Nýi tíminn - 19.10.1961, Blaðsíða 9

4) — ÓSKASTUND
Sagan um Sirkus-Pétur
Eftir ELSE FISHER-BERGMAN
• Galdrakarl ræðst
inn á sýningu
Kvöld nokkurt var
barna- og fjölskyldusýn-
ing í sirkusnum. Pétur
og Palli Jóns léku og
sungu. Sirkusstjórinn
sveiflaði svipunni og dýr-
in léku allskonar listir.
En það allra skemmti-
legasta var þegar Milla
dansaði á línunni. Línan
var svo mjó, svo örmjó,
en samt datt Milla ekki
niður af henni, og mik-
ið var hún falleg hún
Milla þar sem hún dans-
aði með sólhlífina sína
í hendinni.
Fn rétt um leið og
Mi'la gerði erfiðustu
sveifluna og stóð á öðr-
um fæti, heyrðist brak
og brestir, óp og óhljóð.
Hræðilega Ijótur galdra-
karl kom fljúgandi niður
um sirkusþakið.
Ó. ó. Milla hrapaði nið-
ir, og fólkið æpti af skelf-
ingu. Það leið yfir öll
dýrin. sirkusstjórann.
Palia Jóns og Pétur. Ha.
ha, ha. ' gaidrakarlinn
skellihló.
Snotur kertastjaki
Þú getur búið þér til
bæði fallegan og ódýran
kertastjaka til þess að
hafa í herberginu þínu,'
úr smábút af bambus.
Bambusinn þarf helzt að
vera 10 cm. í þvermál.
Þú átt aðeins að nota
einn lið, og saga bamb-
usinn í sundur rétt fyr-
ir neðan næsta lið þann-
ig að stjakinn verði opinn
að ofan. Svo strikar þú
fyrir með blýanti hve
stór glugginn á að vera,
og sagar stykkið varlega
úr.
Áður en þú lætur kert-
ið í stjakann skaltu
bræða dálítið vax í botn-
inn svo. það verði stöð-
ugra.
— Þetta skemmtilega
leikfang vil ég fá, sagði
hann. (Leikfangið, það
var hún Milla).
Og svo tók vondi
galdrakarlinn hana Millu
undir höndina og hvarf
upp í gegnum sirkusþak-
ið. (Framhald).
Refurinn og krákan
Slægur og brögðóttur
refur sá hvar kráka sat
á trjágrein með stóran
ostbita í nefinu.
Refurinn setti Lpp
sinn mesta sakleysissvip
og ávarpaði krákuna
ísmeygilegri rödd:
— Góða kráka, sagði
hann, — það er ekki að-
eins að þú sért fegursti
fugl skógarins, heldur
hef ég líka heyrt að þú
hafir alveg dásamlega
söngrödd. Gerðu mér nú''
þann heiður að syngja
Framhald á 3. síðu.
uausaruagur OKtuufl l'JOl
RITSTJÓRI: UNNUR EIRÍKSDÓTTI R
7. árgangur — 33. tölublað.
ÚTGEFANDI: ÞJÓÐVILJINN
Úrið, sem
geymdi
tímann
• • •
Saga frá Spáni
eftir
Antoniorrobles
• • •
Þúfunefur er lítili
drengur, hvorki ljós né
dökkur heidur einhvers-
staðar þar á milli, hvorki
mjög góður né mjög
slæmur, bara einhvers-
staðar þar á milli.
Þetta óvenjulega nafn
sitt hlaut hann þegar
hann var ofurlítill angi,
vegna þess að nefið á
honum var eins og iítil
þúfa í miðju andlitinu.
Þúfunefur átti guðföð-
ur. sem einnig var guð-
faðir Nínu systur hans,
og var auk þess mikill
listamaður. Á hverjum
degi þegar Þúfunefur og
Nina komu heim úr skól-
anum spurði hann þau:
— Hvað á ég nú að
teikna fyrir ykkur í dag?
— Drengurinn stóð við
aðra hlið hans og telpan
við hina meðan hann
teiknaði allt sem þau
báðu um.
Dag nokkurn þegar
þau systkinin komu
heim spurði guðfaðir
þeirra: — Jæja, hvað ó
ég að teikna núna?
— Teiknaðu — teikn-
aðu fyrir okkur úr. sagði
drengurinn. Og teipan
bætti við: — Já, úr,
teiknaðu úr.
Guðfaðir þeirra sótti
pappír og liti. og á með-
an hann teiknaði út-
skýrði hann fyrir þeim:
— Þegar maður teiknar
úr byrjar maður á að
gera hring, og annan svo-
lítið minni innan í hann.
Þá þarf að gera kringl-
óttan depil í miðju innra
hringsins, og út frá hon-
um tvo vjsa. Þú skrifan
töluna 12 efst og 6 neðst,
og töiuna 3 til hægri og
9 til vinstri. Vísarnir
eru eins og tvær systurr
þó ekki tvíburar, önnur
er dálítið minni en hin..
Þessar tvær systur sýna
þér hvað tímanum líður
hvenær sem þú vilt.
Ef maður ætlar að
bera úrið í keðju eins
og algengast er, þarf að
setja ofurlítinn hring í
skrúfuna sem úrið er
dregið upp með. — Það
er enginn vandi, sögðu
systkinin. — Og nú,
sagði guðfaðir þeirrar
ætla ég að segja ykkur-
söguna af úrinu. Dreng-
ur að nafni Santiagn
vann það í keppni í skóL
anum. Það var alveg dá-
samlegt úr. Það gaf
Santiago tíma til alls^
sem hann þurfti að gera,.
og þegar því var lokð
gaf það honum líka tíma
til að leika sér. Þið hald-
ið nú kannske að Sant-
iago hafi unnið verðlaun-
in af því hann hafi lagt
meira á sig en nokkur
hinna drengjanna. Því
var ekki þannig varið.
Sannleikurinn var sá að
Framhald á 2. síðu.
1 hinni cftirtcktarverðu grcin hcr á síðunni er m.a. rætt um kost
og löst á því að ala upp afreksmenn í íþróttum eins og gert cr
mcðal stórþjóðanna. Hér er einn þessara afreksmanna: langstökkv-
arinn sovézki Ter Ovanesian.
,,Þ|óðíélagið, íþróttirnar
og hinir nngn„
Það er algengt að heyra frétt-
ir og frásagnir af því að for-
ustumenn komi saman til að
ræða það sam er að gerast í
íþróttamálunum. Flestir þessara
funda fjalla mest um skýrslur,
um mót, leiki, árangur, met,
ferðir úrvalsflokka, sem allt eru
snörustu þættir starfsins í
iþróttahreyfingunni í dag.
Það er sjaldnar að maður
heyri langar frásagnir um þing
eða ráðstefnur sem fjalla um
vandamál æskunnar og þann
þátt sem íþróttirnar eiga að
geta átt í því að leysa þau.
Góðu heilli eru þó alltaf til
hugsjónamenn sem vilja ræða
vandamál æskunnar sérstak-
lega, og leita að leiðum til þess
að íþróttirnar geti orðið sem
virkastar í þá átt að verða al-
menningseign.
í þessu munu Norðurlöndin
vera einna fremst í heiminum,
eins og svo mörgum sviðum
félagsmála. Þau gangast fyrir
fundum og námskeiðum fyrir
menn sem vilja taka að sér
leiðsögn ungra manna og leið-
beiningar á sviði íþrótta.
Á sL sumri fór eitt slíkt nám-
skeið fram I Lýðháskólanum í
Rómaríki.
t Urðu þar miklar umræður
um ýmislegt varðandi vanda-
mál æskunnar og mörgum
spurningum varpað fram og
svarað. Frásögn af námskeiði
þessu og fundahöldum birtist
fyrir nokkru í málgagni Norska
Iþróttasambandsins.
Að námskeiði þessu stóðu
Norðurlöndin 4: Danmörk, Finn-
land, Noregur og Svíþjóð. ls-
land átti þar engan fulltrúa.
HINAR NEIKVÆÐU
HLIÐAR
Varðandi þetta atriði kom m.
a. fram spurningin: „Hvaða nei-
kvæðu hlið getum við sagt að
íþróttalífið hafi?“
Þessi svör komu m.a. fram:
Við álítum að ein af hinum
neikvæðu hliðum iþróttastarfs-
ins geti m.a. verið hin fjöl-
mennu mót toppíþróttamanna,
sem nú eru haldin, og líkjast
fullkominni atvinnumennsku.
Okkur er þó ljós sú áróðurs-
þýðing sem það getur haft, en
við höfum heldur ekki lokað
augunum fyrir því að þau geta
haldið sumum frá því að verða
virkir í íþróttum.
Nútíma íþróttir hafa orðið
sýningaratriði . úrvalsmanna,
sem krefjast gífurlegrar þjálf-
unar, þannig að fjöldinn kem-
ur ekki með, en heldur sig á
áhorfendapöllum.
Norrœnir
leiStogar !
ræSa vanda-
málin i dag ‘
Annað svar var á þessa leiðr
Meiðsli, fyrst og fremst lík-
amsmeiðsli, sem orsakast af æf-
ingum íþrótta. Sálrænu áföHin
geta líka komið vegna þess að
allt heppnast ekki, og menn
líta skökkum augum á töp sín,
og að menn geta ekki haft vald
á sjálfum sér.
íþróttaofstæki getur leitt tit
einhæfni.
Að iþróttirnar séu látnar
ganga fyrir öllu öðru. Þær geta
líka ginnt til persónulegra á-
vinninga.
AÐ FÁ ÆSKUNA
MEÐ
Stjórnandinn Carl E. Wang
flutti erindi sem hann nefndi:
Þýðing íþrótta í nútíma þjóðfé-
lagi, mark og leiðir. í sambandi
við erindi þetta kom fram eft-
irfarandi spurning:
Hversvegna er það svo þýð-
ingarmikið að draga æskuna
með í íþróttlrnar einmitt í dag?'
Danskt svar var á þessa leiðt
í dag er það ýmLslegt sem get-
Eramfa. á bls. 4.
. . Fimmtudagur 19. október 1961 — NÝl TÍMINN — (9