Nýi tíminn - 10.12.1959, Blaðsíða 9

4J — ÓSKASTUNDIN
Fimmtudagur 10. des, 1959 — 5. árg.
40. tbl
JÖL A
MYNDIN
Klippmyndasamkeppninni lokið
■ Það hafa margar mynd-
ir- borist í keppnina. Það
er enn tími til að senda
fleiri. Þessa mynd sendi
okkur Halla Jóhannes-
dóttir 8 ára á Siglufirði.
Systkini hennar Helga
9 ára og Þórhailur 6 ára
sendu einnig svona fal-
legar myndir, sem ef-
laust koma seinna í blað-
inu.
BRÉF FRÁ MÓÐUR
Framhald af 1. síðu.
fleiri mæður létu sér svo
annt um lestrarefni barna
sinna. Það leynir sér
aldrei ef vel er um börn-
in hugsað; vísur litlu
stúlknanna í Vík eru ein-
staklega skemmtilegar og
það mun óvenjulegt að 5
ára barn hafi vald á
blýanti til að „prenta"
jafn vel og Steinunn ger-
ir, fyrir utan að vera
fluglæs.
Óskastundin verðlaunar
litlu stúlkurnar með því
að senda þeim Vísur Ingu
Dóru.
en firslit ekki birt fyrr
Við fengum 220 myndir
í klippmyndasamkeppn-
ina og þegar -til kom var
meiri vandi að velja en
okkur kom til hugar og
koma úrslitin ekki fyrr
en í næsta blaði. f dag
gefst þeim sem leið eiga
framhjá Skólavörðustíg
19 kostur að skoða nokk-
urn hluta þeirra mynda
sem við fengúm, í glugg-
anm á afgreiðslu Þjóð-
viljans. Myndirnar munu
verða þar til sýnis næstu
daga.
Við þökkum öllum sem
BÓKMENNTAGAGN-
RÝNI
Útgáfufyrirtæki nokkru
kom til hugar að senda
drengjabók til 12 áva
drengs til að fá hjá hon-
um rétta umsögn um bók-
ina. Drengurinn sendi
þeim svohijóðandi rit-
dóm:
— Þessi bók er mjög
góð, hún er bara of löng
í miðjunni.
en í næsta blaði.
tóku þátt í keppninni og
gerurn nánar grein fyrir
henni í næsta blaði.
Lausn á vanda
trúboðanna
Til þess að á engum
staðnum væru fleiri
mannætur en trúboðar
fóru ferðirnar þann-
ig, að fyrst fer kóng-
urinn yfir með eina
mannætu og til baka eft-
ir annarri. Kóngurinn
reri einn til baka og nú
fara tveir trúboðar yfir.
Annar trúboðinn verður
eftir en hinn rær til baka
með aðra mannætuna.
Enn hefur allt gengið
slétt og fellt. Nú fer trú-
boði yfir með konungin-
um og hann rær til baka
með mannætu. Síðan róa
trúboðarnir tveir yfir um,
og kóngurinn tekur
bátinn og ferjar mannæt-
urnar sem eftir eru yfir
fljótið í tveim ferðum.
Ferðirnar verða 13 í allt.
BRÉFFRÁ
MÓÐUR
Kæra Óskastund!
Ég' vil fyrir hönd barna
minna þakka þér fyrir
allar góðu og skemmti-
legu sögurnar þinar, svo
og indælu kvæðin, sem
þau hafa svo gaman að.
Mér datt í hug hvort
þú hefðir nokkuð gaman
af að sjá tvær vísur eft-
ir steipurnar mínar litlu,
sem þær hafa búið til um
• VÍSUR U M
• S N A T A
•
• Snati minn, Snati minn.
• alltaf þegar þú kemur
• inn
• þefar þú í dallinn þinn.
•
• Steinunn í Vík 5 ára.
•
• Snati litli snúður
• stakk sér ofan í snjó
• þá varð hann allur
• hvítur.
• Ha ha ha hó!
•
• Ásdís í Vík, 7 ára.
hvolpinn hann Snata.
Eins og' að líkum lætur
eru vísur þessar heldur
lélegur skáldskapur, en
þær eru svo ungar að
aldri. Þeim þykir báðum
mjög gaman að ljóðum og
lesa þau jafnt sem sög-
ur. Þar eð þær eru hvor-
ug farnar að ganga í
skóla kunna þær ekki að
skrifa annað en prent-
stafi og hér með fylgir
„kveðskapurinn" með eig-
in handritun.
Svo óska ég Óskastund-
inni alls góðs og að hún
megi halda áfram að
flytja yng'sta fólki landsins
hollt og skemmtilegt lestr-
arefni. — Kær kveðja.
Áslaug Sigurðardóttir,
Vík Skagafirði.
Óskastundin þakkar sér-
staklega þetta bréf. Það
væri sannarlega vel ef
Framhald á 4. síðu.
HESTURfNN
HENNAR
MÖMMU
Kæra Óskastund!
Ég þakka fyrir allar
skemmtilegu sögurnar og
skemmtilegu skrítlurnar.
Ég sendi þér mynd af
hesti, sem heitir Tvistur,
af því að hann er með
tvær stjörnur í enninu.
Hann er ekki fulltaminn.
Hún manna á hann.
Vertu sæl.
Halla Guðmundsdóttir,
8 ára, Ásum, Gnúp-
verjahreppi, Árnesýslu.
Fimmtudagur 10. desember 1959 — NÝI TlMINN — (9
72% þeirra reyndust vel
Islenzkt mannlíf Jóns
Helgasonar, annað bindi
Fyrsta bindið seldist upp íyrir jólin í íyrra
en nú íást aftur nokkur eintök
íslenzkt mannlíf, annaö bindi, eftir Jón Helgason er
komið út hjá Iðunnarútgáfunni.
Framhald af 8. síðu.
, breytast, — og allt þetta á
þeim stutta tíma sem veður-
fræðingurinn hefur til að á-
kveða eig. Fyrir vélarnar er
þetta ekki neitt.
Að kenna vélinni
veðurfrœði.
— Þú hefur unnið meira
að vélaspám í Stokkhólmi en
þessu fyrsta korti sem þú
minnúst á?
— Já, aðalverkefni mitt
þar var að vinna að því með
sænskum veðurfræðingi, Bo
R. Döös, að búa til einskon-
ar kerfi t,il að láta rafheilann
gera veðurkort án þess
mannshöndin kæmi þarnærri.
— Þú átt við að teikna
svona línur á kortið?
— Nei, ekki beinlínis, held-
ur reikna út hvernig þær
ættu að liggja á kortinu.
Okkur var ljóst að þetta
myndi geta sparað mikla
vinnu við uwdirbúning vél-
- spánna, sérstaklega tíma. Það
er geysimikilvægt ef hægt er
• að hafa spána tilbúna 3—4
klst. fyrr en ella. Hinsvegar
verðum við að krefjast þees,
að vélin gerði kortið eins vel
og lærður veðurfræðingur.
— Þá hafið þið orðið að
kenna vélinni veðurfræði!
— Ekki segi ég það, en í
stórum dráttum varð hún að
leika eftir það sem veður-
fræðingurinn hugsar og gerir
þegar hann teiknar kortin.
Hann verður að gagnrýna
hverja athugun, varpa þeim
fyrir borð sem eru í full-
komnu ósamræmi við nálægar
veðurstöður, en leiðrétta
minniháttar misræmi í athug-
unum. Hann verður að taka
tillit til næstu veðurkorta á
undan og sennilegra breyt-
inga frá þeim. Og hann verð-
ur að beita þekkingu sinni
á veðurfari einstakra landa
til þess að geta í eyður korts-
ins, því eins og þú sérð er
oft óralangt milli einstakra
veðurstöðva, stundum þús-
undir kílómetra.
— Og hvernig tókst ykkur
að láta vélina leika þetta
eftir?
— Það tókst vonum betur.
Eg man alltaf þegar við
lögðum fyrsta vélgerða kort-
ið fyrir prófessor Rossby.
Hann sat góða stund yfir því
og grandskoðaði. Svo stóð
hann upp og óskaði okkur
til hamingju með handahandi.
— Veðurstofa sænska flug-
hersins notaði síðan mikið
þetta kerfi okkar, og yfir-
maður hennar sagði mér, að
hann teldi vélgerðu kortin
jafnbetri en hin sem teiknuð
eru á venjulegan hátt. Eg
veit ekki betur en aðferðin
sé enn í notkun í Svíþjóð.
Hve lengi eiga peir
að bíða vélar?
Bók þessi er sem hin fyrri
safn þátta um menn og atburði
<í>-------------------------------
—• Myndi rafeindavél, slík
sem þið þarfnist, geta komið
nokkrum öðrum en Veður-
stofunni að notkun hér á
landi ?
— Með vaxandi iðnaði og
véltækni hlýtur að ekapast
brýn þörf á mörgum öðrum
sviðum fyrir slíka vél.
•— Og veðrið?
— Slík vél mundi kosta
nokkrar milljónir, 2—3 millj.,
en svo er náttúrlega rekstrar-
kostnaður töluverður.
— Myndi það samt ekki
borga sig?
— Það er erfitt að nefna
tölur, en árlega skiptir
oft tugum milljóna það tjón
sem verður af völdum veðr-
áttu, og þó árangurinn yrði
ekki unnar en sá að bætt
veðurþjónusta gæti minnkað
íjónið um nokkurt brot þá
myndi það samt borga sig.
Við þökkum Páli upplýsing-
arnar og kveðjum. Að baki
niður sítitrandi véla sem
aldrei þagna á þessum stað.
J. B.
liðinnar aldar og er því hinn
bezti aldarspegill.
Jón Helgason
Fyrsti kafli bókarinnar, Ást
á Landakotshæð, fjallar um
ástir Gísla Brynjólfssonar
skálds og biskupsidótturinnar í
Landakoti. Er þar lýst harm-
sögu þjóðkunns manns, sögu
sem ekki hefur birzt í heild áð-
ur og mun flestum gleymd.
Næsti þáttur: Upsa-Gunna,
segir frá örlögum norðlenzkrar
vinnustúlku en ævi hennar
lauk með sviplegum hætti, er
þar góð mynd af viðbrögðum
fólks og réttarfari.
Kaflar bókarinnar aðrir ern
þessir: Barnshvarfið á Irafelli,
Kjaftshögg og heiðursmerki,
Hjúskapartíð blinda prestsins,
Sagan af Jóni Franz, Barns-
villa í Breiðuvík, Hugvitsmað-
urinn úr Geitareyjum, Bínefni
í Skagafirði, Uppreisn Péturs í
Njarðvík og Landsskuld af
Langavatnsdal. — Síðasti kafl-
inn fjallar um hyggð í Langa-
vatnsdal, en um hana hafa.
geymzt nokkrar sagnir meðal
fólks, og Sigurður Helgason m.
a. skrifað tveggja binda skáld-
sögu um þessa byggð. Jón
Helgason byggir frásögn sína.
á miklum fjölda ritaðra heim-
ilda. — Síðast í hókinni eru
leiðréttingar við fyrra bindi og-
nafnaskrá. Bókin er 218 b!s.
og frágangur góður.
Fyrsta bindið af íslenzkn
mannlífi seldist fyrir jólin og
var síðan ófáanlegt þar til £
sumar að bundin höfðu verið
nokkur eintök sem ekki vannst
tími til að binda fyrir jólin í
fyrra. Fást þau nú hjá for-
laginu. Þeim sem ætla að eig’1-
ast þetta bindi er ráðlegra að
gera það í tíma.
Kaupið
Ný'ia ilmann
^^V%Vy^VVVVVVVVV<^gq^ry