
í pokahominu hinn truflandi
Ieik c3-e2 + , ef hvítur fer of
geyst í sóknina. Til dæmis
20. Rf5, c2+ 21. Kxc2, Dc8
og svartur vinnur.)
20. bxc3, pxR 21. pxh7,
Kh8 22. Hxd4, Da5 23. De3,
Rd5 24. Dd2, Rxc3+ 25.
Kal, Ha-d8 26. Hcl, Dxa2 +
27. DxD, RxD 28. HxH,
HxH og ihvítur gafst upp. (I
nassta 'blaði getum við vænt-
anlega ibirt skák frá milli-
svæðamótinu í Stokkhólmi.)
CTEFUR
Við erurn alltaf að tala um, hvað okkur þyki vænt
um borgina okkar, og mikið lifandi ósköp verðum við
bamslega glöð, þegar okfcur gafst eitthvert tækif æri til
að gera veg hennar meiri, fegra hana eða hækfca hag
hennar á einhvern veg. Það eru lika margir ofckar,
sem fengið hafa góð tækifæri til að ræfcta skrúðgarða
með allskyns blómaskrauti og grónum grasblettum, og
við hinir erum eifcki síður stoitir af starfi þessara
manna en þeir sjálfir, þegar hætt hefur verið þannig
einum fögrum blómknapp í skrautfeld borgarinnar
ofckar.
Og þá er komið að mergnum málsins.
Undir eins og fer að vora, og langt fram á eumar,
ieggur upp af vissum grasgeirum innan öfckar yndis-
legu borgar einhverja þá viðbjóðsiegu skítafýlu, sem
hægt er að ímynda sér, svo að mönnum, sem annars
er ekki sérlega fclígjugjarnt, slær fyrir brjóst af ódaun-
inum. Þarna er efcki um að ræða mykju, sem hvergi
nærri flytur með sér aðra eins ofboðslykt, heldur er
hér um að ræða áþurð þann, sem framleiddm• er í sorp-
eyðingarstöð bæjarins og nefnist Skarni.
Mér er spurn:
Hvernig dettur nokkrum iheilvita manni í hug að
dreifa öðrum eins djöfúls óþverra á almannafæri?
Finnst þeirn, sem um þessi mál f jalla, allt fengið með
því, að einhvem tíma kunni að verða þama blómlegur
bali, og þá Skipti ódaunninn af ræfetuninni engu máli?
Eða eru mennirnir sviptir lyktnæmi með öllu?
Það má vel vera, að Sfcarni þessi sé öðrum áburð-
artegundum betri hvað snertir gróðurmátt, en fyrr
má nú vera. Eg efast heldur ekki um, að mannasaur
hafi líka sína góðu fcosti í þessa átt, en hver myndi
fást til að bera hann á grasblettinn hjá sér? N.aumast
yrði lyktán verri.
Nei, það má ekki henda, að við látum eyðileggja
fyrir okkur ilm og unað vorsins með þessari furðu-
legu ráðstöfun misvitra manna. Ef það er ekfci hægt
að losa Skama þennan við ódauninn, sem honum fylg-
ir, þá er hann ekki nothæfur, að mimnsta ikosti ekki
í borg. Ef hér er um handvömm að ræða og hægt að
framleiða lyktarlausan eða -litinn áburð úr þessum úr-
gangi, þá verður nú þegar að fcippa hlutunum í lag.
Við heimtum ólyktina úr bænum!
G-BÍLARNIR
Skrif mín um daginn um gantaskap G-'bílstjóra hafa
að vonum vakið mifela eftirtekt, og hafa 'eigi ófáir
hringt til .blaðsins af því tilefni. Noifckrir, og þá sér-
ílagi Hafnfirðingar, telja iþetta hin mestu óráðsskrif,
það séu engir menn gætnari í bifreiðaakstri, sem sjáist
bezt af því, að umferðaslys í Hafnarfirði séu mjög
fátíð.
Það kann rétt að vera, og til þess 'liggja lífca þær
ástæður, að umferðin er svo margfalt minni en hér
í Reykjavík, og svo það, að bifreiðastjórar úr Reykja-
vík eru beinlínis varir um sig á slóðum G-bflanna. Þeir,
sem eitthvað að ráði áka inn á ,,yfirráðasvæði“ þeirra,
mega nefnilega eiga von á öllum fjandamnn, og þó að
það sé gott að vera í rétti, þá er samt betra að eiga
óifcemmdan bíl.
En all-flestir hafa hringt til að þabfca skrifin og
telja orðin tímiabær. ' Yfirgangur og þjösnaháttur
margra G-bílstjóra sé slíkur, að þá verði að taka til
rækilegrar hirtingar. Sjái lögreglan í gegnum fingur
við þá, verði öfcuþórar ahnennt að sameinast um að
kenna þeim mannasiði og venja þá af lögbrotum. Og
það er beinlínis skyilda ofckar állra.
Grí mkell.