Sameiningin - 01.03.1911, Blaðsíða 22

i6
En aldrei þekkti’ eg ágætismann
þó einsog Gizur, lízt mér nm hann,
að hann sé rnaðr fœr í flest,
já, foringja-efni’ er hann bezt.
2. „Það vandi’ er að stýra heilnm her,
er herjar um land og sjó,
og ávinna fé og frægðarorð sér,
en fara með drengskap þó.
Ef til þess einhvern tœki eg mann,
þá tœki’ eg Gizur, — efalanst hann.
Þótt í sér hafi’ liann biskups blóð,
í brjósti’ á hann víkingamóð.
3. „Það vandi er að stjórna landi’ og lýð
og láta það fara vel,—
að reyna svo margar stælnr og stríð,
og standast þó öll þau él.
Ef til þess einhvern tœki eg mann,
þá tœki’ eg Giznr, •— efalaust hann.
Hann bera rná ei bnðlungs nafn,
en beztnm er konungum jafn.
4. “Það vandi’ er að leiða herrans hjörð,
því liún er ei stýrilát.
Hún villist svo títt, er hríðin er hörð,
svo hafa þarf vel á gát.
Ef til þess einhvern tœki eg mann,
þá tœki’ eg Gizur, — efalaust hann;
því liermanns kjark og konungs geð
þarf kristninnar hirðir æ með.“
5. Hann Haraldr konungr Sigurðsson,
hann satt það við hirðmenn kvað.
Hann góðs átti sér af Gizuri von,
í gjörvöllu reyndist það.
Ei átti þjóð vor ágætismann
í öllum greinum snjallari’ en hann.