Ný vikutíðindi - 17.11.1967, Síða 6

6
NY VIKUTIÐINDI
(•k-fc-fc'fc'k'k-k-k-k-fc-k-k-K-k-fc-k-k-k-K-Mc-Mi
•fc
¥
¥
¥
ROÐULL
*
*
!
!
i
K
P
*
Hln vinsæla
HLJÖMSVEIT
Magnúsar
¥
*
¥
¥
¥
Ingimarssonarj
☆
Söngvarar:
viuijAlmtik
VILHJALMSSON
og
ÞURÍÐUR
SGURÐARDÓTTIR
Símí 15327.
Mstur framreiddur t'rá
U. 7.
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
!
!
I
.-fc-fc-k-k-k-k-kfc-k-k-k-k-k-k-k-k-k-kfc-k-k-k-k-.
w-m-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-}
|
I
Iklubeurinn!
••
?
f
I
f.
X
i ELFÁRS BERGf
Hljómsveit
Söngkona;
MJÖLL HOLM
Italski salurinn:
RONDÓ-TRÍÓIÐ
Ý
V
I
LÆKJAJLTEIG 2,
SIMI 35 3 55

spennandi og atburðarík framhaldssaga:
eftir LEDRU BAKER jr.
„Ekiki lengnr. áttu líklega við.“
„Jæja, þá segjum við það.“
Ég tæmdi gl asið rnitt, o,g hann sótti tvo sjússa í bar-
inn.
„Þú verður að gera mér þann greiða að tala við
hana að minnsta kosti, Jack,“ eagði hann, þegar hann
hafði sezt á ný. „Hún heitir Mardi.“
Hann sagðri nafnið eins og það væri hið fegursta í
heimi.
„Frumlegt og lagiegt," sagði ég. „Það er hugsanlegt
að ég heilsi upp á hana. Hvar er hana helst að hitta?“
„I bar í Vermont Street, sem heitir Would You.“
„Það er þar sem þriðja kynið heldur sig.“
Hann gat illa dulið að honum þótti þetta miður, en
hann sagði ek’kert.
„Ég skil þig ekki alveg, Moss,“ hélt ég áfram. „Ef
þú ert eins og ég held að þú sért, þá áttu bágt með að
sætta þig við að annar daðri við konuna þína, jafnvel
þótt þér sé hætt að þykja vænt um hana.“
„Ég hef ekki um annað að velja,“ svaraði hann stutt
aralega. „En um það getum við talað seinna.“
„Hefurðu látið njósna um hana?”
„Auðvitað, og hún er aldrei með herrum. Hún fer
alltaf af barnum með öðrum konum.“
„Það veiztu ekki hvað táknar, og það er einmitt það,
sem fer á sálina í þér. Og nú hef ég frétt, að hún hafi
áhuga á mér.“
„Hún spilar að minnsta feostá plöturnar þínar sýknt
og heilagt.“
„Fólk .segir víst að ég syngi eins og elgdýr um fengi
TÍmnnn.“
Hann brosti lítiílega.
„Við sikulum sízt fara að rökræða þá hluti við gest-
ina í Psyohe-dansfcúsinu. Það er á þeim, sem við lif-
um.“
„Hvað kemur til að ég hef aldrei séð hana?“
„Hún hefur skapað sér mynd af þér, og það hefur
eitthvað hrætt. hana.“
„En hún og Manny eru vinir, er það ekki? Það er
sjálfsagt ihann, sem hefur sagt þetta.“
„Já, og hann stakk upp á þér af því að hann vissi, að
hún hafði áhuga á þér.“
„Fjandinn hirði þann lúsablesa! En hvað ’getur kom-
ið til að hún er hrædd við mig? Það veikur bæði for-
vitni mína og áhuga fyrir henni. Ég skal sannarlega
fara og rabba við hana, en gerðu þér ljóst að ég verð
aldrei með í því að leggja 'gildru fyrir hana.“
„Það er að minnsta kosti góð byrjun, að þú skulir
ætla að hitta hana.“
„En Manny segir að þú munir eyðileggja mig, ef ég
hlýði ekki því, sem þú segir.“
„Hann á það til að gera of mikið úr hlutunum, Jack.
Anniars gæti ég ef til vill viðurkennt, að ég hefði hugs-
anlega gert eitthvað slíkt, áður en ég kynntist þér. Ég
hitti alltof sjaldan fólk, sem þorir að segja meiningu
sína — flestir tala það, sem þeir halda að ég vilji
heyra og rembast við að dylja að þeir hata mig eins
og pestina. En þú hefur hugsað málið. Þess vegna segi
ég líka, að ef þú vilt ekki gera mér þennan greiða, þá
gleymum við öllu saman. Erum við þá sammála?"
„Það geturðu bölvað þér upp á, Moss! Og nú myndi
ég þiggja nýjan drykk. Þessi er daTiður.“
En það greip mig hrollur út af þessu litla orði, þegar
ég hallaði aftur hofðinu og fékk mér sopa.
2. KAPÍTULI
Þegar ég kom út á götuna, lét ég bílinn standa áfram
beygði fyrir hornið og gekk áleiðis til Hollywood Boule
vard meðan heilinn istarfaði af fullum krafti, aldrei
þessu vant.
Fyrir utan Frolic Room fór allt að snúast rúnt fyrir
mér, svo að ég gekk inn og bað Alex banþjón um einn
af þeim venjulegu.
Það venjulega fyrir mig jafngildir mjög þurrum
Martini, og samanstendur af óblönduðu gini með nokkr
um dropum af vermút og tveimur ísmolum. Höfuðverk-
ur fylgir því aldrei daginn eftir af því að maður hefur
eiginlega ekki höfuð á ný.
Eftir tvö glös af slíku hélt ég áfram út að Vine
Street og borðaðí á litlum góðum og dýrum veitinga-
stað. Að því loknu skáhnaði ég aftur til Psyche-dans-
hússins. Nú bjóst ég við því að strákamir í hljómsveit-
Oullkorn
Ef við erum þreytt af ást, hlökkum við til frjálsræð-
isins, sem Ieysir okkur frá trúskapnum.
— La Rochefoucauld.
— ☆ —
Konan sér djúpt, maðurinn sér langt. Heimurinn er
hjarta mannsins, hjartað er heimur konunnar.
— Grabhe.
— ☆ —
Aðalstarf hverrar stjórnar á að vera það, að lyfta
undir framtak einstaklinganna. —Wilbur L. Cross
— ☆ —
Ég er viss um, að í þeim þjóðfélögum (eins og hjá
Indíánum), þar sem engin stjóm er, er miklui meiri
vellíðan, en hiá þeim Evrópuþjóðum sem lifa undir
sérstökum stjómum. Hjá Indíánunum ræður almenn-
ingsálitið í stað laganna, og viðheldur góðum siðum eins
vel og lög hafa nokkum tíma megnað að gera. Hjá
Evrópumönnum er þjóðunum skipt í tvennt: úlfa og
sauði. — Thomas Jefferson.
— ☆ —
Komdíi fólki aldrei til að hlæja. Ef þú \ilt, að þér
famist vel í lífinu, verðurðu að vera hátíðlegur á svip
inn eins og asni. Öll stór minnismerki em reist hátíð-
legum ösnum- — Thomas Corwin.
— ☆ —
Mildum mönnum eimnn fyrirgefst, þó að þeir hafi
mikla galla. — La Rochefoucauld.
— ☆ —
Samvizkan er rödd sálarinnar. Ástríðumar em radd-
ir líkamans. — Rousseau.