Ný vikutíðindi - 06.02.1970, Blaðsíða 8

8
N? VIKUTlÐINDI
KADDIR LESENDA:
-Oy iyrst að þeir krass-
festu /9Íy Kristur...
Ói'riiUirsantur þjóöflahkwtw*
Sumir segja að menntun
sé máttur. Aðrir setja allt
sitt traust á gullið. Vopnin
hafa ])ó regnzt máttugri en
bæði menntun og giill. Nú
virðist sem áróðurinn sé
að verða allsráðandi.
Niðjar Abrahams, Isaks
og Jakobs, sem búseltir eru
fyrir botni Miðjarðarhafs-
ins — og frændur Jieirra
víða um héim — kunna sann
arlega að notfæra scr á-
róður og auglýsingar sér i
vil. Varla er svo skrúfað
frá úlvarpi eða sjónvarpi
eða opnað dagblað, að ekki
séu rosafréttir í þágu Gyð-
inga. Hljóta þeir að ausa út
milljónum dollara til þess
að l’á samúð heimsins.
Þeir standa að þvi leyti
vel að vígi, að allir mennsk-
ir inenn hafa samúð með
þcim eftir hörmungar þær,
er kynl'lokkur þeirra þurfti
að þola á dögum Ilitlers.
Raunar hafa þeir ávallt ver-
ið óvinsælir og aldrei getað
vcrið til friðs, jafnvel áður
en þeir krossfestu Krist,
þólt þeir hafi aldrei ált grið
land upp frá því.
Gyðingar liafa alll okkar
tímatal verið forsmáðir og
fyrirlitnir í öl'lum löndum.
Þeir hafa verið ófyrirleitn-
ir okrarar og rakað saman
auði — einkum sumar ætl-
ir, — enda er samlieldni
Atvinnuleysisvofan glott-
ir að landsmönnum víðs-
vegar um landið, og At-
vinnuleysistryggingarsjóður
liefur á s.l. ári greitt mikið
[é í atvinnuleysisbætur.
Nú er það svo, að nánasl
allsstaðar, lwert sem litið er,
bíða óleyst og ónnnin verk-
efni, sem brýn og aðkall-
andi þörf er á að leyst
þessarar ógæfusömu föru-
þjóðar til liagsbóta sér og
sínum, gegn liagsmunum
þeirra þjóða er lnin gisti,
viðbrugðið. Víða liefur það
jafnvel veiúð svo, að ef Gyð-
ingur byrjar sem húsvörður
i höll, yfirtekur hann eða
börn hans ol'l húseignina
fyrr eða síðar!
Jeremías, Elía, Ilabbakúk
Áður hefur verið að því
vikið, að fé Atvinnuleysis-
tryggingasjóðs væri stórum
betur varið til þess að fjár-
magna aðkallandi fram-
kvæmdir á þeim stöðum,
þar sem tímabundið eða ó-
tímabundið atvinnuleysi er
lil staðar. Þvi er það lagt til
þessara mála, að gerðar séu
og fleiri af spámönnum
Gamla textamenntisins voru
búnir að spá konm Krists,
en þegar hann kom, var
þessi „guðs útvalda þjóð“
ekki reiðubúin til að veita
lionum viðlöku. Hún kaus
Barrabas heldur.
Nú eigum við á liinn bóg-
inn að trúa því, — sam-
kvæmt áróðri í fjölmiðlun-
artækjum — að Gj'ðingar
séu einskonar ofsóttir engl-
ar, en að Arabar, sem búið
bafa í Gyðingalandi í nærri
2000 ár og eiga þar — eins
og ísraelsmenn — suma
sína helgustu helgistaði, en
verið hraktir þaðan, séu ör-
ustu skepnur, óalandi og ó-
ferjandi. Ari í Bæ.
ráðstafanir til þess að fram
kvæmdir séu hafnar við að-
kallandi verkefni á þeim
stöðum, þar sem atvinnu-
leysi er yfirvofandi, og at-
vinnuleysinu afstýrt með
þeiin hætli og sköpuð verð-
mæti með þvi fjármagni,
sem annars rynni i atvinnu-
leysisbætur.
Svo mörg og mikilvæg
verkefni bíða óleyst á Is-
landi, að það er einungis
vegna úrræðaleysis og vant-
andi skipulags að nokkurt
atvinnuleysi skuli vera á
landinu. Eðlilegt væri að
liéraðsstjórnir á atvinnu-
leysissvæðunum gerðu til-
lögur um úrbætur og al-
vinnuaukningu, sem miðaði
að þvi að skjóta fótum und-
ir framtíðaratvinnu á hverj-
um slað.
Svo er það sumaratvinna
skólafólks. Það er þegar orð
ið tímabært að fara að gera
ráðstafanir til þess, að til-
tæk atvinna verði fyrir skóla
fól’k á næsta sumri, en slikt
þarf undirbúning og fyrir-
hyggju.
Það eru óþrjólandi al-
vinnumöguleikar fyrir ungt
fólk, bæði til sjávar og
sveila, fiskveiðar á smærri
bátum víðsvegar í nánd nær
tækra og góðra fiskimiða
viðs vegar umliverfis land
og aukin fóðuröflun til
sveila til þess að koma upp
heyforðabúrum og tryggja
það, að ávallt sé einhvers
staðar á landinu tiltækt
nægilegt heyfóður til að
flytja til þeirra slaða, þar
sem heyskapur bregst
hverju sinni.
Otal óunnin verkefni bíða
Fjármögnun framkvæmda í stað atvinnuleysisbóta
vcröi.
MSWWVWWWWVWVVSWWVVWVWUWUWWWiWVVVVVWL'/VVWW
.V.,W‘-V.V.V.Wa,.V,.Vl.V.,l.V,V^.V,VA,VW-V.VW.lV,.,.V%VA,.W
ÖSKALYF
Nú herma blaðafregnir
að tvö ný lyf hafi verið
fundin upp, sem lengi liaí’a
verið á óskalista núlima-
mannsins, þótt hvorugt
muni komið á markaðinn
ennþá.
I Iið fyrra er lyf til að
kom af stað fósturláti, sem
ætli að létta þungum á-
hyggjum af margri kon-
unni, að maður tali ekki
um feðurna og fjárhagsá-
hyggjur þeirra, auk þess
sem ólöglegar fóstureyðing
ar ættu að vera úr sögunni.
Hið síðara er lyf lil að
lála áfengisáhrif renna af
sér á nokkrum mínútum —
og er það tilhlökkunarefni
allra, einkum þeirra, sem
ætla að aka bílnum heim
að drykkjuveizlu lokinni.
Einnig gæti lögreglan not-
að þelta við drukkna 'menn
i slað jiess að slinga þeim
i steininn.
-K
sljóra í sjónvarpinu fyrir
nokkru, þar sem hann béin
línis laug sig út úr allri á-
byrgð.
Hann fullyrti að Egill
Bjarnason hefði verið beð-
inn um að þýða óperuna,
en Egill ber það til baka.
Hann fór lika með rangt
mál varðandi Róberl Abra-
hams, sem hann hefur leið
rétt. Og hann bar fyrir sig
ráðgjafa sína, m. a. þá Pál
Isólfsson, sem hefur verið
veikur og fíjörn Úlafsson,
sem hefur sagt stöðu sinni
lausri sem slíkur.
Það þarf forslokkaðan
og frakkan mann lil þess
að Ijúga svona visvitandi
upp í opið geðið á alþjóð!
Það cr hneykslanlegt að
maður í þessari stöðu skuli
leyfa sér slíkt.
>f
Fí GARÓMÁLIÐ.
Lætin út af Mózart-óper-
unni eru nú að hjaðna og
er tómt mál um að tala úr
þessu, enda engin hætta á
að það dragi frekari dilk á
eftir sér.
En mönnum verður tíð-
rætt um hinn dæmalausa
málflutning Þjóðleikhús-
GERVISNJÓR.
Það heyrist lítið lalað
um skíðabrautina upp við
Lækjarbotna, sem mikið
titstand var með, þegar
byrjað var á framkvæmd-
um. ísbyssa var keypt, land
með skíðabrekkum fengið
og löng og mikil vatns-
leiðsla sennilega upp á
milljón króna, lögð að
brekkunum.
Síðan ekki söguna meir.
Sannleikurinn er sá, að
fyrirtæki þelta mun vera
fyrirfram dautt, álíka og
víkingaskipaáætlunin á
Illíðarvatni hér um árið.
Þar sem gervisnjór með ís-
byssu kemur að notum er
meginlandsveðrátta með
samfelldum frostum, en
hér er veðrátta svo óstöð-
ug, að þótt snjór og frost
sé í dag, er kannske komin
rigning á morgun og allur
snjór farinn.
>f
HEYRT MEÐ BETRA
EYRANU.
Húsbóndinn var á fyll-
iríi, og eiginkonan var eyði
lögð og reið.
„Þú ferð með þig á
þessu, Jón,“ sagði hún.
„O, þá það,“ svaraði Jón.
þurrlega. „Og vertu viss
um að þú drcpst líka,
Gunna mín, þólt þú drekk-
ir ekki!“
>f
ATHAFNARMAÐUR.
Jón Ragnarsson, veit-
ingainaður, hefur keypt
liúsnæði það, sem veitinga
Iiúsið Klúbburinn er starf-
ræktur í, og mun taka það
lil. eignarafnota í júli n.k.,
Jiegar leigutími Klúbbsins
bf. er runninn út. Er reikn-
að, með að hann kaupi inn-
anstoksmuni núverandi eig
enda og reki skemmtistað,-
inn ál'ram með sania
nafni.
Jón er að verða liinn
mesta athafnamaður í
skemmtanalifi borgarinn-
ar. Hann rak Tjarnarbæ
um línia með myndarbrag,
hann keypli Hafnarbíó fyr
ir nokkru og auk þess mun
liann nú sjá um rekstur
Þorscafé að meslu í forföll
um föður síns.
>f
BRANDARI VIIvUNNAR.
t/ bandarískum mennta-
skóla var náttúrufræði-
kennari, sem átti það til
að koma með klúryrtar
glósur, þegar hann var að
kenna nemendum sínum
um manninn.
Þetta gramdist sumum
stúlkunum í bekknum, og
þær ákváðu að ganga út úr
tíma í mótmælaskyni, næst
þegar hann byrjaði á þess-
um ósóma. En kennarinn
fékk pata af ákvörðun
þeirra og bjó sig þvi und-
ir gagnsókn. Þegar næsta
kennslustund um manninn
var hádfnuð, sagði hann:
,Það er sagt að hörgull
sé á vændiskonum í París
um þessar mundir. .. “
Stúlkurnar risu óðara úr
sætum sínum og gengu til
dyra, en kennarinn kallaði
á eftir þeim:
„Stúlkur mínar! Ég vil
bara vekja athygli ykkar
á því, að næsta flugvél lil
Parisar fer ekki fyrr en eft
ir hádegi á morgun!“
>f
OG SVO ER ÞAÐ ÞESSI.
Jónas Iiafði drukkið sig
alveg kolfullan uin kvökl-
ið, og timburmennirnir
vóru-að gera útaf við liann
uni morguninn. Þegar
liann var búinn að klæða
sig eftir miklar stunur og
mikið erfiði, uppgötvaði
hann sér til skelfingar að
liann gat eklci rétt úr bak-
inu. IJann varð ao ganga
alveg í keng. Viti sínu fjær
af angist símaði hann lil
læknisins síns og bað liann
um að koma í hvínandi
hvelli.
Þegar læknirinn kom
móður og másandi inn i
lierbergið lians slundi
liann: „Hvað í ósköpunum
er að?“
„Eg veit það ekki,“
kjökraði Jónas.
Svo fór læknirinn að
rannsaka hann, og ])á kom
i ljós að ekki var eins illa
ástatt með Jónas og áliorfð
ist. — Hann hafði bara
Imeppt nærbuxurnar á
flibbatöluna!
'
EINN STUTTUR I
VIÐBÓT.
„IJvað átlu mörg börn?“
„Fimm“.
„Of lwað gömul?"
„Átta, sjö, sex, fimm,
[jögurra ... og þá fengum
við sjónvarpstækið.“
Í5(§!e5^(M5(§!l5(Ée5(§!l5i§!t5(§!e55§!e5(a!t5§!l5(i
SPURULL
SPYRILS
SPURULL ...........
Hvað gerir prófdómari i
munntegu prófi, ef gagn-
f ræðaskólakennari • er-
lendu máli ber spurning-
ar sínar rangt fram við
nemanda?