Ný vikutíðindi - 31.08.1962, Blaðsíða 7

NÝ VIKUTÍÐINDI
7
X
/
\
U;i«!Hlli||.|||.lH4lll||í||UMilllMlllllllllllllllllÍlllllllUllllllllllUfiiS11114C141111i■ 111141 ■ II111■ 11 ■!111!1111111IIIl!ll>11<III|S lllltlUIIHIIIIIIIIIIIIIIIMlllll'llllllIIIIIIIIIIIIIIIIIII
kvikmyndir
Sú venja kvikmyntlahús-
aiUla að hafa svo til ein-
S«ngu léttar myndir á sumr-
*u virðist hafa verið heldur
e® ekki hastarlega rofin í
sumar, því að segja má, að a.
***• k. upp á síðkastið hafi
^Ver stórmyndin rekið aðra,
°S eru kvikmyndahúsin í
Hafnarfirði engir eftirbátar
^eykvikinga í þeim efnum.
Kópavogsbíó hefur farið sér
hægt, en ekki að efast mn,
það lumi á ýmsu góð-
hieti, sem kemur í ljós þeg-
ar skammdegið svífur að og
það verður aftur helzta
skemmtun manna að fara í
bíó.
Ett þrátt fyrir þessa á-
^gjulegu hugsunarsemi
kvikmyndaliúsanna við gesti
s*ua, höfum við Vikutíðinda-
•henn verið heldur ódrjúgir
kvikmyndahúsin og rétt
eins skroppið á sýningar
eödrum og eins. l»að skal þó
sbýrt tekið fram, að það er
ekki vegna þess að okkur
afi fundizt lítið tO um þær
*hyndir, sem yfirleitt hafa
Verið á boðstólum. Fjarri því.
«4 er það svo, að viku-
eiga harla erfitt
með að segja frá þeim mynd
um, sem eru í húsunum á
þeim tíma, sem blaðið kemur
út. Við þurfum oftast nær
að vinna blaðið það löngu
áður, að umsögnin kemur
ekki fyrr en eftir dúk og
disk, og myndin liorfin af
sýningartjöldum borgarinn-
ar.
Nokkur kvikmyndahús-
anna hafa sýnt okkur þann
velvilja að hóa í okkur, þeg-
ar nýkomnar myndir eru
prufusýndar. Með því móti
höfum við getað sagt frá
væntanlegum myndum eitt-
hvað fram í tímann, og búið
Iesendur undir, hvað í vænd-
um er í þeim efnum-
Á sumrin er lítið um
prufusýningar, og í sumar
hefur verið sérstaklega ró-
Iegt í þeim efnum. Ein og
ein mynd á stangli, að okk-
ur hefur skilizt, enda flest-
ar farið framlijá okkur. En
nú virðast þær vera að byrja
af fullum krafti, og þá lát-
um við okkur ekki vanta.
Á mánudaginn fórum við
á fyrstu prufusýningu
haustsins.
T ó nab í ó:
AÐGANGUR BANNAÐUR!
Undanfarin ár hafa Banda-
ríkjamenn litið brennheitum
löngunaraugum á evrópsku
kvikmyndirnar, þar sem hvers
kyns klúrleiki hefur verið dreg
inn sterkustu litum, og dauð-
langað til að fá að framleiða
myndir í svipuðum stíl. En eft-
irlitið liefur verið það strangt,
að kona hefur naumast mátt
sjóst á náttkjól, að siðgæðið
hafi ekki rekið upp ramakvein.
Raunar liafa kvikmyndaforkólf-
arnir þar farið í kringum
feimnismálin, eins og köttur í
kringum heita köku, potað lopp
unni í þau við og við, en kippt
henni jafnliarðan að sér aftur.
Núna loks virðist svo sem skref
ið hafi verið stigið til fulls og
valdi 'siðgæðiseftirlitsins hnekkt
til fulls. Það var að minnsta
kosti erfitt að trúa því, að
myndin AÐGANGUR BANNAÐ-
UR, sem Tónabíó sýnir á næst-
unni, væri af bandarískum upp-
runa.
Laugarássbíó tók til starfa um seinustu helgi eftir
noíkkurt hlé, meðan verið var að betrumbæta sýning-
arsalinn, sem m. a. var í því fólgið að bæta sæta-
skipunina.
Kvikmyndin, sem iþá var tekin til sýningar er
SÁ EINN ER SEKUR, eitt af snilldarverkum Otto
Preminger. Þetta er hörkuspennandi sakamálamynd,
og fer James Stewart með aðalhlutverkið-
Tilkoma myndar þessarar
mun vera þannig, að nokkrir
frjálshyggjumenn í kvikmynd-
um hafi tekið sig saman um að
gera mynd í anda evrópska
taundeysisins. Þarna er engu'
kostað til íburðar. Umhverfið —
sviðið —■ næsta fábrotið, og
persónur eins fáar og mögu-
lega verður komizt af með.
Efnið er mjög í anda þeirra,
sem lengst hafa gengið i að
draga fram ofsafengnar ástríður
og fýsnir, sem hljóta sinn hroða
lega dóm, tæra eðlið og leiða
loks til ógnþrunginnar tortím-
ingar. Það er engin ástæða til
að rekja sérstaklega efni mynd-
arinnar. Hún verður vafalaust
mikið sótt, og að vissu leyti á
hún það skilið.
Hana skortir að vísu næm-
leika Frakkans, sem jafnan sér
eitthvað fallegt eða viðkvæmt
í slíkum tilfinningamálum og
þarna er um fjallað. í þessari
mynd er ekkert slíkt í sam-
bandi við tilfinningamálin. Þau
eru ómenguð fýsn og rudda-
skapur, og sum atriði myndar-
innar myndu sóma sér með á-
gætum í hryllingsmynd.
Hlutverkin eru fjögur, og er
(heztur hlutur auðnuleysingj-
anna tveggja, sem taka sér fyr-
ir hendur að komast yfir eig-
inkonuna, sem ihann liefur ekk-
ert annað fyrir stafni en að
bíða eftir eiginmanninum og
sóla sig fáklædd. Raunar má
segja, að myndin sé prýðisvel
leikin, en sum atriðin hastar-
lega yfirdrifin, og stafar vafa-
laust af óvananum við að gera
mynd af þes.su tagi.
Myndin er á köflum -snilldar-
vel tekin, og við getum vel tek-
ið undir orð bandaríska blaðs-
ins, sem sagði um liana, að liún
væri hrein ögrun við siðgæðis-
eftirlitið! Það er hún sannar-
lega.
Aðsent bréf:
Dagskrá
þjóðhátíðar
langar að minnast með
, ° brum orðum á gleðskap
gailn, er Þjóðhátíð kallast og
^6lh fer fram. í Vestmanna-
yjum ár hvert í ágúst, sem
^Unnugt mun flestum.
Reyndar mætti fremur
kalla þetta partý en hátíð,
mottóið er: „Hvað varðar þá
nm vatnið, sem vínið rauða
teyga,“ o. s. frv.
Látbragðsleikur
lögreglustjóra.
Prógrammið fer fyrir ofan
garð og neðan ihjá flestum.
Fastur liður er ræða um
dugnað Sjálfstæðismanna við
uppbyggingu bæjarins fyrr
og síðar (voff, voff!)
búa og gesta- Drykkjan er
uppáhaldsdagskrárliðurinn,
og í kjölfari hennar mega
margir miður sæmilegir at-
burðir leita síns upphafs.
Virðulegir bisnessmenn úr
heimaplássi slíta rúntinn fót
nm með ibillegar farandkonur
af Suðurnesjum sér við Mið.
Yfirleitt er drufekið þar til
óminnishegrinn kemur með
sína líknandi hönd til aðstoð-
ar.
Brenna á brekkubrún.
Flugeldasýning og brenna
eru á miðnætti hins fyrra
kvelds fagnaðarins.
Brennan hangir fram á
snarbrattri ibrefckubrún og er
guðsmildi að logandi drasl úr
bálinu lendir ekfci á einhverj-
um áhorfanda. Svo eru það
flugeldarnir, en skeytin voru
látin standa í tómum flösk-
um, áður en tendrað var á
þeim, og mun ein flasfean
hafa riðað til í fálmandi
höndum og rakettan tekið
stefnu beint inn í hópinn,
svo stórslys varð af. Svæði
tendraranna var vart stærra
Svo er dægurlagasöngur,
djúfcbox og látbragðsleiikur
sýndur af lögreglustjóra við ’ en fjósbás og umlukt mann-
afar mifcla hrifningu bæjar- {fjölda á alla
Óhugnanleg múgæsing.
Hvar var iögreglan og Iiðs-
aukinn (sem enginn varð var
við) sem Tíminn þakkaði
fyrir góða gæzlu á hátíða-
höldunum!! ? Hvar var
s júkrabíllinn ? Hvar voru
læknarnir, síminn, sjúkra-
tjaldið? Fljótt svarað:
hvergi nálægt! Loksins, eftir
40 mín, kom vörubíll í hend-
ingsköstum með læfeni og ófe
beint inn í þyrpingu af fólki,
og múgæsingin var óhugnan-
leg, svo vart gleymist.
Hvað má ekki sjást?
Meðan á þessu stóð spil-
aði hljómsveitin, og dægur-
lagasöngvarinn söng djass
og rúmbu (en smefcklegt!)
Þrjár rakettur lentu ein-
hvers staðar á milli tjalda,
og var það mildi að ekki
varð af slys-
Mér er spurn: Er eitthvað
í þessu máli, sem má ekki
líta dagsins ljós, af ótta við
að mannorð fótboltaliðsins
Þór bíði hnekki ? Ef svo er,
þá þykja mér mannslífin
ekki mikils metin.
Jóafcim.

lltl
á horni VHastigs
og Bargfaórogoí
Mikið úrval af
4, 5 og 6 manna bflumj
V
Hringið í síma 23900
og leitið upplýsinga